Στο υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης 1/09, παρά την κρίσιμη φάση στην οποία βρίσκονται τόσο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, όσο και η διασπορά του κορονοϊού, αποφασίστηκε η ψήφιση ενός νέου...
μπαράζ αντιλαϊκών νομοσχεδίων, προκειμένου να συνεχιστεί αμείωτο το «μεταρρυθμιστικό» έργο της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ας δούμε από κοντά αυτή τη βεντάλια των αντιλαϊκών μέτρων:
✔Αρχικά, πέρα από τον «Κώδικα διευθέτησης οφειλών και παροχής δεύτερης ευκαιρίας» (δες σχετικό άρθρο), συζητήθηκε και νέο Ν/σ, που ξεκαθαρίζει με συνοπτικές διαδικασίες (δηλαδή χωρίς δίκη) τις πάνω από 70.000 εκκρεμείς υποθέσεις, που υπάγονται στον λεγόμενο νόμο Κατσέλη.
✔ Στη συνέχεια συζητήθηκε και το «Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων», στο πλαίσιο αφενός της «πράσινης ανάπτυξης» και αφετέρου του πακτωλού κονδυλίων προς διασπάθιση σε κάθε κατεύθυνση. Αυτό το «Σχέδιο» (ουσιαστικά επικαιροποιημένο αντίστοιχο του ΣΥΡΙΖΑ) κινείται πάνω στο πλαίσιο της κοινοτικής οδηγίας και προβλέπει τη θεσμική ανάθεση στους ΟΤΑ, να επιβάλλουν τα χαράτσια, που προβλέπει ο νέος νόμος, στη λογική του «πληρώνω, ότι πετάω». Περιλαμβάνει την καύση των σκουπιδιών από βιομηχανίες (αποδεδειγμένα καρκινογόνος) που θα αγγίξει το 32,3% το 2030 (από 1,5% το 2018), ενώ παράλληλα θα δημιουργηθούν Μονάδες Επεξεργασίας Σύμμεικτων Αποβλήτων, που θα τροφοδοτούν με καύσιμη ύλη τα εργοστάσια καύσης και κυρίως τις τσιμεντοβιομηχανίες.
✔ Συζητήθηκε επίσης, η αναμόρφωση του ν. 2190/1994 για τον ΑΣΕΠ, με το γνωστό μότο «ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση». Αφορά προφανώς στους ανθρώπους της κυβερνητικής παράταξης, τα «δικά της παιδιά», που ενόψει των επερχόμενων εκλογών θα μπορέσουν να βολευτούν κάπου.
✔ Σειρά πήρε το «Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης» και ιδίως το μέρος που αφορά στο «Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων», η αναμόρφωση του νόμου για την «πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές κ.α. δραστηριότητες», με βάση την νέα κοινοτική οδηγία κλπ δευτερότερα θέματα.
✔Ωστόσο, το κυβερνητικό βάρος έπεσε και πάλι πάνω στο «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας», με τις θηριώδεις παροχές στο ντόπιο και ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο, με νέα «κίνητρα» για νέες επενδύσεις και για εξαγωγές, με αύξηση των αποσβέσεων κ.α. Το «Εθνικό Σχέδιο» αποτελεί το πρώτο κυβερνητικό μέλημα, προκειμένου να ενταχθεί στον μηχανισμό του ευρωπαϊκού «Ταμείου Ανάκαμψης» για την εκταμίευση των πολυδιαφημισμένων 32 δισ. €. Αρκεί να πούμε, πως με βάση τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για το επτάμηνο του 2020, ο φόρος εισοδήματος που αναλογεί στις κάθε είδους επιχειρήσεις διαμορφώνεται μόλις στο 2,9% επί του συνολικού φόρου! Θυμίζουμε, επίσης, τις ωμές αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις που σηματοδοτούν το «Εθνικό Σχέδιο», με μέτρα λεηλασίας των επικουρικών συντάξεων και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση του Ασφαλιστικού, πάνω στη λογική του πρωθυπουργικού συμβούλου, ότι: «…σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων και να τα δίνουμε στους ηλικιωμένους»!
