Τα νέα μέτρα ψηφίζονται με την μορφή του κατεπείγοντος .
Ο κρότος της ταφόπλακας ηχηρός!
Η αριστερή κυβέρνηση κουρασμένη από τα παζάρια και τα πάρε δώσε, παραδόθηκε άνευ όρων στους δανειστές – θεσμούς! Θα μπορούσε να συμφωνήσει από την αρχή και να μην κουραζότανε, θα μου πεις, αλλά αυτό αφορά την ψυχοσύνθεση...
του ατρόμητου Τσακαλώτου και τους φραπέδες που πίνει για να «γονατίσει» από τη νύστα το κουαρτέτο στην μεταμεσονύχτια διαπραγμάτευση! Φευ! Δεν το κατόρθωσε και έτσι τα «κόκκινα δάνεια» , οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και οι προυποθέσεις των ανακουφιστικών 100 δόσεων ήλθαν, είναι εδώ και οργανώνουν το πάρτυ!
Η «εσχάτη ευκαιρία» μας τελείωσε πατριώτη! Οι «προστάτες» τεντώνουν το χέρι κι υποδεικνύουν αυστηρά.
Σαν τον αείμνηστο Καλογήρου των μαυρόασπρων φιλμ του ελληνικού κινηματογράφου, που κοιτούσε με εκείνο το βλέμμα το «Κάτσε καλά!» λίγο πριν βγάλει το στιλέτο! Και το θύμα «καθόταν καλά» για να το διαφθείρει, περιμένοντας και δυο τρεις «καμουτσιές»!
Οι δραματικές αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά και οι άλλες που έπονται – δεν έχουμε τελειώσει ακόμα συμπολίτη μου- καλωσορίζουν την άφιξη του κοινωνικού και εργασιακού μας μεσαίωνα. Ο ασθενής περιμένει την ώρα της νάρκωσης, για να επιτευχθεί ο ακρωτηριασμός. Φόβος για τη νάρκωση που μοιάζει με θάνατο, πανικός για το μετά, που φαντάζει με τέλος αργό.
Κάθε μέτρο και μια γροθιά στη σπονδυλική στήλη της ελληνικής κοινωνίας, ένεκα του εθνικού χρέους και της πατριωτικής υποχρέωσης! Τώρα εναποθέτουμε στο βωμό του χρέους ΚΑΙ τα σπίτια μας!
Η χώρα βρίσκεται σε περιδίνηση και αυτοί που την οδήγησαν εκεί, οι θύτες, δηλώνουν απόντες. Η λαική κατακραυγή είναι έκδηλη, οι κοινωνικές εκρήξεις προβλέψιμες. Γιατί, τα δυσβάσταχτα χρέη καλούνται να τα ξεπληρώσουν οι ίδιοι, οι πολλοί, οι προγυμνασμένοι στη λιτότητα, παρατηρώντας ταυτόχρονα, πως το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί αναιδέστατα να διαφυλάττει τους σεσημασμένους, εκείνους που μας έφτασαν ως εδώ και τώρα κυκλοφορούν τριγύρω μας σιωπηλοί, απαρατήρητοι κι αλώβητοι από τη λαική δυσφορία.
Τούτη την ώρα κανείς δεν μπορεί να καθησυχάσει την εθνική αγωνία, ούτε πλέον μπορεί να καρπωθεί τη λαική αγανάκτηση, μετά τον μεγάλο εμπαιγμό.
Όσο δεν τιμωρούνται οι υπεύθυνοι, όσο ασφυκτικά συμπιέζονται τα λαικά εισοδήματα, όσο αυξάνεται η τάξη των νεόπτωχων, όσο η κοινωνία οδηγείται στην απελπισία, όσο η κυβέρνηση δεν εγγυάται τον χρονικό ορίζοντα της καταδίκης μας, όσο η αντιπολίτευση δεν αλλάζει λόγο και προσέγγιση στα αδιέξοδά μας, τότε η λαική οργή γίνεται ποτάμι!
Κάποιοι έβαλαν ενέχυρο την ζωή μας, τα όνειρά μας και το μέλλον μας.
Τώρα ξεπληρώνουμε εμείς! Επιδιώκοντας να πετάξουμε τη σαπίλα, που κόλλησε πάνω μας σαν βδέλλα. Ευάλωτη όσο ποτέ η χώρα τούτη προχωρά με ορίζοντα θολό και σε ένα κλίμα που μυρίζει μπαρούτι.
Τι άλλο θα μας συμβεί την επαύριο; Μη με ρωτάς.. Ουδείς γνωρίζει! Ούτε και οι καπεταναίοι! Βοήθειά μας!
aixmi.gr
