Υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο η έκθεση της Άννυς Ποδηματά για την επιβολή φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές με 522 ευρωβουλευτές να τάσσονται υπέρ, 141 κατά και 42 να απέχουν.
Η ίδια ανέφερε, ότι τα έσοδα που εκτιμάται ότι θα έχει η Ελλάδα ετησίως φτάνουν το 1 δις ευρώ, ενώ σχολίασε, ότι το πνεύμα του φόρου είναι να στρέψει τον...
χρηματοπιστωτικό τομέα προς την χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας και να τον απομακρύνει από κερδοσκοπικές πρακτικές.
Ο φόρος αφορά όλες τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, δηλαδή την αγοραπωλησία χρηματοπιστωτικού μέσου, όπως οι μετοχές εταιρειών, τα ομόλογα, τα μέσα χρηματαγοράς, τα μερίδια οργανισμών συλλογικών επενδύσεων, τα δομημένα και παράγωγα προϊόντα και η σύναψη ή η τροποποίηση των συμβάσεων παραγώγων, εφόσον τουλάχιστον ένας συμβαλλόμενος στη συναλλαγή είναι εγκατεστημένος σε ένα κράτος μέλος και εφόσον ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα* εγκατεστημένο στην επικράτεια ενός κράτους μέλους είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συναλλαγή, ενεργώντας για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό άλλου προσώπου ή ενεργώντας εξ ονόματος συμβαλλομένου στη συναλλαγή.
“Ο φόρος θα είναι πολύ σημαντικός για την Ευρώπη και τις 11 χώρες που αποφάσισαν να πρωτοστατήσουν στην εφαρμογή του, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα”, εξηγεί στο tvxs.gr η ευρωβουλευτής Άννυ Ποδηματά και συνεχίζει: “Ειδικά για την χώρα μας θα έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς την ώρα που μαστίζεται από μια κρίση οικονομική και ανθρωπιστική με περικοπές παντού και αυξήσεις φόρων ανυπόφορες στην πραγματική οικονομία και στην εργασία, τα έσοδα που θα έχει από αυτόν τον φόρο υπολογίζονται σε ένα δις ευρώ ετησίως”.
Τα έσοδα αυτά, όπως δηλώνει η κ. Ποδηματά, θα προέρχονται από έναν τομέα που είναι υποφορολογημένος, καθώς δεν έχει ΦΠΑ.
“Ταυτόχρονα, θα προέρχονται από ένα φορολογικό εργαλείο, που, εκτός από πηγή εσόδων για το κράτος, θα λειτουργεί και ως αποτρεπτικό όργανο απέναντι στην κερδοσκοπία. Η προστιθέμενη αξία του φόρου των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών είναι, ότι πρόκειται για ένα φόρο επί των συναλλαγών και όχι επί της συνολικής εκκαθάρισης”, σχολιάζει και προσθέτει πως “αυτό σημαίνει, ότι οι μακροχρόνιοι επενδυτές δεν πρόκειται να επιβαρυνθούν καθόλου, γιατί η κλίμακα είναι πολύ μικρή: 0,1% για τις μετοχές και τα ομόλογα και 0,01% για την αγορά παραγώγων. Ο φόρος αρχίζει και επιβαρύνει τον συναλλασσόμενο όταν αυτός λειτουργεί κερδοσκοπικά με συναλλαγές υψηλής συχνότητας. Όσες φορές κάνει συναλλαγή θα επιβαρύνεται”.
“Ταυτόχρονα, θα προέρχονται από ένα φορολογικό εργαλείο, που, εκτός από πηγή εσόδων για το κράτος, θα λειτουργεί και ως αποτρεπτικό όργανο απέναντι στην κερδοσκοπία. Η προστιθέμενη αξία του φόρου των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών είναι, ότι πρόκειται για ένα φόρο επί των συναλλαγών και όχι επί της συνολικής εκκαθάρισης”, σχολιάζει και προσθέτει πως “αυτό σημαίνει, ότι οι μακροχρόνιοι επενδυτές δεν πρόκειται να επιβαρυνθούν καθόλου, γιατί η κλίμακα είναι πολύ μικρή: 0,1% για τις μετοχές και τα ομόλογα και 0,01% για την αγορά παραγώγων. Ο φόρος αρχίζει και επιβαρύνει τον συναλλασσόμενο όταν αυτός λειτουργεί κερδοσκοπικά με συναλλαγές υψηλής συχνότητας. Όσες φορές κάνει συναλλαγή θα επιβαρύνεται”.
