Σε ατμόσφαιρα κατατονίας και κατάθλιψης εκφώνησε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής. Όσοι τηλεθεατές άντεξαν να τον παρακολουθήσουν μέχρι τέλος στη διεκπεραίωση αυτού του άχαρου, ψυχοκαταναγκαστικού έργου, δύσκολα θα απέφυγαν τις μελαγχολικές συγκρίσεις.
Αιώνες μοιάζουν νάχουν περάσει από τις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις του ίδιου ανθρώπου- κι όμως μας χωρίζουν από τότε μόλις οκτώ μήνες...
Στην πραγματικότητα, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δεν εκφωνήθηκαν από τον Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή. Παραδόθηκαν, το ίδιο απόγευμα, από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο στον Γερούν Ντάισλεμπλουμ και εγκρίθηκαν από το Eurogroup. Ήταν τα περίφημα 48 προπαιτούμενα για την εκταμίευση της δόσης των τριών δισ. Αυτό το πακέτο, μαζί με τα επόμενα που θα ακολουθήσουν, βάσει των δεσμεύσεων του τρίτου Μνημονίου, ήταν το πραγματικό, προσυμπεφωνημένο πρόγραμμα αυτής της κυβέρνησης.
Ο πρωθυπουργός δεν είχε τη στοιχειώδη εντιμότητα να αναφερθεί σ' αυτά τα σκληρότατα μέτρα (φορολογική επιδρομή, ακρωτηριασμός συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις κλπ), που θα κληθούν από αύριο το πρωί να υποστούν τα λαϊκά στρώματα. Αντ' αυτού, διάβασε μια εκτενή, πληκτική έκθεση ιδεών και ματαίων πόθων, πασχίζοντας να βρει δύο – τρία μικρούτσικα, "φιλολαϊκά" μέτρα για να καταπραύνει τις ανησυχίες των πολιτών. Το μέγιστο που κατάφερε είναι η αναστολή του ΦΠΑ 23% στα φροντιστήρια μέχρι την... κατάθεση του προϋπολογισμού, δηλαδή για λίγες εβδομάδες! Κι εδώ, ακόμη, έφτασε να εκλιπαρεί τη Νέα Δημοκρατία, να του υποδείξει "ισοδύναμα" που θα γίνουν αποδεκτά από τους πιστωτές, μια και ο ίδιος και οι συνεργάτες του φαίνεται ότι δυσκολεύονται.
Επικίνδυνα απατηλή ήταν και η άλλη "κορώνα" του πρωθυπουργού, αναφορικά με τις τράπεζες: ότι, δηλαδή, θα αντικαταστήσει το διοικητικό συμβούλιο των τραπεζών, εκείνων που θα ανακεφαλαιοποιηθούν με έξοδα του κράτους. Εάν ο Αλέξης Τσίπρας μίλαγε για εθνικοποίηση των τραπεζών, θα επρόκειτο ασφαλώς για θετικό μέτρο - έστω κι αν ερχόταν με αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Αλλά εδώ πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό: την αλλαγή των διοικήσεων με την ανακεφαλαιοποίηση την έχουν ήδη επιβάλει οι δανειστές μέσω του Μνημονίου, απλούστατα για να βάλουν στο χέρι τις ελληνικές τράπεζες και μέσω αυτών τις στρατηγικής σημασίας χρεωμένες επιχειρήσεις. Ο Α. Τσίπρας και το επιτελείο του, σε συνενόνηση με την τρόικα, θα εμφανίσει ως δική του, "ριζοσπαστική" κίνηση την παράδοση των τραπεζών στον... ESM!
Όσο για το τελευταίο κομμάτι της ομιλίας του, με το οποίο ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε να "επιστρέψει την εξουσία στο λαό", με αναθεώρηση του Συντάγματος, το μόνο που μπορούμε να επισημάνουμε είναι, ότι δεν μπορεί κανείς να "επιστρέψει" κάτι, που ήδη έχει εκχωρήσει σε τρίτους.
Η πραγματική εξουσία έχει εκχωρηθεί στον Ύπατο Αρμοστή, Μάαρτεν Φερβέι και την ακολουθία του. Ο ελληνικός λαός μπορεί να αποκτήσει κυριαρχία στον τόπο του μόνο αν ανατρέψει το ασφυκτικό καθεστώς της ξένης επιτροπείας, για να αναπνεύσει, επιτέλους, ελεύθερος.
Σάκης Γαβρήλος
ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
''Ο Αλ. Τσίπρας την ώρα που συνομολογούσε στο Εurogroup 48 νέα επώδυνα μνημονιακά μέτρα, σχεδιάζει να λάβει άμεσα εκατοντάδες άλλα. Την ώρα που έχει ήδη εγκαινιάσει μια αδίστακτη επιχείρηση σφαγιασμού των συντάξεων και φορολεηλασίας σε βάρος αγροτών και επαγγελματιών και ο προϋπολογισμός τον οποίο κατέθεσε για το 2016 περιέχει νέα βάρη στο λαό ύψους 6,5 δισ. Αυτήν την ώρα ο Αλ. Τσίπρας στην Βουλή, αντί προγραμματικών δηλώσεων, επιδόθηκε σε γνώριμη λαϊκίστικη δημαγωγία, σε φτηνή, εκτός τόπου και χρόνου, έκθεση ιδεών και εξαγγελίες κατά της διαπλοκής σαν κι αυτές που αόριστα και αποπροσανατολιστικά έχουν κάνει, χωρίς αντίκρυσμα, όλοι οι προκάτοχοι του.
Ο Αλέξης Τσίπρας από τη στιγμή που, παρά τις δεσμεύσεις του και το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, συνυπόγραψε νέο καταστροφικό μνημόνιο και έφερε προ τετελεσμένων τον ελληνικό λαό με την ψήφιση του στην ελληνική Βουλή, μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ, απώλεσε πλήρως την πολιτική αξιοπιστία του. Και αυτή η απώλεια πολιτικής του αξιοπιστίας επιτείνεται όταν, τη στιγμή που ξεπουλά το λιμάνι του Πειραιά, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τα αεροδρόμια της χώρας και διαλύει τη ΔΕΗ, δωρίζοντας πελάτες και τη φτηνή παραγωγή της σε ιδιωτικά συμφέροντα, ενώ υποθηκεύει δημόσια περιουσία ύψους δεκάδων δισ., εμφανίζεται, τάχα, ως ο πρωθυπουργός που θέλει να αποτρέψει το ξεπούλημα της χώρας.
Ποιος εμπαίζει ποιον;
Τέλος, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ο Αλ. Τσίπρας όχι μόνο παρέλειψε να μιλήσει για διαγραφή – κούρεμα χρέους αλλά και ξέχασε, προφανώς για να μην ενοχλήσει τα ευρωζωνικά κατεστημένα, κάθε αναφορά στο κατοχικό δάνειο και τις γερμανικές κατοχικές επανορθώσεις, επί των οποίων είχε αναλάβει ρητές και κατηγορηματικές δεσμεύσεις για τη διεκδίκηση τους.
Δυστυχώς, όμως, ο Τσίπρας των μνημονίων και της νέας λιτότητας είναι τώρα ο στενός φίλος της Μέρκελ και του Ολαντρέου και ο υμνητής της αμερικάνικης πολιτικής και των σχεδιασμών της στην περιοχή μας. Η παλιά ρητορική περί Μερκελισμού και όσα στηλίτευαν την μνημονιακή εθνική υποτέλεια, έχουν γίνει μακρινό παρελθόν και έχουν δώσει τη θέση τους στο νέο δόγμα του εξωραϊσμού και της εξύμνησης της ευρωατλαντικής νεοαποικιοποίησης της χώρας.
Όσοι/ες άντεξαν να ακούσουν μέχρι τέλους τις άχαρες προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, δύσκολα θα απέφυγαν τις μελαγχολικές συγκρίσεις.
Αιώνες μοιάζουν νάχουν περάσει από τις πρώτες κυβερνητικές προγραμματικές δηλώσεις του ίδιου ανθρώπου- κι όμως μας χωρίζουν από τότε μόλις οκτώ μήνες..''
