Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Συνεχίζεται με αμείωτο ενδιαφέρον η κατάρρευση της χώρας.
Καλά έχει ήδη καταρρεύσει, απλά δεν έχουν βρει ακόμα τον τρόπο να το πουν στους ιθαγενείς.
Οι ‘Ελληνες συνεχίζουν να ζουν στον μικρόκοσμό τους και να μην θέλουν να πιστέψουν πως έπαθαν (μέσα στο ευρώ) όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα πάθαιναν έξω από αυτό.
Και αντί να ενωθούν και να πάρουν με τις πέτρες αυτούς που τους έφεραν ως εδώ και όσους τους οδήγησαν στην χρεοκοπία του 2009, εκείνοι συνεχίζουν να τρώγονται μεταξύ τους.
Αυτό δεν είναι χώρα τελικά, αλλά η συμμορία των 11 εκατομμυρίων.
Την ίδια στιγμή, ο Αλέξης Τσίπρας τσακώνεται με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το ποιος θα είναι ο βασιλιάς στη Νέα Ζιμπάμπουε.
Και οι ιθαγενείς, αν ο Αρκάς είναι νεοδημοκράτης ή όχι.
Προσωπικά, δεν μου κάνουν εντύπωση τα πολιτικά σκίτσα του Αρκά, είτε σταματήσει να σκιτσάρει μόλις αναλάβει ο Κούλης είτε όχι.
Εκφράζουν τον μέσο νεοέλληνα, που ξαφνικά μετά από εφτά ολόκληρα χρόνια θυμήθηκε ότι η χώρα του βουλιάζει.
Και το λιγότερο που με απασχολεί είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις ενός σκιτσογράφου.
Δικαίωμά του να γράφει ό,τι θέλει, όποτε θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό στους χιλιάδες χωροφύλακες της χώρας.
Από Σεπτέμβριο, όμως, έρχονται τα ωραία, πουλάκια μου.
Θα περιοριστούν τα προνοιακά επιδόματα.
Θα αυξηθούν άλλη μια φορά οι έμμεσοι φόροι· μέχρι να φτάσουν το 101% θα αυξάνονται, μην δίνετε πολύ σημασία.
Θα ξεκινήσουν οι μαζικοί πλειστηριασμοί, αν αυτό καταστεί δυνατό.
Θα μπει χέρι στα εργασιακά, θα ενεργοποιηθεί και ο κόφτης.
Τι;
Δεν θα ενεργοποιηθεί;
Α, ναι ξέχασα.
Θα μας σώσει ο από μηχανής τουρισμός, άλλο που φέτος θα πάει κατά διαόλου· ήδη, τα πρώτα δείγματα του καλοκαιριού είναι απογοητευτικά και σε καμία περίπτωση δεν θα έρθουν 28 εκατομμύρια άνθρωποι, αλλά στα παπάκια μου ο τουρισμός μιας διαλυμένης χώρας.
Ενώ, δια μαγείας, θα εισπραχθούν όλοι αυτοί οι φόροι τους οποίους δεν μπορεί κανείς πια να πληρώσει.
Εντάξει, δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει.
Η κρίση που περνάει ο καπιταλισμός εντείνεται.
Παρά τα μαγειρέματα στα νούμερα, τα κανόνια άρχισαν να βαράνε το ένα μετά το άλλο.
Και δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική ευημερία χωρίς να ευημερεί το κοινωνικό σύνολο· όχι ευημερία τουλάχιστον για τους «κοινούς θνητούς».
Η αύξηση των προσφύγων, η αύξηση των λουκέτων, η αύξηση των ατομικών χρεοκοπίων, η αύξηση των χρεών παγκοσμίως κ.α., είναι οι προπομποί του τι θα επακολουθήσει.
Και αν θέλετε να το πάμε πιο κοντά στην Ελλάδα, η εισπραξιμότητα των φόρων έπεσε κάτω από το 50%, πάνω από το 50% του ΑΕΠ έφτασαν τα ληξιπρόθεσμα προς το δημόσιο, το δημόσιο χρέος μέχρι τον ουρανό και -παρά το τεράστιο κύμα μετανάστευσης την περίοδο 2009 μέχρι 2016- η ανεργία στη χώρα σπάει κόκκαλα.
