Το 2013 και ίσως οι πρώτοι μήνες του, μπορεί να κρίνουν το μέλλον του τόπου για πολλές δεκαετίες, ενώ από το μέλλον της Ελλάδας μπορεί να εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό και το μέλλον της περιοχής μας και της Ευρώπης.
Αν το 2013 δεν γίνει χρονιά μιας μεγάλης σύγχρονης προοδευτικής ανατροπής στη χώρα με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό, τότε κινδυνεύει να παγιωθεί στον τόπο μας...
Αν το 2013 δεν γίνει χρονιά μιας μεγάλης σύγχρονης προοδευτικής ανατροπής στη χώρα με ορίζοντα ένα νέο σοσιαλισμό, τότε κινδυνεύει να παγιωθεί στον τόπο μας...
μια φρικτή μνημονιακή τάξη, εγκαθιδρύοντας μια νέα "αποικιοκρατία" και ένα μακρόχρονο καινούργιο μεσαίωνα.
Για να μπει η χώρα σε τροχιά προοδευτικής ανατροπής και ανόρθωσης το 2013 απαιτείται μια αληθινή εργατική και λαϊκή αναγέννηση και πρώτα απ'όλα μια μεγάλη αλλαγή, ισοδύναμη με επανάσταση, στο χώρο της Αριστεράς.
Αν η Αριστερά έκανε μέσα στο 2012 ένα μεγάλο εκλογικό βήμα, και μέσα στο 2013 καλείται να πραγματοποιήσει ένα ποιοτικό άλμα: Να αποκτήσει μια νέα δυναμική, που θα την φέρει σε τροχιά, για να καταστεί ένα μεγάλο ενωτικό και αγωνιστικό πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία με στόχο τη ριζική αλλαγή, την επαναθεμελίωση και την αναγέννηση της τελευταίας.
Αυτά σημαίνουν, ότι η Αριστερά μέσα στο 2013 και πρώτα απ'όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να προχωρήσουν σε σύγχρονες επανατοποθετήσεις και σε νέες ριζοσπαστικές τομές στην πορεία τους.
Αυτές οι επανατοποθετήσεις και ριζοσπαστικοποιήσεις αφορούν την πολιτική , το πρόγραμμα, τις ιδεολογικές βάσεις, την οργάνωση και τις κινηματικές αναφορές της Αριστεράς.
Πρώτον: Η Αριστερά και πρώτα απ' όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αντιδράσει και να αντιδράσει αποτελεσματικά, στην "επικοινωνιακή δικτατορία" που έχουν επιβάλλει τα κυρίαρχα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, η οποία αν δεν τερματιστεί, η Αριστερά δεν έχει καμμία πιθανότητα να ανατρέψει τη σημερινή αντιδραστική φορά των πραγμάτων.
Δεύτερον: Οι δυνάμεις της Αριστεράς, πέρα και έξω από διαφορές, οφείλουν να εγκαταλείψουν άμεσα τον ανιστόρητο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος ευνοεί μόνο το κεφάλαιο και την πιο ακραία αντίδραση , ενώ σπρώχνει και την ίδια την Αριστερά είτε στην απομόνωση είτε στη συντηρητική αναδίπλωση.
Τρίτον: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβει άμεσα με το νέο χρόνο μια ουσιαστική και αποτελεσματική πρωτοβουλία σε πολιτικό, προγραμματικό και κινηματικό επίπεδο για την κοινή δράση, το διάλογο και τη συνεργασία της Αριστεράς, η οποία να καταστεί επίκεντρο των προσπαθειών του.
Τέταρτον: Η Αριστερά και πρώτα απ'όλα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προχωρήσει τολμηρά σε ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης των επιλογών της, ιδιαίτερα σε θέματα εναλλακτικού προγράμματος και ειδικότερα στα θέματα της ευρωζώνης, της ΕΕ και του ιμπεριαλισμού.
