Του Στάθη
Ζούμε σε εποχές που για πολλές χώρες είναι σκοτεινές, για άλλες σκοτεινιάζουν και για όλες πάνε να γίνουν σκοτεινότερες. Ο φασισμός και ο ρατσισμός σηκώνουν πάλι το σάπιο τους κεφάλι και υψώνουν το θανάσιμο χέρι τους - η «μαύρη χειρ» καλείται εκ νέου στα «όπλα».
Οι αστικές δημοκρατίες γίνονται όλο και λιγότερο χρήσιμες στον καπιταλισμό, ο οποίος με τα πολιτικά του ανδρείκελα προχωρά σε...
όλο και πιο αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης, ανάλογες άλλωστε με την οικονομική τρομοκρατία που ασκεί. Ανδρείκελα στην κορυφή των κοινωνιών και ανδράποδα στη βάση. Αυτές οι κοινωνίες δεν μπορούν να έχουν μέλλον, παρά μόνο αν τους το κάνουν ζοφερό. Και αυτό είναι η ειδικότης του φασισμού.
Ο οποίος εμφανίζεται σε δύο επίπεδα με δύο μορφές, πάντα δύσμορφος, αλλά πλέον δίμορφος. Η μία μορφή, η ευδιάκριτη, είναι εκείνη των πεζοδρομίων και των δρόμων, ο κινηματικός φασισμός, ο οποίος προβάλλει χαρακτηριστικά δήθεν αντικαπιταλιστικά, μιας παρενδεδυμένης λαϊκότητας, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για τον απόλυτο υπηρέτη του καπιταλισμού, φορέα του ρατσισμού, της μισανθρωπίας και του τρόμου - όχι μόνον αν πάρει την εξουσία, αλλά και καθ’ όλην την πορεία προς αυτήν, μια πορεία μέσω των υπονόμων, των φόνων και των πάσης φύσεως εγκλημάτων.
Ταυτοχρόνως υπάρχει και ο φασισμός των σαλονιών. Των εξουσιών που με περισσή υποκρισία και, βεβαίως, πολιτική ορθότητα καταγγέλλουν τον φασισμό (και με την ευκαιρία τον κομμουνισμό, μιλώντας για τα «άκρα»), ενώ χρησιμοποιούν τους φασίστες και οπωσδήποτε τους παράγουν, εφαρμόζοντας άγρια νεοφιλελεύθερη πολιτική, την ίδια ακροδεξιά πολιτική που θα εφάρμοζε ο φασισμός αν είχε την εξουσία.
Ενα από τα μεγάλα κόλπα της άρχουσας τάξης, που εκτρέφει τον φασισμό, είναι να ενσταλάζει στις κοινωνίες το σόφισμα, ότι ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός είναι έννοιες παράλληλες. Δυστυχώς, το σόφισμα αυτό δέχεται και αναπαράγει το μέρος εκείνο της Αριστεράς που έχει ενσωματωθεί στην παγκοσμιοποίηση και τον «εκσυγχρονισμό», υπηρετώντας προς τούτο την ομογενοποιημένη σκέψη.
Στην πραγματικότητα ο πατριωτισμός και ο εθνικισμός είναι έννοιες αντίθετες. Το πατριωτικό ΕΑΜ, για παράδειγμα, πολέμησε τους Ναζί στην κατοχή, ενώ οι εθνικιστές συνεργάσθηκαν μαζί τους. Οι εθνικιστές κατέλυσαν την έστω υποτυπώδη αστική μετεμφυλιοπολεμική δημοκρατία, το 1967, οι εθνικιστές επίσης υπήρξαν οι μαριονέτες εκείνων που έκοψαν την Κύπρο στα δύο. Ο εθνικισμός βλάπτει σοβαρά την πατρίδα. Και ο πατριωτισμός σκοτώνει τον εθνικισμό. Οι δύο αυτές αλήθειες αποκρύπτονται συστηματικώς. Και βιαίως.
