Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Μεγάλη πολιτική ήττα της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου συνιστά η απόφασή της να αποσύρει άρον άρον, μετά από απαίτηση των δανειστών, το «παράλληλο πρόγραμμα», που είχε καταθέσει τη Δευτέρα το βράδυ στη Βουλή.
Οι εθελόδουλοι της κυβερνώσας «Αριστεράς» δεν τόλμησαν να προωθήσουν την ψήφιση ενός νομοσχεδίου, που ήταν κομμένο και ραμμένο στη λογική της διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και των φαινομένων μαζικής εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Διότι, ας μην έχουμε αυταπάτες, ακριβώς εκεί πατούσε και το περιβόητο «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που είχε εισαχθεί για συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής.
Μετά την έντονη αντίδραση των δανειστών, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες, απείλησαν ακόμη και με πάγωμα της εκταμίευσης της υποδόσης του 1 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση απέσυρε το νομοσχέδιο και το παρέπεμψε στις ελληνικές καλένδες. Μπορεί το Μαξίμου να διαδίδει, ότι το σχέδιο νόμου θα έρθει εκ νέου στη Βουλή μετά τις γιορτές, άλλες πήγες όμως σημειώνουν, ότι θα έχει την τύχη του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης».
Κυβερνητικά στελέχη μάς ανέφεραν, ότι η απόφαση της απόσυρσης έγινε μετά από σύσκεψη του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη. Όπως μας έχουν συνηθίσει, δηλαδή, για άλλη μία φορά πήγαν από την ανατροπή στα μαθήματα πολιτικού ρεαλισμού και από την κατάργηση των μνημονίων με ένα νόμο κι ένα άρθρο, στην πλήρη υποταγή.
Μετά την υπερψήφιση του 2ου πακέτου των προαπαιτούμενων από τους 153 βουλευτές-στρατιώτες, η κυβέρνηση εν όψει των σκληρών νομοσχεδίων που θα ακολουθήσουν τον Ιανουάριο (ασφαλιστικό, φορολογία αγροτών, κόκκινα δάνεια), θέλησε να μετατρέψει το παράλληλο πρόγραμμα σε αντίβαρο.
Από τους συνεργάτες του πρωθυπουργού εκτιμήθηκε, ότι θα είναι μια νομοθετική παρέμβαση ικανή, αφενός, να αποτελέσει το άλλοθι των βουλευτών που εγκρίνουν τις μνημονιακές πολιτικές και, αφετέρου, να αναδομήσει το οριστικά απολεσθέν κοινωνικό προφίλ της κυβέρνησης, χωρίς ασφαλώς να θίγει τον σκληρό δημοσιονομικό πυρήνα του μνημονίου, για να μην υπάρξουν ενστάσεις από τους δανειστές.
Όμως το κουαρτέτο είχε διαφορετική άποψη. Ενοχλήθηκε, επειδή οι υποτελείς του δεν ζήτησαν την τελική έγκριση. Χαρακτήρισε «μονομερή ενέργεια» την κατάθεση του νομοσχεδίου, για να το καταχωνιάσει εντέλει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος στο συρτάρι του… Και όλα αυτά όταν το δημοσιονομικό κόστος του προγράμματος, σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, υπολογίζεται σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ! Σαν να λέμε ένας Μελισσανίδης και ένας Αλαφούζος στην Περιφέρεια Αττικής.
Είναι προφανές, ότι η κυβέρνηση που θα ανέτρεπε τα πάντα είναι τόσο χειροπόδαρα δεμένη από την ολοκληρωτική παράδοσή της στους δανειστές, που ακόμα και τα «ψίχουλα» προς τις ασθενέστερες ομάδες απαιτούν τη βούλα των πιστωτών-«εταίρων». Όπως σημείωναν βουλευτές της αντιπολίτευσης, το νομοσχέδιο δεν αποκλείεται να έχει την τύχη του προγράμματος της Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ, που από προεκλογική δέσμευση κατέληξε να θυμίζει όνειρο θερινής νυκτός – αν όχι ανέκδοτο.
Το νομοσχέδιο κατατέθηκε στη Βουλή με τη μορφή του κατεπείγοντος και με τον τίτλο «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις» και περιλάμβανε μέτρα για την «ανακούφιση» των πολιτών. Η συζήτηση του είχε ξεκινήσει από χθες και αναμενόταν να ολοκληρωθεί σήμερα Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου. Βάσει του κυβερνητικού προγραμματισμού, θα πήγαινε στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου για συζήτηση την Παρασκευή και τη Δευτέρα και στη συνέχεια θα το έθεταν σε ψηφοφορία. Ο σχεδιασμός όμως έμεινε μόνο στα χαρτιά… Δεν είναι τυχαίο, ότι έμπειροι μνημονιακοί βουλευτές, προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, αποχώρησαν ήδη από χθες το βράδυ από την επιτροπή, επικαλούμενοι τη μη κοστολόγηση των μέτρων, και μαζί τους πήραν και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη.
