Ανεξαρτήτως το πώς επιχείρησαν προχθες βράδυ, στην τηλεόραση, τα κόμματα να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα υπάρχουν ορισμένα συμπεράσματα τα οποία ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει.
Πρώτον, μεγάλος νικητής της χθεσινής εκλογικής αναμέτρησης αναμφίβολα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατ' αρχήν εδραιώνει την πολιτική του παρουσία. Το ποσοστό που έλαβε στην ευρωκάλπη είναι σχεδόν ίδιο (26,49% από 26,89%) με αυτό των βουλευτικών εκλογών...
του Ιουνίου 2012. Επομένως δεν είναι ένα κόμμα που έλαμψε ξαφνικά και μπορεί να σβήσει. Η διαφορά (3,6%)που πήρε από τη Ν.Δ. είναι σημαντική και σαφέστατα τον καθιστά φαβορί και για την πρώτη θέση στις βουλευτικές εκλογές εφόσον αυτές πραγματοποιηθούν τους επόμενους μήνες. Μπορεί να εκλέγει μόνον δύο περιφερειάρχες, στην Αττική και στα Ιόνια Νησιά, όμως, στην ευρωκάλπη, προηγείται στις οκτώ (8) από τις 13 περιφέρειες της χώρας - η Ν.Δ. προηγείται στις άλλες πέντε (5). Επίσης προηγείται στους 32 από τους 56 νομούς της χώρας. Η Ν.Δ. προηγείται σε 22, ενώ σε δύο (2), στη Ροδόπη και την Ξάνθη, πλειοψηφούν οι ανεξάρτητοι συνδυασμοί των μουσουλμάνων. Μπορεί να μην πέτυχε τον στόχο του να υπάρξει ένα τέτοιο αποτέλεσμα που θα οδηγούσε σε πτώση της κυβερνήσεως και σε άμεση προσφυγή στις κάλπες όμως ο χρόνος είναι με το μέρος του. Ο τρόπος που θα διαχειριστεί το εκλογικό αποτέλεσμα θα καθορίσει εν πολλοίς και την εφεξής τύχη του.
Δεύτερον, η Ν.Δ. χάνει επτά (7) μονάδες (22,89% από 29,69%) από το αποτέλεσμα των εκλογών του Ιουνίου 2012. Η απώλεια είναι σημαντική, αλλά μπορεί να δικαιολογηθεί. Αφενός υφίσταται την φθορά από τη διακυβέρνηση και αφετέρου στις ευρωεκλογές είθισται τα ποσοστά των κομμάτων που ασκούν την εξουσία να υποχωρούν επειδή οι πολίτες επιλέγουν, μέσω της ευρωκάλπης, να στέλνουν μηνύματα προς τις κυβερνήσεις. Ο ανασχηματισμός μπορεί για μερικές ημέρες να στρέψει αλλού τα φώτα της επικαιρότητας όμως η κυβέρνηση του Αντ. Σαμαρά θα κριθεί από τις αλλαγές που θα κάνει στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, από τα μέτρα που θα λάβει, από την επιτυχή ή μη έκβαση των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους-δανειστές του δημοσίου χρέους και από τη δυνατότητα να ανασυνθέσει την κυβερνητική πλειοψηφία. Τα κέρδη στις περιφέρειες μάλλον θα πρέπει να προβληματίσουν τη Συγγρού παρά να την οδηγήσουν σε θριαμβολογίες. Από τις πέντε που κέρδισε οι μεν τρεις (Βόρειο Αιγαίο, Νότιο Αιγαίο, Ανατολική Μακεδονία Θράκη), ήταν σε βάρος του κυβερνητικού της εταίρου, στην Στερεά Ελλάδα η νίκη επετεύχθη επειδή το ΠΑΣΟΚ δεν είχε υποψήφιο, ενώ στην Πελοπόννησο συνετάχθη μαζί με το ΠΑΣΟΚ στηρίζοντας, εξ ανάγκης, την υποψηφιότητα Τατούλη. Ταυτόχρονα έχασε δύο περιφέρειες (Ιόνια Νησιά και Δυτική Μακεδονία), ενώ στην Κεντρική Μακεδονία ο εκλεκτός της Ιωαννίδης έχασε από τον "αντάρτη" Τζιτζικώστα. Και φυσικά είναι η πρώτη φορά που, στη Μεταπολίτευση, στους τρεις μεγάλους δήμους δεν έχει δικό της δήμαρχο, ενώ χάθηκε και η Περιφέρεια Αττικής παρότι η Ν.Δ. υποστήριξε ανοιχτά και με ένταση, στον δεύτερο γύρο, τον Γ. Σγουρό.