Δεν ξέρω τι θα γίνει με τον καπιταλισμό, αλλά ξέρω σίγουρα τι θα συμβεί στην Ελλάδα.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν.
Λύση μέσα στα αυστηρά πλαίσια της ΕΕ και της σύγχρονης στενόμυαλης πολιτικής αντίληψης του «όλοι πρέπει να πληρώνουν τα χρέη τους» είναι αδύνατον να βρεθεί.
Τα χρέη δεν πρόκειται να αποπληρωθούν, ειδικά όταν θα ενταθούν οι πλειστηριασμοί και όταν θα ενεργοποιούνται κάθε χρόνο νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Και δεν υπάρχει περίπτωση να στηρίξει ο Άγιος Τουρισμός μια ολόκληρη χώρα.
Η Ελλάδα δεν πεθαίνει, Θανάση.
Η Ελλάδα πέθανε, σάπισε και ντρέπονται να της το πουν της καημένης.
Και οι ‘Ελληνες, αντί να βγουν καλύτεροι από το μεγάλο σχολείο της ζωής και των τελευταίων 7 χρόνων, έπαθαν σσσσοκ -σαν την Ντόρα- και βγήκαν χειρότεροι από ποτέ.
Αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι όλα αυτά γίνονται για να πραγματοποιηθεί η μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην παγκόσμια σύγχρονη ιστορία.
Και μάλιστα χωρίς να χυθεί σταγόνα αίματος.
Οι δε ‘Ελληνες ολιγάρχες πιο λαμόγια από ποτέ.
Φόρτωσαν τα χρέη τους στις πλάτες του ελληνικού λαού και πάνε να κάνουν μια «νέα» αρχή ξανά στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Χαρείτε το, πουλάκια μου, για όσο κρατήσει.
‘Οσο χάπατα και αν είναι οι ‘Ελληνες, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.
Οι ‘Ελληνες «επιχειρηματίες» φεσώνουν το κράτος και τους εργαζόμενούς τους και περιμένουν να ανοίξει η αγορ… αχαχαχαχαχαχα.
Να ανοίξει η αγορά, ωραίο.
Ποια αγορά;
Η χώρα τελείωσε.
Οι φόροι πέφτουν βροχή και περιμένουν να βγάλουν και κέρδος.
Η μαύρη εργασία απογειώθηκε και η πληρωμή έναντι έγινε the next best thing.
Δεν τα κατάφερε η Jetοil ή ο Μαρινόπουλος και θα το καταφέρουν αυτοί.
ΟΚ, πάω πάσο.
Και δεν πειράζει, έχουμε κανά δυο δεκαετίες μπροστά μας, μέχρι να το καταλάβουμε τι συνέβη στην Ελλάδα.
Οι ‘Ελληνες μικροαστοί με κουτσουρεμένες συντάξεις, βουτηγμένοι στα χρέη και τους φόρους, με μισθούς της πείνας και με τις τράπεζες να λιγουρεύονται τα σπίτια τους, το αξίζουν πραγματικά να αντικατασταθεί το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη με το μνημείο του Λούμπεν Μικροαστού.
Και τι δεν έκαναν για να σώσουν την περιουσία τους.
Και ποιον δεν ψήφισαν.
Καλά, πώς γίνεται τώρα να σώσεις την περιουσία σου, υποθηκεύοντας την στους δανειστές, αυτό, πραγματικά θα απασχολήσει τους ιστορικούς και ψυχολόγους του μέλλοντος.
Τέλος, οι ‘Ελληνες προλετάριοι, που κυρίως είναι οι σημερινοί νέοι και οι οποίοι περιμένουν να ζήσουν με τη βοήθεια των δικών τους.
Ξυπόλυτοι στα αγκάθια.
Για πόσο καιρό;
‘Ανεργοι στην παραγωγικότερη ηλικία της ζωής τους.
Ανέραστοι στην καλύτερη ηλικία της ζωής τους.
Πιο γερασμένοι από τους δικούς τους.