Το «παράλληλο πρόγραμμα» παρά τις πομπώδεις αναφορές της κυβέρνησης περί «πολιτικών αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης» δεν ήταν τίποτα περισσότερο από νεοφιλελεύθερα «μπαλώματα». Η βασική φιλοσοφία του ήταν, να αναλάβουν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) μια σειρά από πρωτοβουλίες, ώστε να ανακουφίσουν ανέργους και τμήματα του πληθυσμού που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, με τη συνδρομή μηδαμινών πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ωστόσο, οι δανειστές ούτε αυτά τα ελάχιστα επέτρεψαν στην κυβέρνηση να εφαρμόσει.
Μεταξύ άλλων, το νομοσχέδιο περιλάμβανε την Ίδρυση Κέντρων Κοινότητας, τα επονομαζόμενα και «ΚΕΠ των φτωχών», τα οποία θα λειτουργούσαν υπό την αιγίδα των ΟΤΑ για την υποδοχή, την εξυπηρέτηση και τη διασύνδεση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με κοινωνικά προγράμματα και υπηρεσίες. Οι πολίτες, δηλαδή, θα έπρεπε να καταγράφονται σε λίστες, ώστε να νομιμοποιείται η συμμετοχή τους σε συσσίτια, κοινωνικά τιμολόγια της ΔΕΗ, εποχιακές εργασίες κ.ά.
Η κυβέρνηση ετοιμαζόταν να νομοθετήσει την «παράταση κατά ένα έτος για τα συσσίτια των απόρων και τα γεύματα στα σχολεία». Σύμφωνα με δηλώσεις του γ.γ. Πρόνοιας, Δημήτρη Καρέλλα, «ένας στους τρεις μαθητές Δημοτικών Σχολείων αντιμετωπίζει πρόβλημα σίτισης και ο αριθμός αυτός υπολογίζεται σε 200.000 μαθητές (σε σύνολο 600.000)». Ο ίδιος ανέφερε, ότι κάρτα σίτισης έχουν λάβει 145.000 νοικοκυριά, ενώ άλλα 70.000 όχι, αφού, παρότι η παροχή είχε εγκριθεί, «δεν υπήρχαν άλλα χρήματα για να υλοποιηθεί». Σε μια κοινωνία που πεινάνε τα παιδιά της, η «παράταση των συσσιτίων» για ένα χρόνο μπορεί να θεωρείται σημαντική «παροχή», μόνο όταν αυτή η χώρα βρίσκεται σε πόλεμο και κατάσταση κατοχής…
Το «παράλληλο πρόγραμμα» προέβλεπε τη δημιουργία μερικών χιλιάδων «θέσεων κοινωφελούς εργασίας για ανέργους», μια δράση που θα ανακύκλωνε τους περίπου 2.000.000 ανέργους και σε καμία περίπτωση δεν θα εξασφάλιζε το ανθρώπινο δικαίωμα για σταθερή και μόνιμη εργασία. Να σημειωθεί, ότι, σύμφωνα με τη μηνιαία έκθεση του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη», στον ιδιωτικό τομέα, τον Νοέμβριο, χάθηκαν 24.674 θέσεις απασχόλησης.
Μέσω του «παράλληλου προγράμματος» η κυβέρνηση υποσχόταν επίσης καθολική υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων, ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και μεταναστών στο ΕΣΥ. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα μέτρο με κοινωνική αξία, ωστόσο, σήμερα τα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας αντιμετωπίζουν προβλήματα στελέχωσης, αδυνατώντας να καλύψουν τις ανάγκες σε φάρμακα και εξετάσεις και κυρίως των πολύ ευάλωτων ομάδων ασθενών (οροθετικών, καρκινοπαθών κ.ά.).
Το κυβερνητικό σχέδιο θα έδινε τη δυνατότητα στους ΟΤΑ, να επεκτείνουν τις εκπτώσεις σε δημοτικούς φόρους και τέλη σε μακροχρόνια ανέργους, τρίτεκνους και μονογονεϊκές οικογένειες. Ωστόσο, δεν είχε προβλεφθεί κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό και η εφαρμογή του επαφιόταν στις οικονομικές δυνατότητες των δήμων. Ακόμα όμως κι αν οι δήμαρχοι μείωναν τα δημοτικά τέλη, η κυβέρνηση μετά τις 15 Φεβρουαρίου ετοιμάζει νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο μια μεγάλη κατηγορία χρεωμένων νοικοκυριών στις τράπεζες με κόκκινα δάνεια θα έρθει αντιμέτωπη με κατασχέσεις.
