Ο Βενιζέλος αναφέρθηκε και χθες στη συνάντηση των Καννών στις 2 Νοεμβρίου 2011. Και πάλι όμως απέφυγε να μπει στην ουσία. Όσο συνεχίζει να ομιλεί, χωρίς να λέει τίποτε ή λέγοντας ανακρίβειες και μισές αλήθειες, κάνει τα πράγματα χειρότερα για τον ίδιο.
Τι είπε χθες; Ότι δικός του ομόλογος ήταν ο Όλι Ρεν και ο Μπαρόζο ήταν ομόλογος του Παπανδρέου. Μα, αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Πώς κάποιος που δεν ήταν ομόλογός του προτίμησε να μιλήσει μ' αυτόν και όχι με τον τότε πρωθυπουργό; Γιατί ο Μπαρόζο επέλεξε να μιλήσει με τον Βενιζέλο; Επειδή, όπως λένε οι FT, κατάλαβε ότι ο Βενιζέλος ήταν πρόθυμος να «σκοτώσει» το δημοψήφισμα και να «εκτελέσει» τον προϊστάμενό του στην κυβέρνηση; Και το χειρότερο. Γιατί ο Βενιζέλος δεν ενημέρωσε τον Παπανδρέου για τη συνομιλία του με τον Μπαρόζο; Δεν όφειλε ως αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως να ενημερώσει τον πρωθυπουργό του πως ο Μπαρόζο μίλησε με τον Σαμαρά και μετά μαζί του και του είπε ότι πρέπει να «σκοτωθεί» το δημοψήφισμα; Ένας σοβαρός, έντιμος και πρωτίστως πατριώτης πολιτικός, που θέτει υπεράνω των προσωπικών του συμφερόντων τα συμφέροντα της χώρας, αυτό δεν έπρεπε να κάνει;
Γιατί δεν το έκανε ο Βενιζέλος; Είναι δυνατόν οι κοινοτικοί αξιωματούχοι να προωθούν στο παρασκήνιο λύσεις αντίθετες από αυτές που υποστήριζε και διαπραγματεύονταν η ελληνική κυβέρνηση και ο Έλληνας αντιπρόεδρος να μην ενημερώνει τον πρωθυπουργό της χώρας; Δεν όφειλε να ενημερώσει τον Παπανδρέου για το τι τεκταίνεται στο παρασκήνιο και να συζητήσουν, για το καλό της χώρας και της κυβερνήσεως στην οποίαν ήταν αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών, πως θα το αντιμετωπίσουν; Ακόμη κι αν κατάλαβε είτε μέσα στη σύσκεψη των Καννών είτε στην κατ' ιδίαν συνάντησή του με τον Μπαρόζο ότι ήταν λάθος το δημοψήφισμα, δεν έπρεπε να ενημερώσει τον Παπανδρέου για τα όσα εκτυλίσσονται πίσω από την πλάτη του; Δεν έπρεπε να ζητήσει από τον πρωθυπουργό, υπό το πρίσμα των νέων δεδομένων, να επανεξετάσουν τη θέση της κυβερνήσεως; Αυτό δεν ήταν το λογικό, το ορθό και το επιβεβλημένο; Αυτό δεν θα έκανε, σε κάθε χώρα, ένας αντιπρόεδρος, ο οποίος έχει ορκιστεί να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της χώρας του; Ποιά θα ήταν η τύχη, σε οποιαδήποτε χώρα, ενός κυβερνητικού στελέχους το οποίο θα επιδείκνυε την ίδια συμπεριφορά με αυτή που επέδειξε, στις Κάννες, ο Βενιζέλος; Και μάλιστα σε μια χώρα που βρίσκεται σε κρίση και επιτήρηση και διαπραγματεύεται με τους εταίρους και δανειστές της το μέλλον της.
Το μείζον πολιτικό και ηθικό θέμα που υπάρχει για τον Βενιζέλο είναι αυτό. Και σ' αυτό πρέπει κάποια στιγμή να δώσει απάντηση. Όσο δεν το πράττει η συμπεριφορά του στις Κάννες θα καταγραφεί στον πολιτικό του βίο σαν μαύρη κηλίδα. Αυτή την κηλίδα -για τον εαυτό του για την παράταξή του και για τη χώρα- οφείλει, εφόσον μπορεί, να την καθαρίσει. Τον τρόπο ας τον βρει ο ίδιος. Αν δεν μπορεί τουλάχιστον ας σιωπήσει. Ομιλώντας περί άλλων, με υπαινιγμούς ή παραπέμποντας για το μέλλον ζημιώνει, και μάλιστα παραμονές εκλογών, τον εαυτό του, το κόμμα του, αλλά και την κυβέρνηση...
ΝΙΚΟΣ ΦΕΛΕΚΗΣ