Πέμπτον: Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς να επικυρώσουν άμεσα μια κατ'αρχήν συμφωνία δράσης για την άμεση κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, για τη διαγραφή, χωρίς όρους, του χρέους ή τουλάχιστον του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του, για ρήξη με τους κανόνες της ευρωζώνης και της ΕΕ που αντιβαίνουν στις ανάγκες μιας προοδευτικής ανάπτυξης, η οποία θα έχει ως θεμελιώδη εργαλεία ένα νέο δημόσιο τομέα και τη δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Έκτον: Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα, πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε ένα δεύτερο κύμα σύγχρονης προγραμματικής ριζοσπαστικοποίησης, εγκαταλείποντας κάθε τάση αναδίπλωσης.
Στόχος ένα σύγχρονο συνεκτικό και καθολικό εναλλακτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα συνδυάζει τη κοινωνική δικαιοσύνη, με μια αποτελεσματική αποδοτική οικονομία και ένα νέο τύπο ανάπτυξης με πλήρη απασχόληση και οικολογικές προδιαγραφές.
Έβδομον: Η Αριστερά σε όλες τις εκφράσεις της θα πρέπει να δώσει πρώτη προτεραιότητα και να ενωθεί στη βάση ενός τολμηρού εναλλακτικού οράματος για την ανασυγκρότηση και αναγέννηση της εκπαίδευσης, της Παιδείας και του πολιτισμού στην πατρίδα μας, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να γίνει ούτε ένα βήμα διεξόδου, δικαιοσύνης και ανάπτυξης στον τόπο.
Όγδοον: Χρειαζόμαστε μια μεγάλη στροφή στην ανάπτυξη ενός μεγάλου και ενωτικού εργατικού λαϊκού κινήματος και πρώτα απ'όλα στροφή στην εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, η οποία από πλεονέκτημα και πρωτοπορία για το κίνημα ανατροπής, κινδυνεύει να καταστεί η μεγάλη αδυναμία του. Η Αριστερά που δεν βασίζει τις προοπτικές της στην ταξική πάλη και σε ένα μεγάλο πολιτικό ταξικό εργατικό λαίκό κίνημα, δεν μπορεί να ανοίξει ούτε μια χαραμάδα για ένα προοδευτικό μέλλον της χώρας.
Ένατον: Η σύγχρονη Αριστερά, χωρίς κανένα φοβικό ή δήθεν "εργατίστικο" πνεύμα, θα πρέπει να επιχειρήσει ένα μεγάλο άνοιγμα στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και στη μικρομεσαία αγροτιά στην ύπαιθρο, με στόχο μια πλατιά πολιτικοκοινωνική συμμαχία με την πολιτική ηγεμονία του αριστερού μετώπου και την κοινωνικοταξιακή ηγεμονία της εργατικής τάξης.
Το δίλημμα για την Αριστερά σήμερα δεν είναι "σοσιαλιστική επανάσταση" ή τίποτα, ούτε το ερώτημα είναι "σοσιαλιστική εξουσία" ή κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα ή έξω από τον καπιταλισμό!
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να προκύψει μέσα στον καπιταλισμό αλλά να καταστεί όπλο και ισχυρότατο εργαλείο, στηριγμένη στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό μέσα από μεγάλες προοδευτικές ρήξεις, ανατροπές και συγκρούσεις.
Το θέμα στη σύγχρονη Αριστερά δεν είναι οι ενωτικές κορώνες εκ του ασφαλούς χωρίς πειστικό περιεχόμενο ούτε οι αποκλεισμοί από μέτωπα και οι αυτάρεσκες περιχαρακώσεις!
Το πραγματικό πρόβλημα για την Αριστερά είναι, να ηττηθεί, επιτέλους, το αστικό μπλοκ και να επιχειρηθούν ρεαλιστικοί και αποτελεσματικοί προοδευτικοί δρόμοι μετάβασης στο σοσιαλισμό!
Για να επιτευχθεί αυτός ο μεγάλος στόχος η Αριστερά μέσα στο 2013 πρέπει να αλλάξει γρήγορα σελίδα!
Η "Βάρκιζα" στις μέρες μας μπορεί να επαναληφθεί με παρόμοιους ή άλλους όρους.
