Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ
Οπου χωλαίνει η πολιτική (χλωμή, ανεπαρκής, αντιλαϊκή) αναλαμβάνει η φαντασμαγορία των εντυπώσεων. Το έλασσον στη θέση του μείζονος, οι φωτοβολίδες σε ρόλο δήθεν προβολέα που φωταγωγεί έργο και δραστηριότητες (κατ' ουσίαν, ίχνη έργου και ασήμαντες πτυχές)...
Οπου χωλαίνει η πολιτική (χλωμή, ανεπαρκής, αντιλαϊκή) αναλαμβάνει η φαντασμαγορία των εντυπώσεων. Το έλασσον στη θέση του μείζονος, οι φωτοβολίδες σε ρόλο δήθεν προβολέα που φωταγωγεί έργο και δραστηριότητες (κατ' ουσίαν, ίχνη έργου και ασήμαντες πτυχές)...
Τα γεγονότα στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας, ο νέος κατάλογος με φοροφυγάδες και η μεγέθυνση (ενδεχομένως υπαρκτών, αλλά χαμηλότερης έντασης) διαφωνιών της κυβέρνησης με την Τρόικα, που προβάλλονται ως σκληρή σύγκρουση, είναι η τελευταία σοδειά τής μικροπολιτικής αυτής αντίληψης, που συνεχίζει να χαρακτηρίζει την άσκηση εξουσίας.
Τα γεγονότα στην Κέρκυρα είναι αρκούντως χαρακτηριστικά: για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι μια μορφή παρέκβασης (προπηλακισμοί, παρεμπόδιση έργου κ.τ.λ.), οπωσδήποτε δυσάρεστη, πρώτον ότι είναι η μόνη αμυντική δυνατότης των εργαζομένων και, δεύτερον, ότι γίνεται αφορμή να αποκαλυφθεί πλήρης η αλήθεια, για μια πραγματικότητα η οποία συσκοτίζεται ή αποσιωπάται. Η θεμιτή επιθεώρηση στο Νοσοκομείο έδωσε την ευκαιρία σε μια αθέμιτη αντίδραση να παραδοθούν στην κοινή γνώμη απτά στοιχεία του υπαρκτού φαρισαϊσμού της κυβέρνησης (και) στο θέμα της Υγείας.
Εδώ και τρεις μήνες, όπως κατήγγειλαν οι γιατροί του Νοσοκομείου, δεν λειτουργεί ο αξονικός τομογράφος, γιατί χάλασε μια λάμπα αξίας 80.000 ευρώ. Παρά τη γνωστοποίηση του προβλήματος (επιστολές, διαβήματα στο υπουργείο) το αστείο πρόβλημα δεν αντιμετωπίστηκε, όπως και άλλα ομοειδή ή πιο σοβαρά από αυτό. Αποτέλεσμα; Για μεγάλο διάστημα οι ασθενείς πήγαιναν μοιραία σε ιδιωτικό τομογράφο... Εικάζεται, όπως έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις, ότι οι επιθεωρητές θα γίνονταν κοινωνοί του γεγονότος, θα ενημέρωναν και αυτοί το υπουργείο, αλλά εκείνο ουδέν θα έπραττε. Θα αδιαφορούσε ή θα σιωπούσε, όπως έκανε επί τρεις μήνες, αφ' ότου πληροφορήθηκε αρμοδίως (από τους γιατρούς) το πρόβλημα.
