Μουγκρίζει ο Σόιμπλε σαν Πάντσερ το πρωί, καθώς ζεσταίνει τους κινητήρες του, για να ’ναι έτοιμο για τους θερισμούς της ημέρας. Ζεσταίνει κινητήρες ο κ. Σόιμπλε για το νέο Μνημόνιο
κι εμάς εδώ μας μάρανε η δήλωση Βορίδη.
Λέει ο κ. Πολύδωρας τα μύρια όσα κατά της πολιτικής Σαμαρά κι απομονώνει η προπαγάνδα τα περί Χρυσής Αυγής, στέλνοντας...
τα άλλα άκλαφτα. Διότι η Χρυσή Αυγή είναι ένας «χρήσιμος εχθρός» για την Ακροδεξιά που μας κυβερνά, την
«Καραδεξιά», όπως την έλεγε ο κ. Βενιζέλος. Που τώρα συγκυβερνά μαζί της. Ο «ολετήρας», όπως αποκαλούσε τον κ. Βενιζέλο ο κ. Σαμαράς. Ο οποίος τώρα συγκυβερνά μαζί του.
Συμμορφωθέντες και οι δύο «προς τας υποδείξεις» Μέρκελ (τίποτα το παράδοξο σε αυτήν τη λυκοσυμμαχία των κάθε εκφάνσεων του δικομματικού μονοκομματισμού) «προδότη» δεν αποκαλούσε τον κ. Σαμαρά ο άρτι επανακάμψας, κ. Μαρκόπουλος; Αν
θυμηθούν οι Γιωργάκης, Βορίδης, Βενιζέλος, Στουρνάρας, Χρυσοχοΐδης, Γεωργιάδης κ.τ.λ., τι έχουν εξεμέσει κατά καιρούς ο ένας εναντίον του άλλου, θα έσκαβαν τρύπα να κρυφτούν.
Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει τσίπα, φιλότιμο, αξιοπρέπεια, πράγματα εν ανεπαρκεία για τα ανδρείκελα της Τρόικας.
Βομβίζουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας οι φόροι σαν Στούκας, εφορμούν κατά πάνω μας κάθετα - δεν χάνουν στόχο - με τη βόμβα που πάνω της γράφει το όνομα του καθενός μας στις φτερούγες τους, και
ο κ. Καψής μας ευαγγελίζεται ένα καθ’ ημάς BBC. «Αυτό είναι το πρότυπό μας» δήλωνε άνετα στον «Real FM», μιλώντας στον κ. Νίκο Χατζηνικολάου. Ω των μύθων! Τι είναι το BBC; Δεν ξέρουμε
ότι οι «Επίτροποι» που το διοικούν, που επιλέγουν το Δ.Σ. του σταθμού, που χαράσσουν τη στρατηγική του, δεν ξέρουμε
ότι αυτοί οι «Επίτροποι» (δι)ορίζονται ντιρέκτ απ’ τους καθ’ ύλην αρμόδιους Υπουργούς της εκάστοτε κυβέρνησης; Δεν ξέρουμε άραγε,
ότι το BBC παρακολουθεί ως άλλο υπουργείο προπαγάνδας τις προτεραιότητες της Βρετανικής πολιτικής στο εξωτερικό (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν) όσον και στο εσωτερικό (καταστολή, λιτότητα, ενιαία σκέψη); Κι όλα αυτά
πασπαλισμένα με ολίγην «πολυπολιτισμικότητα» για να κοιμούνται ευχαριστημένα τα χάπατα που διυλίζουν «τις αλήθειες των άλλων», αλλά καταπίνουν αμάσητες τις βόμβες εναντίον τους.
Αυτές οι βόμβες της USAF, της RAF ή του BBC δεν ανατινάζουν καναπέδες. Ανατινάζουν χωριά και χώρες.
Για τους καναπέδες μας
το σύστημα της Νέας Τάξης διαθέτει κοριούς να ακούει τι λέμε. Για το μυαλό μας διαθέτει τσιπάκια για να μας λέει τι (να) σκεφτόμαστε.
Ουδέν κρυπτόν υπό το internet.
Αλλά, αν ξέρουν αυτοί, άλλο τόσο ξέρουμε κι εμείς. Ουδέποτε άλλοτε στην παγκόσμια ιστορία οι απλοί πολίτες, οι λαοί ήταν τόσον πληροφορημένοι. Ουδέποτε άλλοτε τόσοι πολλοί διάβαζαν για τόσα πολλά. Ουδέποτε άλλοτε η πρόσβαση στη γενική αλλά και εξειδικευμένη γνώση ήταν τόσο ανοιχτή. Για όσον ακόμα αυτή η διαδικασία δεν χειραγωγείται, είναι μια διαδικασία δημοκρατική. Και ταυτοχρόνως χαοτική. Εναπόκειται λοιπόν στον κάθε έναν ή στην κάθε συλλογικότητα η οργάνωση των πληροφοριών σε γνώση και του χάους σε πολιτική.
Για παράδειγμα: το πρώτο τρίμηνο του 2013 οι μισθοί παρουσιάζουν μείωση 10%! Αυτήν την πληροφορία αλλοιώς θα την πραγματευτεί ο τραπεζίτης κι αλλοιώς ο εργαζόμενος. Κι ακόμα πιο αλλοιώς ο εργαζόμενος που υποστηρίζει τον τραπεζίτη. Είτε διότι είναι βλαξ, είτε διότι φοβάται, είτε διότι τα παίρνει.
Αλλά, αν υπάρχουν εργαζόμενοι που υποστηρίζουν τους τραπεζίτες, δεν υπάρχουν τραπεζίτες που υποστηρίζουν τους εργαζόμενους.
Διότι για την αστική τάξη η πολιτική είναι μια καθαρή ταξική υπόθεση, πολύπλοκη ως προς τις τακτικές της, αλλά απλή στη στρατηγική της.
Το αποτέλεσμα της στρατηγικής της είναι η Μέρκελ, ο Ομπάμα, ο Σόιμπλε. Το αποτέλεσμα ορισμένων απ΄τις τακτικές της είναι ο εργαζόμενος, όταν τρώει την παραμύθια ότι αν δεν έχει λεφτά μια τράπεζα, πεινάει ο ίδιος.
Οταν λοιπόν ζεσταίνει κινητήρες ο Σόιμπλε, άλλοι ακούν τη βοή των επερχόμενων μέτρων, κι άλλοι (θέλουν να) ακούν το νανούρισμα της Βαλκυρίας που τους αγαπάει – που
κόπτεται να μην πάνε οι «θυσίες τους χαμένες», στήνοντας νέους βωμούς για νέες εκατόμβες στην αγορά.
Νέες απολύσεις και νέους φόρους ζητά η Τρόικα και σκαρφίζεται νέους τρόπους για να πραγματοποιήσει τις εντολές της η κυβέρνηση. Νέες απολύσεις. Και νέους φόρους. Αυτές τις πέντε λέξεις, σμήνος λέξεων μπορεί να σκεπάσει, σμήνος σοφιστειών, σμήνος ευφημισμών, αλλά
παραμένουν πέντε λέξεις: νέες απολύσεις και νέοι φόροι...
Νέες απολύσεις και νέοι φόροι σημαίνουν νέα θύματα. Εσένα, κι εμένα. Πάλι. Και στο διηνεκές.
Αν είναι ζωή αυτή, ας τη ζήσουν εκείνοι που μας την επιβάλλουν...
Του ΣΤΑΘΗ
ΠΗΓΗ: enikos.gr