Σήμερα η Χρυσή Αυγή δείχνει στους Ελληνες το αποτρόπαιο πρόσωπο του φασισμού και του εθνικισμού, του ρατσισμού και της αμορφωσιάς, χωρίς όλοι οι Ελληνες να αποστρέφουν το δικό τους πρόσωπο από το βδέλυγμα. Πρόβλημα.
Οι λόγοι είναι πολλοί και αυτό προσπαθεί να πραγματευθεί το νέο μου βιβλίο «Τα ΑΝΤΙφασιστικά - ΑΝΤΙρατσιστικά» απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που, με πολλά σκίτσα και ελάχιστα συνδετικά κειμενάκια, διαβάζεται και σαν γκράφικ-νόβελ. Περιέχει επίσης δύο κείμενα, ένα του κ. Μανώλη Γλέζου κι ένα του Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης Παύλου, λακωνικά κατά τη σοφία τους, που απεκδύουν τον λύκο απ’ τη δορά του προβάτου, όταν αυτός προσπαθεί να αξιώσει οποιαδήποτε σχέση με τα ελληνικά γράμματα και τον πολιτισμό των ανθρώπων.
Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στα παιδιά. Στα παιδιά που, αν στο σχολείο διδάσκονταν την Ιστορία με τον γλαφυρό τρόπο της άξιας επιστήμης, για τα τέρατα, όπως η Χρυσή Αυγή, όχι μόνον απέχθεια θα ένιωθαν, αλλά εναντίον τους θα πάλευαν με τη ζέση της νιότης, αγώνα νικηφόρο. Και η νίκη που θα έστρεφε μια τέτοια στάση των εφήβων, δεν θα ήταν μόνον η επιστροφή των τεράτων στα τάρταρα, αλλά και η διαπαιδαγώγηση μέσω αυτής της διαδικασίας, η αυτοδιαπαιδαγώγηση, αν θέλετε, των νέων στις προδιαγραφές του πολίτη. Κάτι τέτοιο όμως είναι άκρως ανεπιθύμητο.
Και ακριβώς για αυτόν το λόγο στα ελληνικά σχολεία, όπως και στα σχολεία των περισσότερων χωρών, η Ιστορία διδάσκεται τεμαχισμένη και υποβαθμισμένη. Ωστε ανιστόρητοι στη συνέχεια οι πλείστοι όσοι, να επαναλαμβάνουν οι ίδιοι τα ίδια λάθη, ενώ όσοι νέμονται τη ζωή τους να επαναλαμβάνουν τα ίδια κερδώα κόλπα.
Η καρδιά μου θα ήθελε να μπουν στα σχολεία βιβλία μεγάλων λογοτεχνών για τον φασισμό, τον ρατσισμό και τον πόλεμο, έτσι ώστε τα παιδιά εξ απαλών ονύχων, με τη βοήθεια των δασκάλων τους, να μυούνται στους τρόπους της δικής τους αναζήτησης για την αλήθεια. Ονειρο, θα μου πείτε, αλλά χωρίς όνειρα μόνον εφιάλτες θα βλέπουμε.
Και είναι εφιάλτης να υπάρχουν σήμερα Ελληνάκια, που νομίζουν ότι ο Αριστοτέλης μπορεί να ’χει σχέση με τον Κασιδιάρη, η Σπάρτη με ούγκαλους και η επί του όρους Ομιλία με φονιάδες και ταγματαλήτες.
Τα «ΑΝΤΙφασιστικά - ΑΝΤΙρατσιστικά» είναι μια προσπάθεια από τη δική μου πλευρά, με τις μικρές μου δυνάμεις ως σκιτσογράφου και πολίτη, να απευθυνθεί στους παίδες, τα κορίτσια και τα αγόρια, αλλά και σε μας τους μεγαλύτερους με μια γλώσσα, τη σάτιρα, που είναι υποχρεωμένη να αναζητά την αλήθεια, αλλιώς σάτιρα δεν είναι.
