Ήταν το απόγευμα της Παρασκευής 9 Σεπτεμβρίου 2011 , που σταμάτησε να κτυπάει μία ζεστή καρδιά.
Η καρδιά του Μίμη Δαλακλείδη. Ήταν τόσο αναπάντεχο το νέο και τόσο αιφνιδιαστικό που άφησε πολλά περιθώρια αμφισβήτησης και ελπίδας. Δυστυχώς ήταν αλήθεια....
Ο Μίμης Δαλακλείδης γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1944. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο Μηχανολόγος-Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Στη συνέχεια αφού εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ήλθε, από αγάπη στην πόλη του, να προσφέρει τις υπηρεσίες του.
Μαζί με την πιστή σύντροφο και γυναίκα του Αγγελική άνοιξαν γραφείο μελετών και κατασκευών τεχνικών έργων. Η εργατικότητα και των δύο υπήρξε παροιμιώδης.
Ταχέως εξελίσσεται και γίνεται εργολήπτης Δημοσίων έργων.
Λίγο αργότερα Διευθυντής της εταιρείας “Αφοι Δαλακλείδη Α.Ε.”, εταιρεία η οποία ασχολείται με την κατασκευή Δημοσίων Έργων και καταλαμβάνει τα ανώτερα πτυχία της Εργοληπτικής ιεραρχίας. Ως Εκπρόσωπος των Εργοληπτών Ελλάδος συμμετείχε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Δημοσίων Έργων του Νομού Κορινθίας.
Με τη βαθιά γνώση των επαγγελματικών διαδικασιών, με την εργατικότητα του διευκολύνει τη λειτουργία του Συμβουλίου.
Δίνει άμεσες λύσεις και προτείνει νέους τρόπους αντιμετώπισης των προβλημάτων.
Στόχος η διασφάλιση του Δημοσίου χρήματος, η ποιότητα των μελετών, η καλή εκτέλεση των έργων.
Σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη, συνεχών μεταβολών στον ευαίσθητο χώρο των Δημοσίων Έργων.
Επόμενο και παράλληλο βήμα, η εκλογή του στο Δ.Σ της Συνεταιριστικής Τράπεζας Κορινθίας. Στη συνέχεια εκλέγεται Πρόεδρος. Συνέχισε την καλή παράδοση των προηγούμενων Διοικήσεων, εισήγαγε νέες ιδέες και αντιλήψεις και η τράπεζα έγινε πλέον Τράπεζα Περιφέρειας Πελοποννήσου, με δικές της εγκαταστάσεις, μεγάλο αριθμό υποκαταστημάτων και υψηλής στάθμης ανθρώπινο δυναμικό.
Δραστήριος, συνετός και οργανωτικός πού ήταν ο ίδιος, πίστευε και στήριζε τους ανθρώπους.
Είχε αίσθηση της ευθύνης στη διαχείριση των κοινών και του χρήματος.
Εισήγαγε νέες μεθόδους εργασίας, νέες τεχνικές και λειτουργικές προδιαγραφές πού είχαν στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών στους πολίτες.
Πάντα ειλικρινής, αγωνιστής, έντιμος, υποστηρικτής του Δικαίου, πεισματάρης σε ότι πίστευε.
Μαχητής για τις ιδέες του και συνεχώς μαχόμενος για τους στόχους του.
Αν δε, ξέφευγες λίγο, από το “ηχηρό τού προσώπου του” θα ανακάλυπτες ένα μικρό παιδί γεμάτο αισθήματα και όνειρα, “ένας ταπεινός τῇ καρδίᾳ”.
Ήταν πραγματική απόλαυση να συζητάς μαζί του. Μία ελεύθερη συνείδηση βαθύτατα διαλεκτική. Δεν είχε ποτέ αμφιβολία για την ιδεολογία του, γι'αυτό ήταν απροκάλυπτος, διεισδυτικός, ευέλικτος, πραγματικός υπηρέτης της κοινωνίας.
Άνθρωπος της πράξης, είχε ουσιαστικά και καθαρά κριτήρια για τους ανθρώπους. Είχε δε μία σπάνια αίσθηση της κίνησης της κοινωνίας και πού πηγαίνει ο κόσμος.
Μία έντονη προσωπικότητα με συνεχή δυναμική για αδιάκοπη πρόοδο.
Γνώρισμα και κύριο χαρακτηριστικό του η ικανότητα του να διαπλάθει και να διαμορφώνει τον εαυτό του σε άνθρωπο ικανό και κατάλληλο, να αποτελεί αρμονικό μέλος της πολιτικής κοινότητας της Κορίνθου.
Ένας γνήσιος πολίτης της πόλης του, φορέας της αρχαιοελληνικής αντίληψης. Ένας άνθρωπος της καθημερινότητας και της Αγοράς.
Στυλοβάτης του οικονομικού, τεχνικού, κοινωνικού οικοδομήματος της Κορινθίας επέδρασε με την προσωπικότητα του και δίδασκε με το παράδειγμα του.
Άφησε δε με τον θάνατο του δυσαναπλήρωτο κενό, κενό που κάθε μέρα γίνεται περισσότερο αντιληπτό απ'όλους. Εύλογο λοιπόν το πένθος της κοινωνίας.
Το όνομα σου συνδεδεμένο στενά με την πόλη, θα αναφέρεται με σεβασμό από τους συμπολίτες σου.
Θα προφέρεται με αγάπη από την οικογένεια σου και τους φίλους σου.
Αυτά θα αποτελούν τον αειθαλή στέφανο που θα στολίζει πάντα τη φυσιογνωμία σου.
Αναπαύσου εν ειρήνη
Αγαπητέ φίλε
και χαίρε βλέπων εξ'ουρανοῡ.
Την καλή επίγεια οδοιπορία σου.
ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΠΕΛ/ΣΟΥ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΦΩΤΙΟΥ
