"Ενός κακού μύρια έπονται" για τη Νέα Δημοκρατία και την ηγεσία της, μετά την κρίση που ξέσπασε εξαιτίας της υπόθεσης ΠΑΟΚ και Ξάνθης και των τραγικών χειρισμών της κυβέρνησης.
Εκτός από τους ιδιοκτήτες και τους φιλάθλους όλων των εμπλεκομένων πλευρών που βάλλουν κατά της κυβέρνησης για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, το πρόβλημα προχώρησε ακόμη περισσότερο και δημιουργεί εσωτερικά ρήγματα, με σοβαρότερο αυτό του Αντώνη Σαμαρά.
Η υπόθεση ξεκίνησε με τη διαγραφή του Θοδωρή Ζαγοράκη. Ο ευρωβουλευτής είχε προειδοποιήσει ότι θα ανεξαρτητοποιηθεί αν διατηρηθεί η ποινή σε βάρος του ΠΑΟΚ, η κυβέρνηση διεμήνυσε ότι «δεν εκβιάζεται», αλλά παρότι διαγράφηκε ο Ζαγοράκης, τελικά υπό την πίεση των οργισμένων αντιδράσεων αναγκάστηκε να προωθήσει την τροπολογία - εξπρές.
Όταν έφτασε στη Βουλή η εν λόγω τροπολογία σκάνδαλο, που εκτός από μια κραυγαλέα παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου τινάζει στον αέρα το πρωτάθλημα δίνοντας το «πράσινο φως» στην πολυιδιοκτησία και τη χειραγώγηση των αποτελεσμάτων, τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα.
Το Μαξίμου έθεσε ζήτημα κομματικής πειθαρχίας προκειμένου να «μαζευτούν» οι διαρροές. Όμως την πειθαρχία «έσπασε» ο Αντώνης Σαμαράς ο οποίος δεν πήγε στη Βουλή και δεν έστειλε καν επιστολή πρόθεσης ψήφου.
Χειρότερα έγιναν τα πράγματα όταν το Μαξίμου επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα και να ισχυριστεί ότι δόθηκαν εξηγήσεις περί προσωπικών λόγων και κρίθηκαν επαρκείς. Και τελικά ήρθε η βόμβα Σαμαρά που απάντησε πως ούτε έδωσε εξηγήσεις, ούτε θα μπορούσε να τις ζητήσει κάποιος!
Η έντονη διαφοροποίηση του Σαμαρά δεν έγκειται, προφανώς, στον πόλεμο Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ, αλλά προσθέτει ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα στον «όμηρο» των ολιγαρχών του ποδοσφαίρου πρωθυπουργό.
Εκφράζει τη συσσωρευμένη και έντονη δυσαρέσκεια για επιλογές του Μητσοτάκη όπως η άρνηση της θέσης του Επιτρόπου και η άρνηση της θέσης του Προέδρου της Δημοκρατίας, που επιθυμούσε διακαώς. Αλλά και πολιτικά ζητήματα όπως η υποχωρητικότητα στα εθνικά θέματα, για την οποία έχει ήδη προειδοποιήσει χαράσσοντας αυστηρά προσωπική πολιτική ατζέντα, κόντρα σε αυτή της κυβέρνησης.
Με τη στρατηγική της σύγκρουσης από την πλευρά Σαμαρά, δύο πράγματα μπορεί να επιδιώκει: Είτε να υπονομεύσει το κύρος του Πρωθυπουργού που αναγκάζεται σε (άλλη μία) αναδίπλωση ή και να οδηγήσει σε διαγραφή του. Το πρώτο σίγουρα το έχει καταφέρει και ίσως και η διαγραφή να μην είναι έξω από τα σενάρια που έχει εξετάσει ο Σαμαράς. Άλλωστε, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στο Μητσοτάκη, που αναδείχτηκε χάρη στην εθνικιστική δημαγωγία, θα ήταν να τον αντιπολιτεύεται από τα δεξιά μια υπερπατριωτική πλατφόρμα υπό τον πρώην Πρωθυπουργό, σε ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας.
Για την ώρα πάντως φαίνεται ότι απλώς παίζει με τα νεύρα του και τον εξευτελίζει.
Τvxs.gr