Πραγματεύεται την τραγωδία (που είναι η αιμάσσουσα επανάληψη της ανθρώπινης κωμωδίας) και την Υβριν (που είναι η αλαζονεία των Δυνατών να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους, ωσάν κάτι τέτοιο να ’ναι εκ θεών, ή η ηθική τάξη των πραγμάτων). Με έναν τρόπο υπομνήσκει «οικεία κακά», διότι η υποταγή μας συνιστά εξοικείωση με τις συμφορές μας. Είναι ένα βιβλίο ημιτελές και ατελές, που ελπίζει ότι κάποιοι από τους αναγνώστες θα το ολοκληρώσουν με τις δικές τους σκέψεις και πράξεις.
Το βιβλίο αυτό δεν θα πάει στα σχολεία. Εκεί πρυτάνευαν και πρυτανεύουν δυνάμεις με άλλες προτεραιότητες. Μόνον το φιλότιμο όσων δασκάλων το έχουν (κι ευτυχώς το έχουν πολλοί) σώζει στα σχολεία, έστω κατά μέρος τουλάχιστον, τον λόγο της ύπαρξής τους. Ετσι εξάλλου γινόταν πάντα. Ελπίζω, όμως, αυτό το βιβλίο να φθάσει στα σπίτια και στις παρέες. Ωστε με τις λίγες μικρές του δυνάμεις να προστεθεί κι αυτό «στων στρατιωτών τις τάξεις το σωρό που πολεμούν τον Δάτι και τον Αρταφέρνη»...
Δεν έχω μιλήσει ο ίδιος ποτέ μου για οποιοδήποτε άλλο βιβλίο, από τα 33 που έχω εκδώσει και ζητώ την επιείκειά σας που το κάνω τώρα. Ομως δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς, ήθελα να προσθέσω και τη δική μου φωνή υπέρ μιας προσπάθειας που μας αφορά όλους - όσο κι αν είναι αδόκητο ο δημιουργός να γίνεται «φιλόλογος» του εαυτού του. Δεν πειράζει, ας με παρεξηγήσετε, προέχει η διάδοση του βιβλίου. Κι ευτυχής
θα ήμουν, αν εξαιτίας αυτού του βιβλίου ανατρέξετε σε βιβλία πολύ μα πολύ σπουδαιότερα, που θα βοηθούσαν το κοινό των Ελλήνων, την κοινωνία μας, να θυμηθεί τη λαϊκή μας παράδοση, τη λόγια κληρονομιά μας, τον πολιτισμό μας και να αρχοντέψει ξανά. Αρχοντας είναι ο πολίτης που στέκεται αρωγός στον πάσχοντα, και πρόμαχος της ψυχής όλων μας εκείνος που πατάει κάτω το φίδι της ανελευθερίας, τον φασισμό.
Τα «ΑΝΤΙφασιστικά - ΑΝΤΙρατσιστικά» περιέχουν σκίτσα που δημοσιεύθηκαν κυρίως κατά την περίοδο 2011-2016 στη «Real News», το «enikos.gr», τα «Επίκαιρα» και το «ΠΑΡΟΝ». Γεννήθηκαν κατά τη σκοτεινή περίοδο των μνημονίων, την έξαρση του προσφυγικού προβλήματος και την υποβάθμιση της χώρας σε Προτεκτοράτο. Μαζί τους συμπεριλαμβάνονται κι ορισμένα προγενέστερα σκίτσα, που στην πραγματικότητα τα γεννήσατε εσείς, ακούγοντας τη «βοή των επερχομένων». Διότι πρέπει να το σημειώνουμε και να το λέμε: δεν
ήταν λίγοι οι Ελληνες πολίτες, γυναίκες και άνδρες, που στην περίοδο της ψευδούς ευμάρειας έβλεπαν τι έρχεται και τι μας περιμένει. Σε αυτούς, καθώς και όλους εκείνους, που το σύστημα συλλήβδην απαξιώνει με ένα «μαζί τα φάγαμε» ή με ένα «μαζί τα ψηφίσαμε», ελάχιστη απόδοση τιμής είναι, να υπενθυμίζουμε την αλήθεια.
Καθ’ ότι, συν τοις άλλοις, η κυρίαρχη οργουελιανή προπαγάνδα απεχθάνεται σαν τη Νέμεσή της την απόδοση τιμής στους τίμιους.
ΠΗΓΗ: enikos.gr