Πώς ενεργεί, λοιπόν, το υπουργείο; Εντέλλεται επιθεωρήσεις, διαπιστώνει ενδεχομένως κάποιες παρατυπίες (π.χ. γιατροί που δεν βρίσκονται εκείνη τη στιγμή στο πόστο τους) και ενημερώνει με διαρροές την κοινή γνώμη ώστε να στρέψει το ενδιαφέρον και την αγανάκτηση του κόσμου σε κατά περίπτωσιν υπαρκτά παθογενή, τα οποία όμως ωχριούν μπροστά στις τρομακτικές ελλείψεις και στα εν γένει μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος... Αν ήταν στοιχειωδώς σοβαροί οι ιθύνοντες του υπουργείου (όχι μονάχα οι σημερινοί) θα μπορούσαν να ζητήσουν από ένα Νοσοκομείο τον ούτως ειπείν δείκτη παραγωγικότητος, με συγκεκριμένα, μετρήσιμα στοιχεία (π.χ. πόσοι ασθενείς εξετάστηκαν, ποια είναι η αναλογία ασθενών-γιατρών και προσωπικού εν γένει, σύγκριση με τα κρατούντα στην Ευρώπη, στην οποία συνεχώς αναφέρονται). Αυτή θα ήταν μια σοβαρή, υπεύθυνη και αποτελεσματική διαδικασία, που θα έβαζε κάθε κατεργάρη στον πάγκο του. Αντ' αυτού, καταγγελτικές πομφόλυγες και μετάθεση ευθυνών στους εργαζομένους...
Φωτοβολίδες εντυπώσεων και στο θέμα της φοροδιαφυγής. Από την εποχή του αλήστου μνήμης Παπακωνσταντίνου μέχρι τώρα, συνεχίζεται αμείωτη η μικροπολιτική των κραυγαλέων διαρροών (τόσοι γιατροί-φοροφυγάδες στο Κολωνάκι, τόσοι δικηγόροι κ.ο.κ.). Επιλεγμένη κάθε φορά η χρονική στιγμή των διαρροών ή των ανακοινώσεων επιστρατεύεται για να καλύψει το λάλον κενό της κυβερνητικής πολιτικής· την αδυναμία να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η φοροδιαφυγή. Οπως συμβαίνει και τώρα, καλή ώρα...
Τις προάλλες μιλούσε στον «Σκάι» (εκπομπή της Κατερίνας Ακριβοπούλου) για το πρόβλημα με τους διοικητικούς ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Και έλεγε ότι τουλάχιστον στο ΑΠΘ οι διοικητικοί όχι μόνο δεν περισσεύουν, αλλά είναι λιγότεροι από όσους απαιτούνται. Επικαλούμενος συγκεκριμένα στοιχεία από επίσημη ευρωπαϊκή έκθεση αρμοδίων Υπηρεσιών, πρόσθεσε ότι κατ' αναλογίαν οι διοικητικοί υπάλληλοι στα Πανεπιστήμια π.χ. της Γερμανίας είναι πολύ περισσότεροι απ' ό,τι στα ημέτερα... Ομως τι μένει στην κοινή γνώμη, που βομβαρδίζεται από την καταιγιστική προπαγάνδα; Οτι οι πρυτάνεις συντηρούν πλεονάζον προσωπικό και αρνούνται την καταγραφή, για να μην αποκαλυφθεί η πραγματικότης.
Λαμπρά ταιριάζουν όλα, λοιπόν. Επομένως, δεν είναι παράδοξο για μια κυβέρνηση, που καταφεύγει σ' αυτές τις μικροπολιτικές μεθόδους, να εφευρίσκει σύγκρουση με την Τρόικα, κάθε φορά που πλησιάζει η έγκριση της δόσης. Κάπως πρέπει να διασκεδαστεί η απουσία ουσιαστικής διαπραγμάτευσης και να καλυφθεί το ελλείπον τόλμης, σοβαρότητος και αξιοπρεπείας...
«Κόλαση μέχρι τον Ιούνιο» προέβλεψε ο κ. Στουρνάρας, προϊδεάζοντας για κυβερνητικές μάχες με την Ενωση (δανειοδότηση, νέα μέτρα, «κούρεμα» κ.τ.λ.). Εχει δίκιο. Μόνο που δεν θα εντοπίζεται μονάχα στο συγκεκριμένο πεδίο, αν υποτεθεί ότι η κυβέρνηση θα υψώσει επιτέλους το ανάστημά της.
Θα αφορά την κόλαση που περιμένει τους κυβερνώντες από τις αντιδράσεις των Ελλήνων είτε στους δρόμους της αγανάκτησης ή/και στην κάλπη της οργής...
