29 Δεκ 2020

Κτίρια και Ιστορίες -του Βασίλη Αυλωνίτη


 Ο Αυτόνομος Οργανισμός Σεισμοπαθών Κορίνθου (ΑΟΣΚ) σχηματίστηκε μετά το καταστροφικό για την πόλη σεισμό του 1928 με σκοπό την ανακούφιση των σεισμόπληκτων της Κορινθίας και την ανοικοδόμηση της ευρύτερης περιοχής.  Ο Οργανισμός επέβλεψε την κατασκευή..

των κτιρίων με βάση τους νέους αντισεισμικούς κανονισμούς, που εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα ενώ ανέλαβε και την χορήγηση δανείων και χρηματικής βοήθειας για την κατασκευή τους. 

Με τον Οργανισμό συνεργάστηκαν Ιταλοί αρχιτέκτονες οι οποίοι συνέταξαν μια σειρά σχεδιασμών (τυπολογία) σε μονόροφα και δυόροφα σπίτια τα οποία επροτείνοντω σε ενδιαφερόμενους σεισμοπαθείς για την κατασκευή τους με τις νέες κατασκευαστικές προδιαγραφές.

Πέραν όμως των κατασκευαστικών προδιαγραφών τα σπίτια του Οργανισμού διακρίνονται και για το αρχιτεκτονικό στύλ και σχεδιασμό βασισμένο στο αρχιτεκτονικό Κίνημα του Μοντερνισμού που ξεκινούσε τότε την επίδραση του στο αστικό τοπίο. Ο Μοντερνισμός θα δώσει στην διάρκεια του μεσοπολέμου και μετά απο αυτόν λαμπρά δείγματα κτιρίων πολλά απο τα οποία σήμερα θεωρούνται πλέον κλασσικά, κρίνονται διατηρητέα και ανακαινίζονται με σεβασμό και αγάπη.

Τα σπίτια το Οργανισμού (όρος πολύ γνωστός στην πόλη που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα) είναι πολύ ευδιάκριτα μέσα στην πολεοδομική πολυχρωμία του αστικού ιστού της Κορίνθου. Στο κέντρο της πόλης δεν έχουν μείνει πλέον πολλά. 

Η ανοικοδόμηση και η αντιπαροχή κατέστρεψε, δυστυχώς, πολλά και όμορφα τέτοια σπίτια που δεν άξιζαν μιάς τέτοιας τύχης. 

Κατεδαφίστηκαν όμως και απο έλλειψη αγάπης αλλά και αναγνώρισης της αξίας τους απο το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας που τα θεωρεί -λανθασμένα τελείως- υποδεέστερα, για να χρησιμοποιήσω ένα κομψό όρο.

Μαθαίνω (αν και το είχα δει και εγώ) ότι ένα τέτοιο υπέροχο κτίριο στην καρδιά της πόλης στην Εθνικής Αντστάσεως στο πεζόδρομο, μιά ανάσα απο την Εθνική Τράπεζα, ετοιμάζεται και αυτό να μας αφήσει.(*)

Το, είναι κρίμα, δεν φτάνει!

Το ένα δάκρι στην θέα της μπουλντόζας, δεν θα είναι αρκετό. Δυστυχώς!

(*) το έγχρωμο κτίριο στα δεξιά της πρώτης φωτογραφίας, η επόμενη των αρχών το 60, απλά για σύγκριση ...