Για να μπει η χώρα σε τροχιά προοδευτικής ανατροπής και ανόρθωσης το 2013 απαιτείται μια αληθινή εργατική και λαϊκή αναγέννηση και πρώτα απ'όλα μια μεγάλη αλλαγή, ισοδύναμη με επανάσταση, στο χώρο της Αριστεράς.
Αν η Αριστερά έκανε μέσα στο 2012 ένα μεγάλο εκλογικό βήμα, και μέσα στο 2013 καλείται να πραγματοποιήσει ένα ποιοτικό άλμα: Να αποκτήσει μια νέα δυναμική, που θα την φέρει σε τροχιά, για να καταστεί ένα μεγάλο ενωτικό και αγωνιστικό πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία με στόχο τη ριζική αλλαγή, την επαναθεμελίωση και την αναγέννηση της τελευταίας.
Αυτά σημαίνουν, ότι η Αριστερά μέσα στο 2013 και πρώτα απ'όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να προχωρήσουν σε σύγχρονες επανατοποθετήσεις και σε νέες ριζοσπαστικές τομές στην πορεία τους.
Αυτές οι επανατοποθετήσεις και ριζοσπαστικοποιήσεις αφορούν την πολιτική , το πρόγραμμα, τις ιδεολογικές βάσεις, την οργάνωση και τις κινηματικές αναφορές της Αριστεράς.
Πρώτον: Η Αριστερά και πρώτα απ' όλα ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να αντιδράσει και να αντιδράσει αποτελεσματικά, στην "επικοινωνιακή δικτατορία" που έχουν επιβάλλει τα κυρίαρχα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, η οποία αν δεν τερματιστεί, η Αριστερά δεν έχει καμμία πιθανότητα να ανατρέψει τη σημερινή αντιδραστική φορά των πραγμάτων.
Δεύτερον: Οι δυνάμεις της Αριστεράς, πέρα και έξω από διαφορές, οφείλουν να εγκαταλείψουν άμεσα τον ανιστόρητο εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος ευνοεί μόνο το κεφάλαιο και την πιο ακραία αντίδραση , ενώ σπρώχνει και την ίδια την Αριστερά είτε στην απομόνωση είτε στη συντηρητική αναδίπλωση.
Τρίτον: Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αναλάβει άμεσα με το νέο χρόνο μια ουσιαστική και αποτελεσματική πρωτοβουλία σε πολιτικό, προγραμματικό και κινηματικό επίπεδο για την κοινή δράση, το διάλογο και τη συνεργασία της Αριστεράς, η οποία να καταστεί επίκεντρο των προσπαθειών του.
Τέταρτον: Η Αριστερά και πρώτα απ'όλα ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προχωρήσει τολμηρά σε ένα νέο κύμα ριζοσπαστικοποίησης των επιλογών της, ιδιαίτερα σε θέματα εναλλακτικού προγράμματος και ειδικότερα στα θέματα της ευρωζώνης, της ΕΕ και του ιμπεριαλισμού.
Πέμπτον: Όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς να επικυρώσουν άμεσα μια κατ'αρχήν συμφωνία δράσης για την άμεση κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων, για τη διαγραφή, χωρίς όρους, του χρέους ή τουλάχιστον του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του, για ρήξη με τους κανόνες της ευρωζώνης και της ΕΕ που αντιβαίνουν στις ανάγκες μιας προοδευτικής ανάπτυξης, η οποία θα έχει ως θεμελιώδη εργαλεία ένα νέο δημόσιο τομέα και τη δημόσια ιδιοκτησία των στρατηγικών τομέων της οικονομίας.
Έκτον: Ο ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα, πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε ένα δεύτερο κύμα σύγχρονης προγραμματικής ριζοσπαστικοποίησης, εγκαταλείποντας κάθε τάση αναδίπλωσης.
Στόχος ένα σύγχρονο συνεκτικό και καθολικό εναλλακτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα που θα συνδυάζει τη κοινωνική δικαιοσύνη, με μια αποτελεσματική αποδοτική οικονομία και ένα νέο τύπο ανάπτυξης με πλήρη απασχόληση και οικολογικές προδιαγραφές.