Ο φόρος έχει σκοπό να χτυπήσει την λογική του τζόγου, να την αποθαρρύνει και να την σταματήσει. “Αποβλέπει στο να στρέψει τον χρηματοπιστωτικό τομέα στην πραγματική οικονομία: να γίνονται επενδύσεις ουσίας και όχι σπέκουλα”, υπογραμμίζει η ευρωβουλευτής. Η επιτυχημένη εφαρμογή του φόρου θα κάνει την οικονομία αποτελεσματικότερη κατά την ίδια.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι 141 ευρωβουλευτές καταψήφισαν την πρόταση της κας Ποδηματά για τον φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. “Το Ευρωκοινοβούλιο έχει βουλευτές από 28 κράτη - μέλη και 11 από αυτά προχωρούν στην εφαρμογή του φόρου των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Στην Ευρώπη έχουμε χώρες με πολύ ισχυρό χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και το Λουξεμβούργο. Βουλευτές που προέρχονται από τέτοιες χώρες επηρεάζονται από το λόμπι αυτό και χρησιμοποιούν την δαιμονολογία που καλλιεργεί ο κλάδος, όπως το ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα φύγει και θα πάει σε πιο ελκυστικούς προορισμούς”, δηλώνει η Άννυ Ποδηματά σχολιάζοντας ότι ο λόγος που αντιδρά με μανία ο χρηματοπιστωτικός κλάδος είναι, γιατί έχει συνηθίσει να λειτουργεί με γνώμονα την δική του ικανοποίηση και όχι την εκτέλεση του βασικού του ρόλου που είναι η χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας. Μάλιστα, το Η.Β. έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για αυτό το ζήτημα, παρά το ότι δεν συμμετέχουν στην εφαρμογή του φόρου.
Στο πλαίσιο αυτό, είναι αναμενόμενο να εγείρεται το ερώτημα, κατά πόσο αυτός ο φόρος είναι πρακτικά εφαρμόσιμος και πως δεσμεύονται τα κράτη ότι θα τον τηρήσουν. Παρόλα αυτά, υπάρχει ο κανόνας της αυξημένης συνεργασίας, όπως εξηγεί στο tvxs.gr η κα Ποδηματά. “Αυτό σημαίνει, ότι εάν οι 28 δεν είναι σε θέση να εφαρμόσουν ένα μέτρο, αλλά υπάρχουν τουλάχιστον 9 που θέλουν, τότε μπορεί να γίνει χρήση του κανόνα αυτού. Έτσι θα γίνει και τώρα μεταξύ των 11. Ένα είδος ενισχυμένης συνεργασίας είναι και το ευρώ”, αναφέρει συγκεκριμένα. Επίσης, όταν δυο χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που δεν εδράζονται σε χώρα που να έχει δεσμευτεί ότι θα εφαρμόσει τον φόρο, συναλλάσσονται επί αξιόγραφου της χώρας αυτής τότε έχουν την υποχρέωση να πληρώσουν το ποσό του φόρου στα δημόσια ταμεία της.
“Ο τελικός στόχος είναι να τον εφαρμόσουν όσοι το δυνατόν περισσότερο, ενώ θα ήταν ευχής έργο να καταφέρουμε να επηρεάσουμε και τις ΗΠΑ, ώστε να καταλήξουμε σε ένα παγκόσμιο φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, που θα κάνει την οικονομία πιο αποτελεσματική”, σχολιάζει η Άννυ Ποδηματά.
Βασικός στόχος του νόμου είναι η ισότιμη συμμετοχή των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο κόστος της κρίσης και η αποφυγή του κατακερματισμού της εσωτερικής αγοράς των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.
* Εταιρείες επενδύσεων, οι οργανωμένες αγορές, τα πιστωτικά ιδρύματα, οι ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι οργανισμοί συλλογικών επενδύσεων και τα ασφαλιστικά ταμεία και οι διαχειριστές τους, καθώς και ορισμένες άλλες επιχειρήσεις σημαντικό τμήμα των δραστηριοτήτων των οποίων αφορά τις συναλλαγές
