Ασφαλιστικό γράφτηκε εδώ και δεν ήρθε μεταφρασμένο.
Και το πρωτόκολλο παράδοσης της Ελλάδας στους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1941 γράφτηκε στην Ελλάδα, αλλά δεν ξέρω κάποιον, που να είναι περήφανος για αυτό.
Εκτός βέβαια, από τον Γεώργιο Τσολάκογλου (τότε αντιστράτηγο και μετέπειτα δωσίλογο πρωθυπουργό), ο οποίος έγραψε στα απομνημονεύματά του για την υπογραφή της παράδοσης:
«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος: Ή ν” αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν” αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως… “Τολμήσας” δεν υπελόγισα ευθύνας… Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν».
Σας θυμίζουν κάτι αυτές οι φράσεις του δωσίλογου Γεωργίου Τσολάκογλου περί «ιστορικού διλήμματος»;
Εμένα μου θυμίζουν την φράση του Αλέξη Τσίπρα στο ντοκιμαντέρ του Πολ Μέισον, ότι προτίμησε τον συμβιβασμό, αντί να γίνει ήρωας για μια μέρα.
Στην Ελλάδα του 2016, η εκλεγμένη κυβέρνηση θεωρεί επιτυχία να γράφει μόνη της τα κείμενα.
Αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο, πως το κείμενο για το Ασφαλιστικό (γραμμένο κατά τις εντολές των εταίρων) δεν θα αλλάξει προς το χειρότερο για τους Έλληνες πολίτες.
Οι Έλληνες πολίτες είχαν την μεγάλη ευκαιρία (και όφειλαν), να ζητήσουν, να αποδοθεί Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας το 2010.
Δεν το έκαναν. Συνέχισαν με το ίδιο σάπιο πολιτικό σύστημα.
Έξι χρόνια μετά, οι Έλληνες πολίτες είναι άξιοι της μοίρας τους και του κάθε Κατρούγκαλου.
ΠΗΓΗ: http://pitsirikos.net