Δίπλα μας το όνειρο, η ζωή και το φως, αλλά εμείς ξεπουληθήκαμε για ένα ευρώ.
Σαν να μην υπάρχει αύριο.
Και να που δεν υπάρχει.
Ακόμα αντηχεί στα αυτιά μου η κουβέντα του παππού μου όταν πριν 7 χρόνια του ξεστόμισα την ψευτοατάκα «τα έκανε σκατά η γενιά σου».
Μου απάντησε τότε: «Αν δεν σας αρέσουν, κάντε τα καλύτερα εσείς.»
‘Ηταν ένας από τους λόγους που αγωνίστηκα τα επόμενα χρόνια με όποιον τρόπο μπόρεσα και που συνεχίζω να προσπαθώ να αγωνίζομαι παρά τις αντιξοότητες.
‘Ομως, από τα χιλιάδες αναμμένα κεριά στις εκκλησίες, καταλαβαίνεις που έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους οι ‘Ελληνες και ποιους κατηγορούν για τα πάθη τους, αλλά και πόση λαχτάρα έχουν για δικαιοσύνη, δημοκρατία, ελευθερία.
‘Ολα αυτά τα (ξανα)γράφουμε εφτά χρόνια μετά το έγκλημα της χρεοκοπίας.
Μετά από εφτά χρόνια και τέσσερα Μνημόνια που ξεπούλησαν όλη τη χώρα.
Εφτά χρόνια με χιλιάδες αυτοκτονίες.
Εφτά χρόνια να συζητάμε για ένα ανύπαρκτο χρέος.
Εφτά χρόνια Αλέξης Τσίπρας, Κυριάκος Μητσοτάκης, Αντώνης Σαμαράς και κάθε νεοφιλελές τυχάρπαστος να μας λέει τις ίδιες π@π@ριές από το πρωί ως το βράδυ και να τις καταπίνουμε αμάσητες.
Εφτά χρόνια MEGA, ΣΚΑΙ, ‘Αδωνις, μπουζούκια, ευρώ, σκ@τ@.
Εφτά χρόνια και το μόνο που έβγαλε η χώρα ήταν η Χρυσή Αυγή, η Πάολα και ο εκλιπών Παντελίδης.
Εφτά χρόνια ολόιδια και όμοια σαν καθένα από τα προηγούμενα της χρεοκοπίας.
Εφτά χρόνια να γράφουμε και να συζητάμε τα ίδια και τα ίδια.
Μια απύθμενη κόλαση.
‘Ενας φαύλος κύκλος απέραντης βλακείας.
Η Ελλάδα δεν θέλει να αλλάξει.
Οι ‘Ελληνες δεν θέλουν να αλλάξει.
Και δεν θέλουν και να ακούνε για αλλαγές.
Κουράστηκαν από την πολλή επανάσταση και είπαν να ξαποστάσουν λίγο κι αυτό το καλοκαίρι.
Και όμως, οι «προδότες» είναι ακόμα εδώ και αυτό το καλοκαίρι.
Και το λιωμένο παγωτό το φάγαμε πάλι εμείς.
Θα ήθελα να ήξερα, αν δεν αντισταθούν για την Ελλάδα οι ίδιοι της οι κάτοικοι, τότε ποιον περιμένουν να το κάνει;
Κάθονται και συζητάνε για εκείνους που θα βγουν μπροστά να αντισταθούν και δεν βλέπουν οι καημένοι ότι εμείς είμαστε αυτοί.
Δηλαδή ποιος θα σώσει την Ελλάδα καημένε;
Τα αιγοπρόβατά της;
Και έτσι η χώρα οδεύει προς τα βράχια, στον αυτόματο πιλότο.
Χωρίς καμιά ενοχή.
Να φας τα μούτρα σου τώρα Ελλάδα, γιατί τέτοια είσαι.
Ούτε ο ‘Ομηρος τέτοιο αριστούργημα.
Τελικά, οι ‘Ελληνες είναι εγκεφαλικά νεκροί, κομπανιέρο.
Να που και οι λαοί αυτοκτονούν, αν τους δοθεί η ευκαιρία.