Έβδομον: Η Αριστερά σε όλες τις εκφράσεις της θα πρέπει να δώσει πρώτη προτεραιότητα και να ενωθεί στη βάση ενός τολμηρού εναλλακτικού οράματος για την ανασυγκρότηση και αναγέννηση της εκπαίδευσης, της Παιδείας και του πολιτισμού στην πατρίδα μας, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να γίνει ούτε ένα βήμα διεξόδου, δικαιοσύνης και ανάπτυξης στον τόπο.
Όγδοον: Χρειαζόμαστε μια μεγάλη στροφή στην ανάπτυξη ενός μεγάλου και ενωτικού εργατικού λαϊκού κινήματος και πρώτα απ'όλα στροφή στην εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, η οποία από πλεονέκτημα και πρωτοπορία για το κίνημα ανατροπής, κινδυνεύει να καταστεί η μεγάλη αδυναμία του. Η Αριστερά που δεν βασίζει τις προοπτικές της στην ταξική πάλη και σε ένα μεγάλο πολιτικό ταξικό εργατικό λαίκό κίνημα, δεν μπορεί να ανοίξει ούτε μια χαραμάδα για ένα προοδευτικό μέλλον της χώρας.
Ένατον: Η σύγχρονη Αριστερά, χωρίς κανένα φοβικό ή δήθεν "εργατίστικο" πνεύμα, θα πρέπει να επιχειρήσει ένα μεγάλο άνοιγμα στα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και στη μικρομεσαία αγροτιά στην ύπαιθρο, με στόχο μια πλατιά πολιτικοκοινωνική συμμαχία με την πολιτική ηγεμονία του αριστερού μετώπου και την κοινωνικοταξιακή ηγεμονία της εργατικής τάξης.
Το δίλημμα για την Αριστερά σήμερα δεν είναι "σοσιαλιστική επανάσταση" ή τίποτα, ούτε το ερώτημα είναι "σοσιαλιστική εξουσία" ή κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα ή έξω από τον καπιταλισμό!
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς μπορεί να προκύψει μέσα στον καπιταλισμό αλλά να καταστεί όπλο και ισχυρότατο εργαλείο, στηριγμένη στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, για τη μετάβαση στο σοσιαλισμό μέσα από μεγάλες προοδευτικές ρήξεις, ανατροπές και συγκρούσεις.
Το θέμα στη σύγχρονη Αριστερά δεν είναι οι ενωτικές κορώνες εκ του ασφαλούς χωρίς πειστικό περιεχόμενο ούτε οι αποκλεισμοί από μέτωπα και οι αυτάρεσκες περιχαρακώσεις!
Το πραγματικό πρόβλημα για την Αριστερά είναι, να ηττηθεί, επιτέλους, το αστικό μπλοκ και να επιχειρηθούν ρεαλιστικοί και αποτελεσματικοί προοδευτικοί δρόμοι μετάβασης στο σοσιαλισμό!
Για να επιτευχθεί αυτός ο μεγάλος στόχος η Αριστερά μέσα στο 2013 πρέπει να αλλάξει γρήγορα σελίδα!
Η "Βάρκιζα" στις μέρες μας μπορεί να επαναληφθεί με παρόμοιους ή άλλους όρους.
Μπορεί να επαναληφθεί, είτε γιατί μια κυβέρνηση από το ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλωθεί και διαχειριστεί το σύστημα.
Μπορεί, όμως, να επαναληφθεί, αν κάποιοι στον αριστερό χώρο, στο όνομα της αναδίπλωσης του ΣΥΡΙΖΑ και της μελλοντικής του "προδοσίας" από κυβερνητικές θέσεις, συνεχίζουν και κλιμακώνουν ένα αριστερό εμφύλιο, που δεν βοηθά τους ίδιους, σπρώχνει σε αρνητική κατεύθυνση το ΣΥΡΙΖΑ, ενώ βοηθάει τις δυνάμεις του συστήματος να παγιώσουν τη φρικτή μνημονιακή τάξη πραγμάτων.
ΠΗΓΗ: iskra.gr
