Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
«Κοιτάζω αυτό το σύστημα, και επιφανειακά
μου φαίνεται γνώριμο, αλλά όχι και
ο μηχανισμός του! Υπάρχουν αυτοί οι λίγοι επάνω
και οι πολλοί άλλοι κάτω, και οι επάνω φωνάζουν
στους κάτω: ελάτε επάνω για να είμαστε όλοι
επάνω, αλλά όταν κοιτάξεις προσεκτικά βλέπεις κάτι
κρυμμένο ανάμεσα σε αυτούς επάνω και στους άλλους κάτω.
Κάτι που μοιάζει με δρόμο, αλλά δεν είναι δρόμος.
Είναι μια σανίδα. Τώρα φαίνεται ολοκάθαρα.
Είναι η σανίδα μιας τραμπάλας. Ολο αυτό το σύστημα
είναι μια κούνια με δύο άκρες, που εξαρτώνται
η μία από την άλλη. Και αυτοί επάνω
κάθονται επάνω, επειδή οι άλλοι κάθονται κάτω
και μόνο όσο θα κάθονται οι άλλοι κάτω. Οι επάνω
δεν θα κάθονταν πια επάνω, αν οι κάτω άφηναν τη θέση τους
κι ανέβαιναν. Επομένως, αυτοί επάνω
θέλουν, να κάθονται οι άλλοι κάτω
αιωνίως και να μην ανεβούν ποτέ επάνω.
Και οι κάτω πρέπει να είναι κατά πολύ περισσότεροι από τους επάνω,
για να μην αλλάξει θέση η τραμπάλα. Ετσι είναι οι τραμπάλες.
(...)
Τους κάτω, όμως, τους κρατάνε κάτω,
για να μείνουν επάνω οι επάνω.
Η ποταπότητα αυτών επάνω δεν έχει μέτρο.
Ακόμα κι αν βελτιώνονταν, σε τίποτα
δεν θα ωφελούσε, γιατί είναι άψογο
το σύστημα που έχουν κατασκευάσει:
Εκμετάλλευση και αταξία: κτηνώδες και συνεπώς
ακατανόητο.
(...)
Και αν σας πει κάποιος, ότι μπορείτε να ανυψωθείτε πνευματικά,
μένοντας κολλημένοι στο βούρκο, πιάστε τον κι αυτόν και σπάστε του
το κεφάλι στο λιθόστρωτο. Μόνο
η βία ωφελεί, όπου εξουσιάζει η βία, μόνο
οι άνθρωποι ωφελούν, όπου υπάρχουν άνθρωποι».
*
Η μιαρότητα - που αποπνέει το δίχως άλλο από την ανατρεπτικότητα - του ως άνω κειμένου είναι αδιαμφισβήτητη.
Εδώ, κύριε Δένδια, κύριε Σαμαρά, κύριοι της κυβερνήσεως, κύριοι του «Mega», κύριοι του ΣΚΑΪ, κύριοι γενικώς, τίθενται εμπρηστικοί μηχανισμοί στα θεμέλια της κοινωνίας μας!
Η στήλη, εμφορούμενη από το δόγμα «καρφώστε και σώστε», ενημερώνει τας Αρχάς ότι το άνωθεν αποτελεί απόσπασμα θεατρικού έργου υπό τον τίτλο «Η Αγία Ιωάννα των Σφαγείων»
(που, σημειωτέον, παίζεται αυτόν τον καιρό στο θέατρο «Ακροπόλ» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη)
και έχει συγγραφεί από κάποιον ονόματι Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πιάστε τον!
ΚΛΑΡΑ ΨΗΛΑ ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕ...
«Θα συνεχίσουμε να είμαστε τσεκουράτοι,
προς πάσα κατεύθυνση».
*
Η δήλωση είναι της κυρίας Ολγας Τρέμη.
Εγινε κατά τη διάρκεια του δελτίου ειδήσεων του «Mega» της 7/1/2013.
Αποτελεί το καταστάλαγμα της συζήτησης που διημείφθη την ίδια μέρα και κατά τη διάρκεια του δελτίου, μεταξύ της τηλεπαρουσιάστριας και συντελεστών του δελτίου του σταθμού.
