Του Σταμάτη Ζαχαρού
Ο Τρύφωνας Αλεξιάδης, ορκίστηκε Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση δεύτερης φοράς Αριστερά, όχι μόνο γιατί ήταν “αυθεντικός ΣΥΡΙΖΑ”, αλλά και γιατί γνώριζε τα θέματα. Με τις συνεχείς παλινωδίες και την κορύφωση του χθεσινού φιάσκου με τις αποδείξεις, γεννά εύλογα...
ερωτήματα, για το τι θα συνέβαινε, αν δεν τα γνώριζε, αν επέλεγαν για τη θέση του έναν τυχαίο περαστικό.
Αργά χθες το απόγευμα ήταν, όταν διέρρευσε η πληροφορία, ότι θα απαιτείται η κατάθεση αποδείξεων συνολικής αξίας ίσης με το 10% του εισοδήματος, για να διασφαλιστεί το έμμεσο αφορολόγητο των 9.550 ευρώ. Επιπλέον, θα επιβάλλεται πρόστιμο ίσο με τις αποδείξεις που δεν κατατέθηκαν.
Ακολούθησε κατακραυγή! Τρεις ώρες αργότερα, υπό το βάρος των αντιδράσεων, διακινήθηκε η πληροφορία ότι η σχετική διάταξη δεν θα κατατεθεί. Προς το παρόν τη γλιτώσαμε, αλλά πριν σκεφθούμε τι χειρότερο μπορεί να μας βρει, πρέπει να σκεφτούμε τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει ένας βιρτουόζος των φόρων, σαν τον Τρύφωνα Αλεξιάδη, τη φορολογική πολιτική της χώρας.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση το κράτος όφειλε, να έχει ενημερώσει τους πολίτες για το καθεστώς των αποδείξεων από την αρχή του έτους, αλλά δεν το έκανε. Αυτά είναι ψιλά γράμματα βεβαίως, αλλά θα περίμενε κανείς (τουλάχιστον) να μην πληρώσουν την ολιγωρία του οι ανυποψίαστοι πολίτες.
Ακόμη χειρότερα, Χρησιμοποίησε αυτήν ακριβώς την ολιγωρία, για να παγιδεύσει τους πολίτες. Αντιλαμβάνεται, ότι πολλοί δεν θα έχουν μαζέψει αποδείξεις και βρίσκει τρόπο για ένα "εξτραδάκι".
Υπάρχει και ακόμη χειρότερο. Ζητά φόρους, από όσους δεν δηλώσουν αποδείξεις, ενώ δεν θα έχει εισπράξει φόρους από όσους δεν έκοψαν. Καθώς το μέτρο είχε ατονήσει εδώ και χρόνια, πολλοί δεν ζητούσαν απόδειξη και ακόμη περισσότεροι ήταν πρόθυμοι να μην κόψουν.
Θα ήταν χρήσιμο, να μας αναλύσει ο Υπουργός το σκεπτικό του. Για ποιό λόγο σχεδίαζε έναν τέτοιο φόρο; Δεν γνώριζε εξαρχής, ότι είναι άδικος; Περίμενε τις αντιδράσεις, για να δει τι θα κάνει; Θα ήταν βεβαίως επίσης χρήσιμο να μας εξηγήσει, γιατί έναν ολόκληρο χρόνο δεν είχε ξεκαθαρίσει το θέμα.
Ο Άνταμ Σμίθ είχε ορίσει πολύ αποτελεσματικά την έννοια του φόρου: "Οι φόροι θα πρέπει να αντιστοιχούν στη φοροδοτική ικανότητα του ατόμου, και επιπλέον θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, ευκόλως βεβαιούμενοι και αποδοτικοί".
Δεν γνωρίζω αν ο Υπουργός ασπάζεται τις απόψεις του Σκοτσέζου συναδέλφου του, αλλά ο σχεδιασμός της επαναφοράς εκ’ των υστέρων του μέτρου των αποδείξεων, δεν είναι βέβαιο ότι πληροί τις παραπάνω προδιαγραφές. Δεν είναι καθόλου βέβαιο, ότι αντιστοιχεί στη φοροδοτική ικανότητα των ατόμων και σίγουρα δεν είναι καθόλου συγκεκριμένος. Αποφασίστηκε 20 μέρες πριν το τέλος του χρόνου και καταργήθηκε τρεις ώρες μετά! Το αν βεβαιώνεται εύκολα, το είδαμε παλαιότερα με τις στοίβες των αποδείξεων πάνω στα διαλυμένα γραφεία των εφοριών.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αποδίδει. Αυτό έχει σημασία. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν του και ο Taxman Τρύφων το ξέρει καλύτερα απ’ όλους και από τον Σμιθ. Έτσι σχεδιάζει τη φορολογική μας πολιτική και ας δήλωνε οργίλος χθες το πρωί, ότι: "Αναδρομική αύξηση δεν υπάρχει ούτε στον σχεδιασμό, ούτε οπουδήποτε αλλού στο μυαλό μας".
*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA (@SZacharos)
