Για «σταδιακή απώλεια της δημοκρατίας» στην Ευρώπη, ως συνέπεια της μετατόπισης του κέντρου βάρους «από πολιτική στην οικονομία» έκανε λόγο ο Νόαμ Τσόμσκι, μιλώντας σε εκδήλωση του Global Media Forum της Deutsche Welle στη Βόννη.
Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, ο Αμερικανός φιλόσοφος εξήγησε, ότι «η αντιπροσώπευση εξαντλείται (στην Ευρώπη προσφάτως ενώ στις ΗΠΑ σχεδόν εξ υπαρχής) στην εκπροσώπηση οικονομικών συμφερόντων. Μόλις του 1/10 του 1%, στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας, καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει. Αυτό σημαίνει, πως καθορίζουν την πολιτική. Έτσι η δημοκρατία μετατρέπεται σε πλουτοκρατία», με συνέπεια, όπως είπε, να παρατηρείται μία συνεχής «παρακμή των δικαιωμάτων των πολιτών».
Στις ευρωπαϊκές χώρες της κρίσης «οι εκλογές δεν παίζουν πια σχεδόν κανένα ρόλο, ακριβώς όπως και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου που διοικούνται από διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα», πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας σκωπτικά πως «η ίδια η Ευρώπη επέλεξε να γίνει έτσι».
«Για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών το ζητούμενο είναι η εργασία. Για τους υπερεθνικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, όμως, το διακύβευμα έγκειται στη μείωση των ελλειμμάτων. Τα ελλείμματα διαμορφώνουν πλέον την πολιτική», συμπλήρωσε.
Ο Νόαμ Τσόμσκι παρατήρησε επίσης, πως στις χώρες της κρίσης ήρθαν ξαφνικά στο προσκήνιο τα ασαφή όρια μεταξύ σύγχρονης αριστεράς και δεξιάς ως προς την κατάστρωση πολιτικών, ώστε οι βασικοί ιδεολογικοί διαχωρισμοί να καθίστανται πλέον δυσδιάκριτοι.
Ανέφερε μάλιστα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα την Κύπρο, σημειώνοντας ότι η άρση των διαφορών και η σύγκλιση εν τέλει αριστεράς και δεξιάς έγκειται στο γεγονός ότι «οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεσμεύονται να ακολουθούν προγράμματα μακροοικονομικής φύσης, τα οποία θέτει η Κομισιόν».
Αυτό, όπως επεσήμανε, συνεπάγεται την επιλογή σκληρής λιτότητας και αύξησης των φόρων σε βάθος χρόνου, ανεξαρτήτως «πολιτικού χρώματος».
Ο αμερικανός διανοητής εξέφρασε τέλος την εκτίμηση, πως οι χειρισμοί στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης είναι αποτυχημένοι και πως η αναγωγή τους στην αυθεντία διεθνών οργανισμών, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε αρνητικές επιπτώσεις.
