Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ
Γιατί ο Σαμαράς στράφηκε εναντίον της ΕΡΤ τώρα;
Γιατί απλούστατα η φούσκα αισιοδοξίας εξαερώθηκε μετά την αποχώρηση των Ρώσων από τη ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Είναι γνωστό ότι Αμερικανοί και Γερμανοί δεν ήθελαν τους Ρώσους. Αλλά δεν είναι τόσο γνωστό ότι σημαντικό ρόλο διαδραμάτισαν και τα μη εγγυημένα τεράστια χρέη των Ελλήνων μεγαλο-επιχειρηματιών.
Ο Σαμαράς με το χτύπημα στην ΕΡΤ πόνταρε στον κοινωνικό αυτοματισμό του "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι". Πολύ δε περισσότερο στη γενικευμένη εντύπωση ότι πρόκειται για υψηλόμισθους κομματικούς πελάτες.
Οι σύμβουλοι του Σαμαρά διαψεύστηκαν, όχι από τους υπολογισμούς τους, αλλά από μία απλή πρακτική, το κατέβασμα του διακόπτη των πομπών και το "μαύρισμα" της οθόνης. Το γεγονός ανακάλεσε μνήμες άγριου αυταρχισμού στους παλιούς και, συγχρόνως, δημιούργησε σε όλους ένα κενό, καθώς η "εικόνα" κάλυπτε ζωτικό χρόνο με εξαρτησιακό τρόπο και μάλιστα πολύ φθηνά.
Γι' αυτό η απουσία της τηλοψίας ενδυνάμωσε ένα παραδοσιακό μέσο επικοινωνίας, που είναι ο "δρόμος". Έτσι έχουμε το παράδοξο, ένα παραδοσιακό μέσο επικοινωνίας να στηρίζει ένα σύγχρονο και, μάλιστα, αυτό που το εξαφάνισε. Μη λησμονούμε ότι ο "δρόμος" (διαδηλώσεις κ.ά.) είναι το μόνο μέσο επικοινωνίας που διαθέτουν οι αντίπαλοι της καθεστηκυίας τάξης. Όμως, η συνύπαρξη του "δρόμου" και της απαγορευμένης ΕΡΤ τελικά εξαφανίζει και πάλι το "δρόμο", καθώς ο λόγος των τηλεοπτικών παρουσιαστών είναι συντεχνιακός, απολιτικός και εν γένει δημοσιογραφικός.
Νομίζουν, με άλλα λόγια, ότι πρέπει να είναι αντικειμενικοί, δηλαδή να λάβουν απόσταση από την πολιτική εξουσία αλλά και από τον ίδιο τους τον εαυτό, που πλήττεται! Αυτή η σχιζοφρένεια τους ακυρώνει, καθώς τους καθιστά αναξιόπιστους και πρωτίστους "ψυχρούς", δηλαδή, αναίσθητους, παραπέμποντας σ' εκείνους που θεωρούν, ότι θέτουν από τώρα υποψηφιότητα για τη λίστα με τους "χίλιους" της ΝΕΡΙΤ!
Η στάση αυτή ενισχύει στα ένδον του "δρόμου" τον κοινωνικό αυτοματισμό. Πολλοί, μάλιστα, βάλουν εναντίον των υψηλόμισθων κομματο-διόριστων δημοσιογράφων, αγνοώντας ότι αυτοί είναι λίγοι σχετικά και πως οι περισσότεροι μισθοί κυμαίνονται στα χίλια ευρώ περίπου. Ο "εμφύλιος" και η εξουδετέρωση των "κάτω" γίνεται όταν οι αντιθέσεις αυτές κυριαρχούν. Γι' αυτό ακόμη κι αν κάποιος μέχρι χθες πληρωνόταν με τεράστιο μισθό, σήμερα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας ακόμα άνεργος.
Όσο για την απειλή του Σαμαρά για εκλογές, θυμίζουν το δίλημμα του Παπανδρέου "Εγώ ή χρεοκοπία" και την πολιτική των συνεχών εκβιασμών.
Εν κατακλείδι, η υπόθεση της ΕΡΤ κατά ένα περίεργο τρόπο συμπυκνώνει το δικαίωμα των Ελλήνων στην εργασία και στη ζωή, το αίτημα για μη συρίκνωση των ατομικών ελευθεριών, την ελευθερία στην πληροφόρηση και την επαναδιεκδίκηση της δημοκρατίας, καθώς η επιβολή του καθεστώτος της διαρκούς έκτακτης ανάγκης και των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου παραπέμπει σε μία μορφή αυταρχικής ψευτο-δημοκρατίας.