✔ Η κυβέρνηση βιάζεται να καταθέσει στις αρχές Οκτώβρη ένα προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2021, ενσωματώνοντας ένα μεγάλο μέρος των αντιδραστικών μέτρων της «Επιτροπής Πισσαρίδη», βέβαιη πως με τις «μεταμνημονιακές αξιολογήσεις» στο πλαίσιο του Eurogroup (αρχής γενομένης την 11η Σεπτέμβρη), αυτό θα τροποποιηθεί δραστικά. Βασικός στόχος της κυβερνητικής πολιτικής είναι, το να συμπεριλάβει τις πρωτοφανείς παροχές (επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, μείωση ασφαλιστικών εισφορών κ.α.) προς το κεφάλαιο και να διπλασιάσει τις κρατικές ενισχύσεις μέσω του «Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων». Κατά συνέπεια είναι βέβαιο, πως για να πραγματοποιηθούν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ κλπ, θα πρέπει να συμπιεστούν οι κοινωνικές δαπάνες και να αυξηθεί η φορολογία.
Σημειώνουμε, πως για το 2020 θα υπάρξει σοβαρό «δημοσιονομικό έλλειμμα» της τάξης του 5,5-6% (10-11,5 δισ. €) και άρα προβλέπονται νέα ακόμα πιο επώδυνα μέτρα! Στο μεταξύ η πτωτική πορεία της οικονομίας συνεχίζεται, ξεπερνώντας ήδη το 10-12% του ΑΕΠ (περ. 19-23 δισ. €), κατά τις μετριότερες εκτιμήσεις.
★★★
Για την άμεση ικανοποίηση των απαιτήσεων των εργοδοτικών ενώσεων (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ κ.α.) και θέλοντας να δώσει έμφαση στο κομμάτι της «εργασίας», η κυβέρνηση πρόκειται να ανακοινώσει τις προτάσεις της για το Πρόγραμμα SURE (2,5 δισ. ευρώ αναλογούν στην Ελλάδα υπό μορφή δανείου), δηλ. της συμπληρωματικής κάλυψης των «εθνικών προγραμμάτων μερικής απασχόλησης» μέχρι και το 2022, με χρήματα του κοινοτικού Προϋπολογισμού. Θυμίζουμε, πως πρόκειται για τα 100 δισ. € του κακόφημου «δικτύου προστασίας των εργαζομένων», που εκμεταλλευόμενη την αγωνία των εργαζομένων μην χάσουν τη δουλειά τους, ενισχύει, είτε σαν δάνεια είτε σαν επιδοτήσεις, κατά 40% τις εργοδοτικές εισφορές και τους μισθούς των εργαζομένων, για όσες επιχειρήσεις εφαρμόσουν «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης. Εννοείται, πως όλ’ αυτά θα φορτωθούν στον ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό 2021-2027 και μέσω αυτού στις πλάτες των ευρωπαϊκών λαών. Το Πρόγραμμα βασίζεται στο γερμανικό πρότυπο επιδότησης της μερικής απασχόλησης, επικαλούμενο την «αναλογικότητα» επιμερισμού των ζημιών λόγω του Covid-19 και προβλέπει την επιδότηση από το κράτος του 60% της διαφοράς του μισθού, λόγω της μερικής απασχόλησης. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος των 700 €/μήνα, δουλεύοντας το μισό χρόνο (15 ημέρες) θα παίρνει από τον εργοδότη του 350 € και από το κράτος 350Χ 60%=210 €, χάνοντας ουσιαστικά 140 €/μήνα, ενώ ο εργοδότης κερδίζει 350 €/μήνα!
Επιπροσθέτως, ο υπουργός Εργασίας παρατείνει μέχρι τέλους του 2020 την αντεργατική τηλεργασία αλλά και το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», που οδηγεί σε πετσόκομμα μισθών και γενίκευση της «ευελιξίας». Κινούμενη στην ίδια κατεύθυνση του δήθεν επιμερισμού της ζημιάς λόγω κορονοϊού, και με «γνώμονα την προστασία της εργασίας» η κυβέρνηση της Δεξιάς χορήγησε τα ψίχουλα των 800 και των 534 €, σαν «ειδικό επίδομα», απαλλάσσοντας την εργοδοσία από το λεγόμενο «μισθολογικό κόστος» και χειραγωγώντας τις ενδεχόμενες λαϊκές αντιδράσεις ως απότοκο των αθρόων απολύσεων ή αναστολών εργασίας. Με τον τρόπο αυτό η εργοδοσία μειώνει τις ώρες εργασίας ή και αναστέλλει τη λειτουργία της επιχείρησης και παράλληλα απαλλάσσεται από ένα μεγάλο μέρος του «μισθολογικού κόστους». Πάγιος στόχος όλων αυτών των βαρύγδουπων προγραμμάτων είναι η εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού για τις επιχειρήσεις, μέσω της ανακυκλούμενης εκ περιτροπής ανεργίας, με ανύπαρκτες ή βραχυχρόνιες συμβάσεις και μισθούς πείνας. Με δυο λόγια μείωση του μισθού εργασίας σε συνδυασμό με την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και παράλληλα αύξηση του εφεδρικού στρατού ανέργων, ώστε οι μισθοί να κρατιούνται στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα της αγοράς.