Για φαντάσου.
Καθόλου τυχαίο ότι η παγκόσμια ελίτ επέλεξε την Ελλάδα και τους ‘Ελληνες ως τα πρώτα της πειραματόζωα στη νέα εποχή.
Και παρεξηγούνται από πάνω, όταν τους το λες.
Ελπίζω οι άλλοι λαοί να αποδειχθούν λιγότερο… ‘Ελληνες.
Με εκτίμηση
‘Αρης
Υ.Γ. Εφτασα στο σημείο πια που δεν θέλω να τσουβαλιάζω, αλλά δεν έχω και το χρόνο να γράφω πενήντα παρενθέσεις/αστερίκους προς αποφυγή παρεξηγήσεων. ‘Οσοι διατήρησαν μια κάποια αξιοπρέπεια δεν πρόκειται να παρεξηγηθούν, άλλωστε. Γύρισα στην Ελλάδα πριν λίγο καιρό (για λόγους που δεν ήθελα να αναφέρω λεπτομερώς και που έχουν να κάνουν με την υγεία ενός πολύ φιλικού μου προσώπου). Γύρισα και μου έχουν πέσει τα μαλλιά. Γέρασα δέκα χρόνια. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι ένα απέραντο ίδρυμα. ‘Οχι ίδρυμα; Φυλακή; Βούρκος; Χάνι; Χώρα δεν είναι πάντως. Σαν να μην τρέχει τίποτα.
(Αγαπητέ Άρη, στην ίδια φάση είμαστε. Επέστρεψα στην Αθήνα -για ευχάριστο λόγο- και δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που ακούω και βλέπω. Matrix. Ο Αρκάς ανακάλυψε την ελληνική πολιτική σκηνή έξι χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας του· όπως οι Έλληνες καλλιτέχνες ανακάλυψαν την χρεοκοπία την περασμένη Πρωταπριλιά με τον Φαμπρ. Όσο η χώρα «ευημερούσε», τα έβρισκε όλα μια χαρά ο Αρκάς, και δεν έκρινε σκόπιμο να ασχοληθεί. Ο Σημίτης, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς ήταν σούπερ για τον Αρκά. Πικραμένος πασόκος θα είναι κι αυτός. Θα έπρεπε να του αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι τίγκα στους πασόκους. Αλλά μπορεί να του θυμίζουν τον εαυτό του. Πάντως, δεν πρέπει να ασχολούμαστε με τον Αρκά γιατί γράφει με ψευδώνυμο. Χαχαχαχαχαχαχαχα! Άρη, εγώ δεν ξέρω πια τι να γράψω. Διαβάζω στο κείμενό σου όλα αυτά που έχουμε γράψει -όλοι μας και πολλοί άλλοι- εκατοντάδες φορές αυτά τα τελευταία χρόνια. Και φυσικά, τίποτα δεν αλλάζει επειδή γράφουμε· εκτός, βέβαια, από την προσωπική εκτόνωση, που δεν είναι και μικρό πράγμα. Οπότε, θα δω τους φίλους μου στην Αθήνα -τους περισσότερους δεν τους αναγνωρίζω πια-, θα κάνω και μερικές δουλειές, και θα φύγω πάλι. Άρη, αυτοί που αξίζουν δεν παρεξηγούνται με αυτά που γράφεις. Πάντως, μεταξύ μας, για εμένα προσωπικά δεν έχει καμία αξία η γνώμη των δούλων. Και η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι δούλοι. Με τη θέλησή τους. Οπότε, ελπίζω να έχουν την χειρότερη γνώμη για τα κείμενά μου. Ελπίζω να σιχαίνονται τα κείμενά μου και εμένα. Δεν θέλω τα κείμενά μου να αρέσουν σε δούλους. Θέλω να γράφω μόνο για ελεύθερους ανθρώπους. Εύχομαι υγεία σε εσένα και στους δικούς σου ανθρώπους, και να φύγεις πάλι. Και να γράφεις Άρη. Μου αρέσει να σε διαβάζω. Την αγάπη μου.)
ΠΗΓΗ: pitsirikos.net
