Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Μια από τις βασικές υποθέσεις εργασίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν, ότι, ακολουθώντας μια ατλαντική εξωτερική πολιτική, θα εξασφάλιζε την υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΔΝΤ για μια χαλάρωση του ασφυκτικού πλαισίου που της έχουν επιβάλει Βρυξέλλες και Βερολίνο, ιδιαίτερα στο ζήτημα του χρέους.
Οι τελευταίες δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ ισοδυναμούν με χαριστική βολή σε αυτές τις αφελείς αυταπάτες.
Η διευθύντρια του ΔΝΤ επανέλαβε, βέβαια, την πάγια θέση του ΔΝΤ ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, για κάθε στοιχειωδώς ορθολογικό άνθρωπο - ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης επιμένουν να αυτοεξαιρούνται από αυτή την κατηγορία - αφού το ελληνικό χρέος προβλέπεται να φτάσει το... αστρονομικό 207% του ΑΕΠ εντός του 2016. Προφανώς, οι δανειστές πρέπει να ελαφρύνουν, με κάποιο τρόπο, το χρέος, αν δεν θέλουν να χάσουν, κάποια στιγμή, τα πάντα.
Ωσόστο, η "σιδηρά κυρία" του ΔΝΤ δεν άφησε κανένα περιθώριο αυταπατών στην ελληνική κυβέρνηση, καθιστώντας σαφές ότι αυτό που "προσφέρει" είναι ένα δηλητηριασμένο φρούτο. Τόνισε, από τη Λίμα του Περού, ότι "απαραίτητη προϋπόθεση για να εγκριθεί βοήθεια του ΔΝΤ προς την Ελλάδα (για το χρέος) είναι το πρόγραμμα προσαρμογής να στηρίζεται στην υιοθέτηση και ψήφιση σημαντικών μεταρρυθμίσεων". Έθεσε δε δύο πολύ συγκεκριμένες προτεραιότητες: Πρώτον, τις "μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό", δηλαδή τον βαθύ ακρωτηριασμό των συντάξεων, κάτι που ήδη επωάζεται με την επεξεργασία του σχετικού νομοσχεδίου που θα ψηφιστεί εντός Νοεμβρίου. Και δεύτερον, τις "μεταρρυθμίσεις στο μέτωπο της τραπεζικής διακυβέρνησης". Ουσιαστικά, η κ. Λαγκάρντ απαιτεί το πέρασμα των ελληνικών τραπεζών υπό τον έλεγχο των δανειστών, μια τεράστιας σημασίας εξέλιξη που έχει δρομολογηθεί από το τρίτο Μνημόνιο και την οποία μάταια ο πρωθυπουργός προσπάθησε, από το βήμα της Βουλής, να εμφανίσει ως "αντιολιγαρχικό" μέτρο- μια απάτη για την οποία είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει από τις στήλες της Iskra.
Ενδεικτική των προθέσεων του ΔΝΤ ήταν και η έκθεση Fiscal Monitor, που είχε δημοσιοποιηθεί μία ημέρα νωρίτερα για τις δημοσιονομικές εξελίξεις στη διεθνή οικονομία. Αναθεωρώντας προς τα πάνω τις προβλέψεις της ελληνικής κυβέρνησης και της τρόικα για το πρωτογενές έλλειμμα του 2015 (0,5% αντί 0,24- 0,25%) το ΔΝΤ έριξε τη "βόμβα" του: προτού καλά-καλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίσει το ογκώδες πακέτο αντιλαϊκών μέτρων που της επέβαλε το τρίτο Μνημόνιο, το ΔΝΤ ζήτησε... κι άλλα μέτρα, συνολικής απόδοσης 1,35 δισ ευρώ!
Η αδίστακτη πολιτική του ΔΝΤ και των Αμερικανών φίλων της κυβέρνησης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια όχι μόνο σε περαιτέρω κοινωνική καταστροφή, αλλά και σε μια βαθύτατη οικονομική ύφεση-αποδιοργάνωση, που εγγυάται την αποτυχία και του τρίτου "προγράμματος διάσωσης".
Με αυτά τα δεδομένα, το θέμα της εξόδου από την ευρωζώνη ως προϋπόθεση για την κοινωνική επιβίωση και την οικονομική ανάταξη θα τεθεί εκ των πραγμάτων στην ημερήσια διάταξη, είτε το θέλει η ελληνική ολιγαρχία, είτε όχι. Δεν αποκλείεται μάλιστα, κύκλοι της ελληνικής αστικής τάξης να ετοιμάσουν συστημικά, φιλοατλαντικά μορφώματα για να διαχειριστούν ενδεχόμενη έξοδο από την ευρωζώνη, που δεν θα την έχουν επιλέξει, αλλά θα τους έχει επιβληθεί. Άλλος ένας λόγος για να επισπεύσουν οι μαχόμενες αριστερές, λαϊκές δυνάμεις την επεξεργασία και προώθηση της δικής τους ριζοσπαστικής, εναλλακτικής πρότασης ανατροπής της λιτότητας με την αναπόδραστη έξοδο από τη νομισματική φυλακή της ευρωζώνης.
ΠΗΓΗ: iskra.gr
