Πραγματοποιήθηκαν εχθές τα εγκαίνια της 6ης Πανελλήνιας Έκθεσης του Επιμελητηρίου Κορινθίας στο Αλεξάνδρειο Συνεδριακό Κέντρο Λουτρακίου. Μια Έκθεση, που κατά την γνώμη μας, απεικόνισε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και οικονομική συγκυρία και ασυνείδητα δεν μπορούσες να αποφύγεις την σύγκριση παλαιοτέρων ετών ,τότε που πράγματι εκεί ήταν ο παλμός της αγοράς .
Με παρουσία δυναμική και με δείγματα αισιοδοξίας και εξωστρέφειας .Αλλά τότε ήταν αλλιώς...
Φέτος η εικόνα έδειξε πάλι την αλήθεια. Αλλά ήταν αμείλικτη. Το επιχειρείν αιμορραγεί. Η απουσία των επιχειρήσεων έντονη.
Η παρουσία των Κορινθιακών επιχειρήσεων ολιγάριθμη.
Η παρουσία άλλων επιχειρήσεων και το είδος των προιόντων που παρουσίαζαν αποδείκνυε τα αδιέξοδα της κρίσης για τους νέους και παλιούς επιχειρηματίες.
(Σε κάποιες γωνιές της θύμιζε παζάρι και όχι Έκθεση)
Η εποχή φτωχυνε και τα λόγια των ιθυνόντων!
Φτωχά τα λόγια της υπουργού κ. Τζαγκρη ,φτωχά τα λόγια της αντιπολίτευσης.
Και απο κάτω το ακροατήριο - που δεν μπόρεσε να γεμίσει την αίθουσα για πρώτη φορά (πρώτη ημέρα της Εκθεσης) - αδιάφορο για τα λεχθέντα, αμίλητο και αμήχανο.
Στο τέλος της ομιλίας της υπουργού ένας πολίτης έσπασε την σιωπή λέγοντας στην υπουργό: "Τα σπίτια πότε θα μας τα πάρετε;".
Ερώτημα κομβικό, που έχω την άποψη πως δεν εστόχευε μόνο την εκπρόσωπο αυτής της κυβέρνησης ,αλλά και τους επόμενους που περιμένουν και βεβαίως τους πρόσφατα προηγούμενους. Ερώτημα το οποίο σκιαγραφεί την εικόνα μιας βαλτωμένης χώρας.
Το συμπέρασμα είναι, πως η επιχειρηματικότητα νοσεί.
Τα βήματα και τα προγράμματα που εξήγγειλε η υπουργός, μακάρι να προχωρήσουν αλλά αυτά είναι ασπιρίνες για τον βαρέως νοσούντα.
