Λένε, ότι ξεπουλάνε
(σ.σ.: στη γλώσσα τους το ξεπούλημα βαφτίζεται άλλοτε «αποκρατικοποίηση», άλλοτε «μετοχοποίηση» και άλλοτε «ιδιωτικοποίηση»)
για να σώσουν την Ελλάδα. Για να απαλλάξουν το λαό από τα χρέη των (κατ' όνομα) κρατικών επιχειρήσεων. Για να φέρουν λεφτά στα ταμεία του κράτους...
Στην πραγματικότητα ξεπουλάνε, για να μπουκώσουν με χρήμα, για να διασφαλίσουν κέρδη, πολλά περισσότερα κέρδη στους ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες, χαρίζοντάς τους ό,τι έχει απομείνει από τα «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας.
Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του - πραγματικού - λόγου του ξεπουλήματος είναι η υπόθεση του ΟΠΑΠ.
Τα κέρδη του ΟΠΑΠ την τελευταία δεκαετία ήταν:
το 2002 - 318 εκατ. ευρώ,
το 2003 - 381 εκατ. ευρώ,
το 2004 - 479 εκατ. ευρώ,
το 2005 - 458 εκατ. ευρώ,
το 2006 - 600 εκατ. ευρώ,
το 2007 - 609 εκατ. ευρώ,
το 2008 - 729 εκατ. ευρώ,
το 2009 - 594 εκατ. ευρώ,
το 2010 - 579 εκατ. ευρώ,
το 2011 - 543 εκατ. ευρώ
Συνολικά, δηλαδή, το διάστημα 2002 - 2011,
τα κέρδη του ΟΠΑΠ ανήλθαν στα 5,29 δισεκατομμύρια ευρώ!
Ηδη, μάλιστα, για το πρώτο εξάμηνο του 2012 η κερδοφορία του ΟΠΑΠ ανέρχεται στα 266,8 εκατ. ευρώ.
Επομένως, γιατί τον ξεπουλάνε;
Για να απαλλάξουν το λαό από τα χρέη;
Μα ο ΟΠΑΠ δεν έχει χρέη. Εχει κέρδη. Πολλά κέρδη. Αστρονομικά κέρδη!
Είναι προφανέστατο:
Ο λόγος που ξεπουλάνε τον ΟΠΑΠ είναι ακριβώς το γεγονός ότι ο ΟΠΑΠ έχει κέρδη.
Γι' αυτό τον ξεπουλάνε:
Επειδή έχει κέρδη!
Τον ξεπουλάνε, επειδή δεν τους αρκεί ότι ο - ήδη - κατά 66% «μετοχοποιημένος» ΟΠΑΠ αρμέγεται - ήδη - από τους ιδιώτες.
Θέλουν να τον αρμέγουν ολόκληρο. Οι «σωτήρες», δηλαδή, θέλουν να χαρίσουν σε... κάποιους αυτά τα (αστρονομικά) κέρδη εξολοκλήρου και στο σύνολό τους.
ΕΛΛΑΔΑ - «ΕΛ ΝΤΟΡΑΝΤΟ» ΜΕ ΚΙΝΕΖΙΚΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ!
«H Ελλάδα μπορεί να γίνει Ελ Ντοράντο για τους επενδυτές, καθώς προωθεί αποφασιστικά το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων (...)»!
Αυτήν την απίστευτη - ακόμα και για κτηματομεσίτη του Φαρ Ουέστ - δήλωση την έκανε ο κ. Τ. Αθανασόπουλος, πρόεδρος του λεγόμενου «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου», σε συνέντευξή του στους «Financial Times».
Ο κύριος πρόεδρος δε θα μπορούσε να εκφράσει εναργέστερα το ανατριχιαστικό όραμα της συγκυβέρνησης, την οποία υπηρετεί στον ευαίσθητο τομέα του ξεπουλήματος.
Μάλιστα, για να γίνει πιο πειστικός για τις ...φιλοεπενδυτικές πολιτικές προθέσεις της κυβέρνησης, ο ίδιος, σε χτεσινή του ομιλία στη διάρκεια του Ελληνοκινεζικού Συνεδρίου Επιχειρηματικότητας, φρόντισε να αναδείξει την άμεση διασύνδεση του ξεπουλήματος με την επιβολή στη χώρα ενός γενικευμένου καθεστώτος εργασιακού «Νταχάου».
Είπε συγκεκριμένα:
«Οφείλουμε να αποδείξουμε, ότι το πετυχημένο παράδειγμα της αμοιβαίας επωφελούς συνεργασίας που ξεκίνησε η Cosco στον Πειραιά, δεν θα είναι το μοναδικό».
Φυσικά, το εργασιακό κάτεργο της «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά δεν είναι πρότυπο επένδυσης μόνο για τον κ. Αθανασόπουλο.
Αποτελεί το μεγάλο... απωθημένο του ιδίου του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος έχει δεσμευτεί ότι
«θα φυτέψει εκατό Cosco σε όλη τη χώρα»!
Αυτή είναι η «σωτηρία» που μας υπόσχονται.
Μια χώρα που ο λαός της θα δουλεύει - όταν δουλεύει - σαν είλωτας και θα πληρώνεται σαν χαμάλης.
Οπου ο κάθε εργαζόμενος - κατά το κινέζικο μοντέλο της «Cosco» - ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας, ικανοτήτων και φυσικά αναγκών,
θα υπάγεται στην κατηγορία του «ανειδίκευτου εργάτη»,
θα πληρώνεται με το βασικό μισθό της πείνας,
χωρίς ωράριο και χωρίς καταβολή υπερωριών, αφού στα «Ελ Ντοράντο» οι ώρες εργασίας πέρα από το 8ωρο λογίζονται ως «οικειοθελής προσφορά» του εργαζόμενου στην εταιρεία,
θα απολύεται με συνοπτικές διαδικασίες,
θα απαγορεύεται όχι μόνο να συνδικαλίζεται αλλά ακόμα και να «μιλήσει» και
θα έχει το «δικαίωμα» να μετακινείται από εργασία σε εργασία και από τόπο σε τόπο, όποτε και όπου θέλει η εταιρεία.
Αυτήν την «ανάπτυξη» προωθούν για την Ελλάδα - «Ελ Ντοράντο».
Αυτήν τη ζωή προτείνουν στους εργαζόμενους - σκλάβους.
Εκεί οδηγεί το ιερό ευαγγέλιο της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και της αντίστοιχης καπιταλιστικής «ανάπτυξης».
Είναι εκείνη
«...η ανάπτυξη της κεφαλαιοκρατικής παραγωγής
(που, όπως έγραφε ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο» ήδη από το 1867)
έριξε τους εργάτες όλου του κόσμου. Δεν πρόκειται πια για το κατέβασμα των αγγλικών μισθών στο επίπεδο των μισθών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά για το κατέβασμα στο λίγο - πολύ κοντινό μέλλον των ευρωπαϊκών μισθών στο κινέζικο επίπεδο».
(Καρλ Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος Α', σελ. 885, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»).
ΠΗΓΗ: Ελληνοφρένεια
