Άρθρο του Ευσταθίου Π. Σεμιτέλου ενόψει Δημοτικών εκλογών
« Οι λαγοί εμφανίστηκαν
σε μια περίοδο που το κυνήγι απαγορεύεται. Θα τους ξαναδούμε πάλι μετά τέσσερα
χρόνια και μέχρι τότε θα ψάχνουμε να δούμε τι θα βγάλουν τα καπέλα των μάγων
!!!! ». Αναζητώντας τις πιθανότητες του περιεχομένου αυτών των «καπέλων» των βασικών παρατάξεων που διεκδικούν την...
εκλογή τους στις προσεχείς δημοτικές εκλογές στο Δήμο Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης μοιράζομαι
μαζί σας την εξής βιωματική εμπειρία :
« …… κάπου σ΄ένα
καφενείο ενός χωριού της Ευρωστίνης λίγες μέρες πρό των εκλογών μπαίνει ένας
«τυπάκος» και πίσω του καμιά δεκαριά άνθρωποι μοιράζουν τις κάρτες τους. Ο υποψήφιος
Δήμαρχος χάρηκε που μας είδε και εγώ αμήχανα έψαχνα το «ίχνος» του στη
βουβαμάρα του τοπίου. Την επομένη ήρθε ο «άλλος» καλύτερα προγραμματισμένα.
Περισσότερη «κουστωδία» αλλά η τοπική κοινωνία απούσα. Περίμενα να ακούσω ομαδικά
κάτι και σύντομα διαπίστωσα ότι η επικοινωνία βασίζεται στην διαπροσωπική
σχέση. Η απουσία «δημόσιου» λόγου ήταν αποδεδειγμένα παρούσα !! Το «ίδιον» όφελος
για άλλη μια φορά κυρίαρχο. Τον τρίτο από σύμπτωση δεν τον συνάντησα ακόμη
……»
Σε λίγες μέρες θα πάμε
στην κάλπη και αναζητώντας τις απόψεις και θέσεις (12 μέρες προ των εκλογών)
ανακάλυψα το εξής «περιεχόμενο» :
1.
« Πηγή : http://korinthiakoi-orizontes. blogspot.gr/2014/04/blog-post_ 1562.html
: Βγήκαμε
μέσα από τον κόσμο, από το λαό, μέσα από το δήμο : Με
ποιες διαδικασίες άραγε ;
Είμαστε κάτι νέο κάτι ανεξάρτητο : Με
μία πρωτοεμφανιζόμενη από τους 8 στην Ευρωστίνη ; Φτάνει
πια ένας Δήμος διεκπεραιωτής θέλουμε ένα δήμο διεκδικητή !! : Με
2ο πυλώνα σου την Οδοποιία – Καθαριότητα ; Ακόμη και εάν το
αποδεχθούμε, το ερώτημα «ποιος» και με «ποια» διαδικασία θα ιεραρχήσει «το πού
πρέπει να γίνει τι» παραμένει αναπάντητο. Δεν είχα ασχοληθεί με τα Δημοτικά αλλά δεν
ήμουν και ιδιώτης (Βλ. και εφημερίδα «ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΗ» Σάββατο 3/5/2014) : Με
κάθε σεβασμό στην εργασία του καθενός μας θα πρέπει να σου πώ ότι αυτός που
ασχολείται με τα «Δημόσια» θα πρέπει να είναι «πολύ προσεκτικός» όταν
παρουσιάζει την προσωπική επιτυχία του. Δεν μπορεί να παρουσιάζεται η
«παραπαιδεία» ως τομέας επιτυχίας ή πρότυπο για μια κοινωνία που αναστενάζει
κάτω από αυτόν τον ζυγό. Κρίμα !! Πρώτος
πυλώνας
ο αγρότης…… σας δίνω μόνο μια πινελιά θέτοντας το θέμα της άρδευσης.
Μελέτη για το νερό. Ενάντια στις πολλές γεωτρήσεις.
Μικρά φράγματα στο Ξυλόκαστρο: Μέχρι να βρούμε τις
άλλες πινελιές και να ολοκληρωθούν οι «μελέτες» μήπως θα έπρεπε να διεκδικήσεις
την αρμοδιότητα του τρόπου της χρήσης του νερού από τους τοπικούς ΤΟΕΒ ; και τι
θα έκανες για αυτό;
Τρίτος πυλώνας : Τουρισμός. Αύξηση της επισκεψιμότητας με γραφείο Τουρισμού. Να
βγούμε από την παραθεριστική λογική. Στοχευμένη αδελφοποίηση με κάποιες πόλεις
για ξένο τουρισμό : Σωστό και κρίσιμο αλλά με τι
περιεχόμενο, πώς και πότε; Τέταρτος
πυλώνας : Κοινωνική συνοχή- Αλληλεγγύη. Πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που
δεν μπορούν: Πές μας επιτέλους πώς, σε ποιο τομέα και
με ποια ιεράρχηση ; ».
2. Πηγή « http://korinthiakoi-orizontes. blogspot.gr/2014/03/me-y.html
». « Έχοντες πλήρη επίγνωση ………………….για ουσιαστικές ανατροπές και ρήξεις. Είμαστε έτοιμοι να υπηρετήσουμε τους
πολίτες, έχοντες ως μοναδικό εντολέα αυτούς , με μοναδικό μέλημα το συλλογικό
συμφέρον. Στην συνέχεια παρατίθενται οι θέσεις και οι αξίες.: Από αυτό το δισέλιδο κείμενο αξίζει κριτικής
προσέγγισης μόνο το προαναφερόμενο σημείο. Στα υπόλοιπα δεν υπάρχει ενδιαφέρον
γιατί δεν μπορεί να δοθεί απάντηση στην ερώτηση : « ποια παράταξη μπορεί να μην
τα υπερασπίζεται ;» Μια απόλυτα γενικόλογη αναφορά. Είναι η έκφραση του σημερινού
πολιτικού συστήματος. Καμία απάντηση στο «πώς» υπηρετούμε αυτές τις θέσεις.
