Η σκηνοθέτης του έργου δηλώνει ότι κάθε κόρη Έλληνα θα είναι καλό να πάει με έναν μαύρο
Σχεδόν 200 χρόνια μετά τον μαρτυρικό του θάνατο, αφού σουβλίστηκε από τους Τούρκους στην Αλαμάνα....
ο Αθανάσιος Διάκος «επιστρέφει» στην Αθήνα του σήμερα, δια χειρός και εμπνεύσεως της συγγραφέως, ηθοποιού και σκηνοθέτιδας Λένας Κιτσοπούλου.
Η ίδια, όπως δημοσιεύει το Πρώτο Θέμα εμπνεύστηκε και παρουσίασε τον ήρωα της Επανάστασης ως βαρύμαγκα ιδιοκτήτη σουβλατζίδικου με τζιν και τσαρούχια, που βρίζει και δέρνει τη γυναίκα του επειδή τη ζηλεύει, ώσπου εκείνη τελικά τον απατά με Κούρδο λαθρομετανάστη.
Στη φαντασία της κυρίας Κιτσοπούλου, ο «κερατάς» Αθανάσιος Διάκος στο τέλος σκοτώνει την έγκυο γυναίκα του σε ένα έγκλημα πάθους.
Κι όλα αυτά σε μια παράσταση που επιδοτήθηκε από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων και βιντεοσκοπήθηκε για εκπαιδευτικούς σκοπούς ενώ προβλήθηκε τον περασμένο Ιούλιο στο πλαίσιο του φετινού προγράμματος εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αθηνών στο θέατρο Πειραιώς.
Στόχος της κυρίας Κιτσοπούλου είναι να δείξει ότι ακόμη και σήμερα μπορούν να υπάρξουν ήρωες στην καθημερινότητα. Όσο για τις δηλώσεις της σκηνοθέτιδας σχολιάζονται ποικιλοτρόπως στα κοινωνικά δίκτυα.
Όπως δήλωσε σε άρθρο της, «Κάθε κόρη Έλληνα είναι καλό να πάει με έναν μαύρο. Οι Έλληνες όμως είναι ακόμα ρατσιστές και θέλουν να διαιωνιστεί η δική τους φάτσα, ο δικός τους κ… κι ας είναι δύο επί δύο».
