Η σχάση (μέχρι και σχιζοφρένεια) στην ελληνική κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα είναι δεδομένη.Ας δούμε πέντε περιπτώσεις δια-χωριστικών κατα-στάσεων.
Για άλλους λαούς, η κρίση είναι ευκαιρία οδυνηρής αυτογνωσίας και γι’ άλλους επίδειξη ελαφρότατης αυτοκαταστροφής.
Για άλλους πολίτες, η Δημοκρατία είναι ευκαιρία κατάχρησης δικαιωμάτων και ελευθεριών και γι’ άλλους η τραγική μάνα που έχασε τα παιδιά της στις αγορές.......
Για άλλους καταπιεσμένους, η Σοσιαλδημοκρατία είναι ευκαιρία δεξιόστροφης πολιτικής και γι’ άλλους το ενδεχόμενο (αναγκαίο;) βήμα πριν από την αριστερή ρήξη με τον φονταμενταλισμό των άκρων.
Για άλλους, η αγανακτισμένη βία είναι ευκαιρία λαϊκού ακτιβισμού και γι’ άλλους η άλλη όψη της ίδιας απολυτοποιημένης και απονομιμοποιημένης εκδίκησης κατά των θεσμών της Δημοκρατίας.
Για άλλους τα εθνικά σύμβολα είναι ευκαιρία
ανάλωσης του παρελθόντος και για άλλους η μοναδική συνεκτική ουσία της ιστορικής διαδρομής μιας χώρας.
Το 2013 θα φέρει απαντήσεις; Δεν νομίζω. Έχουμε μάθει να ζούμε με αντι-φάσεις και έτσι θα συνεχίσουμε. Μέχρι τελικής πτώσης, έκπτωσης ή κατάπτωσης του παλαιού γνωστού – άγνωστου κακού εαυτού μας.
*Καθηγητής Γιάννης Πανούσης, Βουλευτής ΔΗΜΑΡ.