Τρίτον, το ΠΑΣΟΚ μπορεί να θριαμβολογεί επειδή η Ελιά έλαβε 8%, όμως η αλήθεια είναι ότι το σχήμα απέτυχε. Σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012 έχασε το 35% της δύναμής του καθώς και την τρίτη θέση. Είναι πράγματι εντυπωσιακό όλα τα κόμματα να συγκρίνονται με τα ποσοστά που έλαβαν στις βουλευτικές εκλογές και η Χαριλάου Τρικούπη να συγκρίνει τη δύναμή της με τα ποσοστά που τις έδιναν οι δημοσκοπήσεις! Επίσης είναι δύσκολο να κατανοήσει κάποιος γιατι το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι άντεξε στις Περιφέρειες όταν από τις οκτώ που κατείχε έμεινε μόνον με δύο (Δυτική Ελλάδα και Κρήτη) ή τρεις αν συνυπολογιστεί και ο Τατούλης στην Πελοπόννησο. Είμαι σίγουρος πως όταν στη Χαριλάου Τρικούπη καθήσουν να αναλύσουν με ψυχραιμία το αποτέλεσμα θα διαπιστώσουν ότι αυτό το μόνο που τους εγγυάται είναι μια περαιτέρω συρρίκνωση στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Το μόνο κέρδος για τον Ευάγγελο Βενιζέλο είναι ότι συναθροιζόμενο το ποσοστό της Ελιάς με αυτό της Ν.Δ. ειναι μεγαλύτερο από το ποσοστό που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ και κατά συνέπεια δεν χρειάζεται να κάνει πράξη την απειλή του περί αποχώρησης από την κυβέρνηση. Στις διεργασίες για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, το ΠΑΣΟΚ δικαιολογημένα προβάλλει το επιχείρημα ότι είναι αυτό που πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο αφού το εγχείρημα της ΔΗΜΑΡ ναυάγησε κυριολεκτικά.
Τέταρτον, η Χρυσή Αυγή όχι μόνον καταλαμβάνει την τρίτη θέση εκλέγοντας μάλιστα και τρεις βουλευτές στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά και, παρά τις διώξεις της ηγεσίας της, αύξησε κατά 35% τη δύναμή της σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου 2012, από το 6,92% πήγε στο 9,44%. Ουδείς πλέον μπορεί να υποστηρίξει ότι το φαινόμενο είναι συγκυριακό και σε κάθε περίπτωση αποδεικνύεται ότι ο τρόπος αντιμετώπισής της από τα κόμματα του "δημοκρατικού τόξου" ήταν λανθασμένος. Εάν η Χρυσή Αυγή κατορθώσει να αποβάλει τα εγκληματικά της χαρακτηριστικά και μετεξελιχθεί από νεοναζιστική οργάνωση σε ακροδεξιό - αντιευρωπαϊκό κόμμα το φαινόμενο που ανθεί στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη θα ευδοκιμήσει και στη χώρα μας.
Πέμπτον, το Ποτάμι μπορεί να απέτυχε να λάβει διψήφια ποσοστά όπως προφήτευαν όταν πρωτοεμφανίστηκε ή να είναι τρίτο κόμμα όπως ευελπιστούσε ο Στ. Θεοδωράκης όμως το 6,5% είναι μια καλή βάση για να κυλήσει ομαλά στην πολιτική ζωή. Μπορεί να μην επέδειξε την ορμή που ήθελαν οι εμπνευστές του όμως αν καταφέρει να αρδεύσει την πολιτική ζωή με καινοτόμες και ριζοσπαστικές θέσεις μπορεί να συλλέξει νερό στον εκλογικό της ταμιευτήρα. Παρέλκει να αναφέρουμε ότι ο εφιάλτης για το Ποτάμι είναι η πολιτική προϊστορία. Προηγούμενα εγχειρήματα, όπως αυτό της Πολιτικής Άνοιξης, του ΔΗΚΚΙ και του ΛΑΟΣ που σε ευρωεκλογές συγκέντρωσαν ποσοστά 8,65%, 6,85% και 7,15% αντίστοιχα, απέτυχαν να καθιερωθούν στο εγχώριο κοινοβούλιο.
Έκτον, στο ΚΚΕ το συναίσθημα που, λογικά, θα πρέπει να κυριαρχεί είναι αυτό της χαρμολύπης. Ναι μεν αύξησε τη δύναμή του σε σχέση με τον Ιούνιο 2012 (6,06% από 4,50%) και διατήρησε τους δύο ευρωβουλευτές που είχε όμως υποχώρησε σε σχέση με τη δυναμική (9%) που εμφάνισε την προηγούμενη Κυριακή στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου απέτυχαν καθώς από το 7,51% έπεσαν στο 3,41%. Διασώζονται, προσώρας, επειδή κατάφεραν από τα υπόλοιπα να εκλέξουν έναν ευρωβουλευτή. Το μέλλον τους είναι άδηλον και δεν αποκλείεται να έχουν την τύχη του ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη. Εκτός και αν συμπράξουν σ' ένα "εθνικολαϊκό" σχήμα με το ΛΑΟΣ, που επανέκαμψε λαμβάνοντας 2,70%, και την ΕΠΑΛ των Πολύδωρα - Ζώη που έλαβε μόλις 1,04%. Εκείνη που κυριολεκτικά καταποντίστηκε ήταν η ΔΗΜΑΡ. Έχασε το 80% της δύναμής της συγκεντρώνοντας ποσοστό 1,22% που είναι μικρότερο και από το ποσοστό (1,39%) του Χατζημαρκάκη! Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη πότισε με μπόλικο νερό το Ποτάμι, ενώ συνεθλίβη στην πρέσα του ΣΥΡΙΖΑ (για ανατροπή) και των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (για κυβερνητική σταθερότητα). Το μόνο γερό χαρτί που έχει απομείνει στην Αγίου Κωνσταντίνου είναι ότι διαθέτει 14 βουλευτές. Από τον τρόπο που θα το παίξει και στις διαδικασίες ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς και στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και στην προοπτική κυβερνητικής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ (για ανατροπή) και των Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ (για κυβερνητική σταθερότητα). Το μόνο γερό χαρτί που έχει απομείνει στην Αγίου Κωνσταντίνου είναι ότι διαθέτει 14 βουλευτές. Από τον τρόπο που θα το παίξει και στις διαδικασίες ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς και στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και στην προοπτική κυβερνητικής συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ θα εξαρτηθεί αν θα έχει μέλλον.
