Του Δημήτρη Δανίκα
Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Μια και έξω.
Εμείς ουδεμία σχέση με τα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Επειδή δηλαδή χλαπακιάζουμε McDonalds και ενίοτε φοράμε μαϊμού Prada; Πριτς! Σας γελάσανε...
Πλην των βιτρινών, μερικών αλυσίδων πολυεθνικών που έχουν εγκατασταθεί σε κάθε γεωγραφικό σημείο ευρωπαϊκό και των Cafe των γνωστών, τίποτα μα τίποτα ελληνικό έχει σχέση με Παρίσι, Λονδίνο, Βερολίνο, Κοπεγχάγη, Ελνσίνκι, Βιέννη. Ούτε ακόμα με Ταλίν, Ρίγα, Βουκουρέστι και Βελιγράδι.
Υπερβολές; Ωραία. Να μου πείτε λοιπόν, αν έχετε συναντήσει τέτοιο χάλι σε οποιαδήποτε ιστορικό κέντρο κάθε ευρωπαϊκής πρωτεύουσας ακόμα και των πρώην σοσιαλιστικών χωρών. Σε καμία. Ολοι μα όλοι, ακόμα και οι δήμαρχοι των Τιράνων, προσπαθούν να διαφυλάξουν την αρχιτεκτονική τους ιστορία. Εδώ στην Αθήνα όλα στα γκρεμίδια.
Εμείς και όλοι αυτοί, δύο κόσμοι εντελώς διαφορετικοί.
Ο λόγος γνωστός.
Από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι σήμερα, φρόντισαν γι' αυτό όλες οι κυβερνήσεις όλων των κομματικών σχηματισμών. Κι εμείς τους ακολουθούσαμε σαν πειθήνια υποζύγια.
Πρώτα, με τον μπαμπούλα τού από Βορρά κινδύνου μετατρέψανε την χώρα σε ένα πεδίο βολής των αμερικανικών βάσεων. Και έπειτα, επί ευρωπαϊκής ένωσης, καταντήσαμε ο καλύτερος καταναλωτικός πελάτης των γερμανικών προϊόντων. Χωρίς υποδομές. Με παράλυτη παραγωγή. Και με διάτρητους θεσμούς.
Σε όλα είμαστε μοναδικοί. Παράδειγμα; Η περαίωση ας πούμε, εφεύρεση ελληνική. Οι εφορίες επινόηση ελληνική. Το φροντιστήριο κι αυτό εντελώς ελληνικό. Η αγροτική διαδικασία χαλασμένη κι αυτή χωρίς μέριμνα, παραγωγή και προστασία. Η εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Η ατιμωρησία. Οποια πέτρα και να σηκώσεις πάνω σε μια αμαρτία θα πέσεις.
Ολοι οι δείκτες εντελώς τριτοκοσμικοί.
Επομένως η οικονομική κρίση είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία της σημερινής τραγωδίας. Και επομένως ως χώρα ανήκουμε σε άλλη, χαμηλότερη κατηγορία.
Το γράφουν και το υπογράφουν δεκάδες σοβαροί οικονομολόγοι Ευρώπης και Αμερικής.
Σχεδόν όλοι.
Οπως ο Πωλ Κρούγκμαν. Είναι αδιανόητο, γράφει, η Ελλάδα που πλήττεται από βαθιά ύφεση να μεταστρέψει, μέσα σε ελάχιστα χρόνια, τον σημερινό αρνητικό δείκτη του ΑΕΠ σε πρωτογενές πλεόνασμα.
Μακάρι να πέσω έξω και να διαψευστώ. Ομως ένα το πιθανό. Οσες δανειακές συμβάσεις και να υπογράψουμε. Οσα δάνεια και να πάρουμε. Κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες και με το γνωστό πολιτικό προσωπικό, το αποτέλεσμα ένα και καταλυτικό. Η χώρα θα βγει εκτός ευρωζώνης.
Οσο καιρό εμείς σπαταλήσαμε για να πετάμε την μπάλα στις κερκίδες, ο Σόιμπλε με τους αρχιλογιστές των Βρυξελών, φρόντιζαν και φροντίζουν να θωρακίσουν την Ευρώπη από τις συνέπειες μιας πιθανής εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Αυτοί κάνουν καλά την δουλειά τους.
Εμείς λόγια, λόγια, λόγια και φούμαρα πατριωτικά με πέτσινη λεβεντιά.
Οπως λέει και η γνωστή ταινία «Good Night and Good Luck»!
ΠΗΓΗ: tovima.gr