Το θέμα της συζήτησής τους περιστράφηκε γύρω από την ανεπίληπτη δημοσιογραφική ποιότητα του δελτίου του σταθμού (δηλαδή, των εαυτών τους).
Είναι μια δήλωση - κορωνίδα τόσο της κυρίας Τρέμη όσο και των συνεργατών της ότι θα συνεχίζουν - «τσεκουράτα» - τον ίδιο και γνωστό στο πανελλήνιο δρόμο. Αυτόν τον ωραίο δρόμο της αντικειμενικής, της πλουραλιστικής, της ακηδεμόνευτης και της ανεξάρτητης ενημέρωσης του λαού. Χωρίς σκοπιμότητες, με σεβασμό στην άλλη άποψη και με ίσες αποστάσεις απέναντι σε εξουσιαστές και εξουσιαζόμενους.
*
Διευκρίνιση: Σημειώνουμε τη συγκεκριμένη δήλωση, διότι, αν και είμαστε ακόμα στην αρχή της χρονιάς, συνεπώς πολλά θα δούμε και πολλά θα ακούσουμε ακόμα, εντούτοις πιστεύουμε, ότι έχει ήδη θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για το βραβείο Πούλιτζερ.
***
Υστερόγραφο: Λίγη ώρα αργότερα από τη δήλωση της κυρίας Τρέμη, ο έτερος «τσεκουράτος», ο κ. Πρετεντέρης, μεταξύ των καλεσμένων στην πολιτική του εκπομπή (με θέμα την κρίση, τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας κ.ο.κ.) είχε και τον κύριο Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Ο κ. Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι αυτός που, μεταξύ άλλων, στη δική του εκπομπή, στον ίδιο σταθμό, κρατούσε επί χρόνια - και ανελλιπώς - ενήμερο το πανελλήνιο για το κάθε πότε αφόδευε η ηρωίδα του σόου του: Η αγελάδα (θυμάστε;) επ' ονόματι Κλάρα...
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ... ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ας μιλήσουμε για φορολογική... δικαιοσύνη:
1) Σύμφωνα με τη μελέτη του ΟΟΣΑ, το 2007 στην Ελλάδα η πραγματική φορολογική επιβάρυνση για τα κέρδη δεν ξεπερνούσε το 15,9%. Την ίδια στιγμή η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας ήταν στο 35,1%, δηλαδή δυόμισι φορές μεγαλύτερη! Αυτά πριν από τα μνημόνια, πριν από τη φοροληστεία της τελευταίας τριετίας, πριν από τα χαράτσια. Μπορεί κανείς να φανταστεί πού έχουν φτάσει τα πράγματα σήμερα...
2) Τη δεκαετία του '90 ο φορολογικός συντελεστής επί των επιχειρηματικών κερδών βρισκόταν στο 45%. Μετά από διαδοχικές «πατριωτικές» αποφάσεις των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μειώθηκε πάνω από το μισό και κατέβηκε στο 20%. Τώρα, δε, ο φόρος επί των μερισμάτων για τα διανεμόμενα κέρδη των μεγαλοκαπιταλιστών πέφτει στο 10%!
3) Ενώ το έτος 2000, τα φυσικά πρόσωπα (κατά βάση μισθωτοί και συνταξιούχοι) πλήρωσαν το 52% του συνόλου των άμεσων φόρων και τα επιχειρηματικά κέρδη πλήρωσαν το 48%, μετά από μια τετραετία ΠΑΣΟΚ κι άλλη μία τετραετία ΝΔ, το 2008 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πλήρωσαν το 70% του συνόλου των άμεσων φόρων και τα επιχειρηματικά κέρδη μόνο το 30%. Οι δε έμμεσοι φόροι, η πιο επαχθής και άδικη μορφή φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα, εκτινάχτηκαν το 2010 στο 60% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων.
4) Σήμερα και σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2013, ο οποίος εξειδικεύεται με το υπό ψήφιση φορολογικό, επί του συνόλου των άμεσων φόρων, οι άμεσοι φόροι που πληρώνουν τα επιχειρηματικά κέρδη δεν ξεπερνούν το 7,4%!
*Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013.
