Το Φιλί πηγάζει από ένα ανάγλυφο σύμπλεγμα που κοσμούσε το μέσον του αριστερού πλαισίου της Πύλης της Κολάσεως (γύρω στο 1880-1881) και απεικόνιζε τον Πάολο και τη Φραντζέσκα ένα ξακουστό ζευγάρι εραστών που έζησαν στα τέλη του 13ου αιώνα..
και δολοφονήθηκαν από τον απατημένο σύζυγο Gianciotto Μalatesta, άρχοντα του Ρίμινι, την ώρα που αντάλλασσαν το πρώτο τους φιλί.
Οι δυο εραστές είναι η γυναία του και ο αδερφός του. Το επεισόδιο αναφέρεται από τον Δάντη στη Θεία Κωμωδία, στο V άσμα της Κολάσεως.Ο Ροντέν αποφάσισε να αποσύρει τη σύνθεση από την Πύλη της Κολάσεως, θεωρώντας ότι το Φιλί απεικόνιζε μια στιγμή άρρητης ευδαιμονίας που δεν ταίριαζε με το πνεύμα του συνόλου. Έτσι άρχισε να δουλεύει τη σύνθεση ανεξάρτητα από το 1882. Το 1887 το σύμπλεγμα είχε ήδη ολοκληρωθεί και παρουσιάστηκε στο Βέλγιο. Το 1888 η Διεύθυνση Καλών Τεχνών του γαλλικού κράτους παρήγγειλε στον γλύπτη ένα αντίτυπο σε μάρμαρο.Οι δυο εραστές αγκαλιάζονται αρμονικά, και τα σώματά τους διασταυρώνονται γεμάτα αρμονία. «Το μυστικό της γλυπτικής» έλεγε ο γλύπτης «βρίσκεται στο πλάσιμο», «το πλάσιμο είναι συνώνυμο της ζωής». Η ένωση των δυο νέων έχει πάθος και ιερότητα. Το χέρι του άντρα ακουμπά με τρυφερότητα στο κορμί της γυναίκας.
«Το σπουδαιότερο» γράφει ο Ροντέν στη διαθήκη που απευθύνει προς τους νέους καλλιτέχνες «είναι να συγκινείσαι, να αγαπάς, να ελπίζεις, να πάλλεσαι, να ζεις». Αυτός ο παλμός της ζωής, αυτός ο θεϊκός έρωτας εμψυχώνει ολόκληρο το έργο του.Και κάνει τον κόσμο να συρρέει για να θαυμάσει τα γλυπτά του μέσα στο μοναδικό φως του Μουσείου Ροντέν στο Παρίσι, στο Hôtel Biron, ένα θαυμάσιο παλάτι του 18ου αιώνα, που ο γλύπτης που χρησιμοποιούσε ως το παρισινό στούντιό του μέχρι το θάνατό του το 1917.
Σε καμία περίπτωση ο επισκέπτης δεν σκέπτεται ότι οι δυο αυτοί εραστές είναι μοιχοί. Για δέκα ολόκληρα χρόνια το γλυπτό στεκόταν ημιτελές στο στούντιο του Ροντέν. Αντιγράφηκε σε μπρούντζτο και σε διάφορα μεγέθη και πάνω από 300 εκμαγεία έχουν εμφανιστεί από το 1917. Το Φιλί είναι ένας μαγνήτης για τους ρομαντικούς, που εξυμνεί το φυσικό νεανικό πάθος. Παρόλο που πολλοί υποστηρίζουν ότι η έμπνευση για τη γυναίκα στο The Kiss ήταν η ερωμένη του Ροντέν, γλύπτρια Καμίλ Κλοντέλ, το γλυπτό είχε αρχίσει πριν τη συνάντησή τους.Το 1900, ο αντικέρ Edward Perry Warren, ο οποίος έζησε στο East Sussex στη νότια Αγγλία, ζήτησε να πληροφορηθεί αν ο Ροντέν θα εξέταζε την παραγωγή ενός αντιγράφου του γλυπτού σε φυσικό μέγεθος με το καλύτερο δυνατό μάρμαρο για τη δική του ιδιωτική συλλογή. Ο Γάλλος καλλιτέχνης συναίνεσε, πήρε αμοιβή 20.000 φράγκων, το τελικό κομμάτι παραδόθηκε το 1904, αλλά αποδείχτηκε πολύ μεγάλο για το σπίτι του Warren και αποθηκεύτηκε σε ένα μέρος κάπως εξευτελιστικό, στο στάβλο. Το άγαλμα περιήλθε στη συλλογή της Tate, το 1953.
Ένα μπρούντζινο αντίγραφο από τα νόμιμα και αριθμημένα υπάρχει στο φουαγέ της Στέγης του ιδρύματος Ωνάση.