Απόλυτη αλλά και «εσκεμμένη» αδυναμία να δώσουμε περιεχόμενο στις θέσεις μας.
Από πού αντλείτε άραγε την πεποίθηση και θεωρείται ότι οι δημότες ως μοναδικοί
εντολείς σας δίνουν το δικαίωμα μιας «λευκής επιταγής» το περιεχόμενο της
οποίας θα εγγράψετε εκ των υστέρων; Αυτή είναι η βασική αιτία που η κοινωνία
έχει τεθεί στο περιθώριο. Εκεί την θέλετε γιατί έτσι μόνο μπορείτε να ασκείτε
την «ιδιωτεία» σας. Ο στίχος λέει : «Φοβάμαι για αυτά που θα γίνουν για μένα
χωρίς εμένα»!!!
3.Πηγή : «http://www.thepressproject. gr/article/54810/To-autoanoso- tis-autodioikisis».
Μια άλλη αγωγή είναι να
μάθουμε να σχεδιάζουμε το αύριο με φαντασία ….. Να αλλάξουμε το βασικό πρότυπο
του σημερινού «ανθρώπου», που είναι η κατανάλωση… . Να δώσουμε νέο ορισμό στην
ανάπτυξη …… Μακάρι τους επόμενους μήνες, μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές, να
μιλήσουμε για τα μεγάλα και την ουσία ..... και ν’ αφήσουμε πίσω μας τα
μικροπολιτικά και τα ανούσια.
Πηγή : «http://soukarat.blogspot.gr/ 2014/02/blog-post_2191.html».
Καλεί επίσης όλες τις δημοτικές
παρατάξεις που θα συμμετάσχουν στις εκλογές να συζητήσουμε …… στα βασικά
ζητήματα που θα μας απασχολήσουν αύριο και να μην περιοριστούν σε γενικές
υποσχέσεις και θολές κουβέντες. Εμείς από πλευράς μας θα κάνουμε ότι είναι
δυνατόν για να αποσαφηνιστούν οι θέσεις … καθώς και το σχέδιο του καθενός για
την ανάκαμψη της τοπικής οικονομίας. Πηγή: «http: // www. sympoliteia. net/EF4. pdf».….
αν η πολιτική μας ματιά δεν περιορίζεται στα μικροσυμφέροντα και καταλάβουμε
ότι το δικό μας συμφέρον είναι κοινό με του γείτονα, όλα μπορούν ν’ αλλάξουν. Αν
θεωρηθεί ότι υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία σε θέματα «Τοπικής Αυτοδιοίκησης»
δεν υπάρχει ακόμη απάντηση στο «πως» σχεδιάζουμε αλλά και στον επανακαθορισμό
της έννοιας της ανάπτυξης. Στο βασικό πρότυπο «Ανθρωποκεντρισμός ή
Ατομικοκεντρισμός» που οδηγεί στη διεύρυνση της καταναλωτικής ευχέρειας και
ετέθη στα τέλη του 17ου και αρχές του 18ου αιώνα δεν έχει
δοθεί ακόμη απάντηση από την «νεωτερικότητα»!! Περαιτέρω, χρονικά ελάχιστα προ
των εκλογών, περιμένουμε ακόμη απάντηση τόσο στην αποσαφήνιση των θέσεων όσο
και στο σχέδιο. Προς το παρόν βλέπουμε το «τόξο του Κορινθιακού» να σημαδεύει
το «Σχέδιο Α» σε επίπεδο επεξεργασίας. Τέλος δεν είναι καθόλου βέβαιο πως το
δικό μας συμφέρον είναι «κοινό» με του γείτονά μας.
Από τα παραπάνω μπορεί
εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι όχι μόνο δεν έχει ακόμη δοθεί περιεχόμενο στο
τι θέλουν αλλά βρισκόμαστε σε
προ-πολιτικό στάδιο. Το βασικό πρόταγμα πρέπει να είναι η ανατροπή στη
σχέση μεταξύ πολιτικής και κοινωνίας. Πρέπει να έρθει η «κοινωνία» στο
προσκήνιο με «πολιτικές» που θα βγάζουν τα άτομα από την « ιδιωτεία » τους.
Έτσι αποκτιέται η συλλογική ταυτότητα. Το ιδιωτικό διαφέρει από το συλλογικό
συμφέρον που για να παραχθεί χρειάζονται διαδικασίες που να θεσμοθετούν όχι
μόνο το άτομο αλλά την «κοινωνία» ως εντολέα. Αυτή είναι μια συζήτηση που
ξεκίνησε αλλά αφορά στο μέλλον. Προς το παρόν και προς αυτήν την κατεύθυνση και
επειδή τα μηδενικά δεν αθροίζονται θα πρέπει να ξεκινήσουμε καθορίζοντας το
περιεχόμενο των απόψεων-θέσεων νοηματοδοτώντας και ιεραρχώντας αυτές.
Στάθης
Π. Σεμιτέλος
Δημότης
Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης