Του ΣΑΚΗ ΓΑΒΡΗΛΟΥ
Στη γλώσσα του νεο- μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ, η ακαθόριστη «προοπτική αναδιάρθρωσης του χρέους» έχει περίπου την ίδια αξία χρήσης με τη «Βασιλεία των Ουρανών» στην ορολογία των ιερατείων: Αξίζει τον κόπο να υπομείνουμε τα πάντα, διότι κάποτε θα ανταμειφθούμε με μια θέση σε Αυτήν...
Μπορεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να μην έχει εξασφαλίσει, ως προς το χρέος, τίποτε πιο «ευεργετικό» από τις αοριστολογίες που έλεγαν οι δανειστές τον Νοέμβριο του 2012 στην τότε κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά για τον Αλέξη Τσίπρα κάτι τέτοιες λεπτομέρειες δεν «μετρούν»...
Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ο πρωθυπουργός του 3ου μνημονίου όχι μόνο προαναγγέλλει την επερχόμενη (άγνωστο πώς και πότε) δική του «Βασιλεία ων Ουρανών», όχι μόνο απαριθμεί αόρατες ενδιάμεσες επιτυχίες για το χρέος, αλλά στην τελευταία του ομιλία στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ έκανε κάτι ακόμη, που καταντά προσβολή σε βάρος της νοημοσύνης ή και της απλής μνήμης του κόσμου της Αριστεράς, των ψηφοφόρων του συμπεριλαμβανομένων: Ξιφούλκησε εναντίον της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου επειδή δεν αξιοποίησε τις διαδικασίες του ΟΗΕ, ώστε να ισχυροποιηθούν διεθνώς θέσεις και αρχές που ανταποκρίνονται στα ελληνικά συμφέροντα. Είναι ασφαλώς 1000% σωστή αυτή η επίκριση, αλλά ο Αλ. Τσίπρας δεν ανήκει πλέον στην κατηγορία όσων δικαιούνται να την αρθρώσουν. Εκτός εάν κάποιοι ευελπιστούν ότι ο κόσμος λησμόνησε εκείνη τη θεατρική παράσταση που άρχισε να ανεβαίνει στην προεκλογική περίοδο, για να ολοκληρωθεί μετεκλογικά με τρόπο που επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για ... παράσταση!
Μόλις ένας μήνας πέρασε από τότε: «Πυρ και μανία» εμφανιζόταν ο Νίκος Κοτζιάς με την απόφαση της υπηρεσιακής κυβέρνησης να απόσχει η ελληνική αντιπροσωπεία στον ΟΗΕ από την ψηφοφορία επί ενός θετικότατου σχεδίου για τα δημόσια χρέη, που τελικά υπερψηφίστηκε με ευρεία πλειοψηφία. Λάβρος εναντίον του Π. Μολυβιάτη και του Γ. Χουλιαράκης ο Ν. Κοτζιάς, που κατηγορούσε την υπηρεσιακή ότι ανέτρεψε την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ...Προεκλογική περίοδος ήταν, κάποιος έπρεπε να ανεμίσει μια σημαία «αριστερής πολιτικής» και μαχητικότητας για το χρέος κι ο Ν. Κοτζιάς το έκανε.
Υπήρχε βεβαίως μια μικρή... λεπτομέρεια: Ο Γ. Χουλιαράκης, βασικός υπεύθυνος για την - κατά Κοτζιά- ανατροπή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και για την επαναφορά «από το παράθυρο» της γραμμής Σαμαρά - Βενιζέλου, συμμετείχε στην (πρώτη) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Έτοιμη την είχε όμως την απάντηση ο Ν. Κοτζιάς: «Ο κ. Χουλιαράκης ήταν υπηρεσιακός, όχι πολιτικός παράγοντας» (συνέντευξη στο «Κόκκινο», 12/9/15). Ο ίδιος ο Γ. Χουλιαράκης υπεραμύνθηκε της εξωφρενικής, απαράδεκτης απόφασης να απέχει η Ελλάδα από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ και «προειδοποίησε» πως θα είχε πολλά να πει μετεκλογικά...
Οι εκλογές έγιναν, η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε. Ο Γ. Χουλιαράκης, ο άνθρωπος που κατά τον υπουργό Εξωτερικών «υπονόμευσε» την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος, το οποίο ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας θεωρεί κεφαλαιώδες ζήτημα, αναβαθμίστηκε από υπηρεσιακό παράγοντα σε δεύτερο τη τάξει «τσάρο της οικονομίας»!!
Δεν έτυχε να ακούσουμε κάποια διαμαρτυρία του κ. Κοτζιά που, από τα προεκλογικά «κάγκελα» στα οποία είχε ανέβει για να ακουστούν οι «μαχητικές» του μομφές εναντίον Χουλιαράκη - Μολυβιάτη, προσγειώθηκε σιωπηρά στην οικεία του υπουργική καρέκλα. Ούτε καμία αντεπίθεση Χουλιαράκη είδαμε. Αυτό που είδαμε έμοιαζε με το τέλος μιας παράστασης, ενδεικτικής για τη «συνέπεια» του νεο- μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά, για να είμαστε ακριβείς, η παράσταση συνεχίζεται, ακόμη και ύστερα από το «happy end» στη «διένεξη» Κοτζιά - Χουλιαράκη. Πώς να θεωρήσεις ότι έληξε, όταν ο Τσίπρας αγορεύει για τον ΟΗΕ και το χρέος, έχοντας δώσει μια από τις πιο νευραλγικές κυβερνητικές θέσεις στον άνθρωπο που ευθυνόταν για τη «ναρκοθέτηση» της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος κοροϊδεύει ποιον;
