Του Γιάννη Τριάντη
Οι Ευρωπαίοι ανέπνευσαν. Οι «σοβαροί» οικονομικοί παράγοντες χειροκροτούν. Τα μήντια της υφηλίου αναπέμπουν ύμνους.
Ας δούμε, λοιπόν, τις πιθανές εξελίξεις...
Αν δεχθούμε ότι η συνταγή του Μνημονίου είναι η ενδεδειγμένη, η κυβέρνηση...
Παπαδήμου οφείλει να την ακολουθήσει κατά γράμμα.
Και να υλοποιήσει όσα - υποτίθεται ότι - δεν έκανε η κυβέρνηση Παπανδρέου.
Δηλαδή, να εφαρμόσει πιστά τη δημοσιονομική πολιτική, να περιορίσει περαιτέρω τις δημόσιες δαπάνες και να εξασφαλίσει την πληρωμή των φόρων...
Ομως, η πολιτική αυτή αποδείχθηκε αποτυχημένη. Επιτείνει δραματικά την ύφεση και φορτώνει συνεχώς τη χειμαζόμενη κοινωνία με εξοντωτικά μέτρα.
Το αποτέλεσμα γνωστό: βυθισμένη στην ύφεση η οικονομία πνέει τα λοίσθια, η ανεργία διογκώνεται τερατωδώς και ο κόσμος ζει στο όριο της επιβίωσης.
Ούτε λόγος για αύξηση των κρατικών εσόδων και για αναπτυξιακή δυναμική...
Επομένως, αν η νέα κυβέρνηση εφαρμόσει πιστά όσα εντέλλονται οι Ευρωπαίοι, θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα κοινωνική έκρηξη... Η κυβέρνηση Παπαδήμου, αναγκασμένη εκ των πραγμάτων να λειτουργήσει σε ασφυκτικό, δεσμευτικό πλαίσιο - όχι μονάχα χρονικό - θα επιταχύνει τον ρυθμό των ιδιωτικοποιήσεων (τουτέστιν: ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας χωρίς αναστολές) και θα επιχειρήσει ενδεχομένως να επιφέρει ορισμένες δραστικές αλλαγές, ίσως θετικές (π.χ. νέο φορολογικό νομοσχέδιο).
Και δεν αποκλείεται να κινηθεί κάποια διαδικασία ήπιας επαναδιαπραγμάτευσης, χωρίς ουσιαστικές αλλαγές στο εφαρμοζόμενο πρόγραμμα.
Αυτό, βέβαια, θα προβληθεί ως μεγάλη κατάκτηση και ως προϊόν της αξιοπιστίας που αποκαταστάθηκε λόγω της νέας κυβέρνησης...
Μ' άλλα λόγια, το Μνημόνιο είναι εδώ. Αξιόπιστο και σοβαρό. Δηλαδή καταστροφικό όσο και πριν.
Το μόνο που άλλαξε, είναι ο εγκλωβισμός του Σαμαρά και ο πλήρης αφοπλισμός του...
Ομως την πραγματική, εις βάθος αλλαγή, την οποία σηματοδοτεί η εγκατάσταση Παπαδήμου στην πρωθυπουργία, δεν την έχουμε εισέτι συλλάβει.
Το «σύστημα» έχει βάσιμους λόγους να πανηγυρίζει...
ΠΗΓΗ: enet.gr