Το νομοσχέδιο, επίσης, προέβλεπε τη χρονική επέκταση των κοινωνικών τιμολογίων στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο επίδομα στέγασης για τους δικαιούχους των μέτρων αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές οικογένειες και άτομα που δεν μπορούν να ανταποκριθούν καν στην αποπληρωμή των χαμηλών κοινωνικών τιμολογίων της ΔΕΗ, με την επιχείρηση ηλεκτρισμού να απειλεί για διακοπές ηλεκτροδότησης, ζήτημα για το οποίο το αρμόδιο υπουργείο δεν έχει δώσει καμία λύση μέχρι στιγμής.
Η κυβέρνηση σχεδίαζε επίσης την «επαναφορά ενισχυτικής διδασκαλίας σε γυμνάσια και λύκεια», όταν παραμονές Χριστουγέννων σε πολλά σχολεία της χώρας δεν έχουν καλυφθεί ακόμα οι κενές θέσεις καθηγητών και δασκάλων.
Οι κυβερνώντες υπόσχονταν και μια σειρά από παρεμβάσεις στο χώρο της υγείας μέσω της «διευκόλυνσης των διαδικασιών για το διορισμό γιατρών στο ΕΣΥ και κίνητρα για να επιλέξουν οι γιατροί να κάνουν το αγροτικό τους σε απομακρυσμένες περιοχές και άγονα νησιά». Παρεμβάσεις που αν κι εφόσον υλοποιούνταν μπορεί να έδιναν μια κάποια ανακούφιση, αλλά δεν θα κάλυπταν τις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό των νοσοκομείων της χώρας. Στο σχέδιο νόμου εντασσόταν και η «καθιέρωση λίστας χειρουργείου με αντικειμενικά κριτήρια», με στόχο να καταπολεμηθεί το «φακελάκι».
Στο νομοσχέδιο βρίσκουμε ακόμη και τον «διορισμό των επιτυχόντων του ΑΣΕΠ του 1997», μια δέσμευση που έχουν αναλάβει ανελλιπώς όλες οι κυβερνήσεις του τόπου την τελευταία 18ετία!
Υπήρχαν παράλληλα ρυθμίσεις για τη μετάταξη προσωπικού των ΟΤΑ σε παραμεθόριες περιοχές και μοριοδότηση τριτέκνων, ώστε να εξισωθούν με τους πολύτεκνους σε σχέση με τους διορισμούς στο Δημόσιο, μέτρο με μηδενικό κόστος για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Στο σχετικό σχέδιο νόμου υπήρχε πρόβλεψη για «αποποινικοποίηση» των μαθητικών κινητοποιήσεων και παρεμβάσεις για την αναβάθμιση του Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Τέλος, υπήρχαν και ρυθμίσεις για την υποστήριξη νέων επαγγελματιών με κοινωνικά τιμολόγια ΔΕΥΑ, την εξάμηνη αναστολή πλειστηριασμού για τη ΒΙΟΜΕ, την αποτέφρωση των νεκρών, την επαναφορά των δημοτικών αστυνομικών που κατόπιν υποχρεωτικής μετάταξης υπηρετούν σε σωφρονιστικά καταστήματα, την ακύρωση επιστροφής μισθών επαναπροσληφθέντων εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα, αλλά και την κατάπτωση εγγυητικών επιστολών που εξέδιδαν οι αγρότες-εργοδότες για την είσοδο και απασχόληση στην Ελλάδα αλλοδαπών εργατών.
Τα συγκεκριμένα μέτρα θυμίζουν απλώς χορήγηση ασπιρίνης σε καρκινοπαθή, ειδικά σε ένα διάστημα που οι κυβερνώντες ετοιμάζονται να προχωρήσουν στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης και οι πιστωτές ήδη διακινούν σενάρια για την ανάγκη επιβολής και 4ου μνημονίου.
Όμως, για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ήταν το συγχωροχάρτι τους, ώστε να περιφέρονται στα κανάλια και να πουλούν κοινωνική πολιτική…
Τώρα, που η ηγεσία τους υποτάχθηκε στους δανειστές, τι θα πράξουν τα στρατιωτάκια του Μαξίμου;
ΠΗΓΗ: «Unfollow»