Αβίαστα μπορούμε να τονίσουμε, πως με πρόσχημα την πανδημία, η κυβέρνηση της Δεξιάς κατάφερε να ψηφίσει ένα σωρό αντιδραστικούς νόμους και ΠΝΠ που αποψίλωσαν τελείως το εργασιακό τοπίο. Ήδη, δεν υπάρχουν ούτε ΓΣΣΕ, ούτε κλαδικές συμβάσεις απασχόλησης, δεν υπάρχει πλέον κανονικός χρόνος εργασίας (οκτάωρο, συνεχές ωράριο, σταθερή θέση και αρμοδιότητες εργαζομένου κ.α.), δεν υπάρχει κανονικός μισθός (μισός εργοδότη+κρατική επιδότηση, υποαπασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, πρόγραμμα Συν-Εργασία κ.α.). Παράλληλα, επιβάλλεται μονομερώς η τηλεργασία, που ουσιαστικά ακυρώνει τον εργάσιμο χρόνο και μειώνει τα λειτουργικά έξοδα, υπέρ του εργοδότη.
★★★
Σαν συμπέρασμα μπορούμε να καταλήξουμε, ότι μετά δέκα χρόνια μνημονιακής πολιτικής (και με ευθύνη όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων) δεν έγινε καμία παραγωγική επένδυση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δεν δημιουργήθηκαν θέσεις μόνιμης εργασίας, δεν ενισχύθηκαν οι υπάρχουσες δημόσιες υποδομές, δεν δόθηκε προβάδισμα στον γεωργικό τομέα. Με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, ένα μεγάλο μέρος των ματωμένων «πρωτογενών πλεονασμάτων», που προήλθαν από την ανελέητη φορολογία, τη μη δημόσια επένδυση και τις κάθε είδους περικοπές, οδηγήθηκε στο διαβόητο «μαξιλάρι ασφαλείας» των 37,5 δισ. €, (στο οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη βάλει χέρι) που μπορεί να φαγωθεί μέσα σε ένα εξάμηνο! Και αν δεν λειτουργήσει για το 2021 η «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού, η χώρα και τα λαϊκά στρώματα θα οδηγηθούν στην τέλεια καταστροφή και στον εφιάλτη της εξαθλίωσης της φτώχειας και της ανεργίας. Ήδη, τα οικονομικά επιτελεία αναζητούν εναγωνίως την αλλαγή της…παραγωγικής βάσης, όταν πλέον μεταπολεμικά έχει κοπεί το νήμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Έρευνα και Τεχνολογία, στη βαριά βιομηχανία, στην εξελιγμένη Γεωργία κλπ.
Οι πρόσφατες δηλώσεις, τόσο του Μητσοτάκη, όσο και του υπουργού Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρα για την αισιόδοξη τάχα πορεία της οικονομίας, αφορούν μονάχα το ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο και τη ντόπια ολιγαρχία. Τα εργατολαϊκά και φτωχομεσαία αγροτικά νοικοκυριά θα υποβάλλονται εφεξής σε μεγαλύτερη αιμορραγία, προκειμένου να βοηθηθεί η μεγαλοαστική τάξη να βγει από την οικονομική κρίση και να μπει στους γνωστούς ρυθμούς της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας. Αυτή την πραγματικότητα, των «θυσιών του ελληνικού λαού», επικαλούνται χωρίς ντροπή Έλληνες και ξένοι αστοί πολιτικοί και οικονομολόγοι, αγνοώντας επιδεικτικά το γεγονός πως οι αιματηρές θυσίες του λαού μας αποτελούν το εφαλτήριο, πάνω στο οποίο πατούν και υψώνονται όλοι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, με διαχρονική προοπτική. Ολόκληρη η σημερινή αντιλαϊκή πολιτική παρουσιάζεται από την κυβέρνηση και τα περισσότερα ΜΜΕ σαν μία τεράστια επιτυχία, σαν μία καθοριστική νίκη κατά της πανδημίας του κορονοϊού, σαν μια νομοτελειακή επιλογή, σαν μια αδήριτη πραγματικότητα που προσαρμόζεται στους νόμους των παγκόσμιων Οργανισμών Υγείας, με ψευδεπίγραφο στόχο τάχα το συμφέρον του συνόλου, μέσα στο κοινωνικό πρότυπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Πηγή: Λαϊκός Δρόμος
