Με αφορμή τα έκτροπα που σημειώθηκαν σε πόλεις της χώρας κατά τη διάρκεια του εορτασμού της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που έλαβαν χώρα...
σε όλη την Ελλάδα από δεκάδες χιλιάδες πολίτες, επ’ ευκαιρία της εθνικής γιορτής της 28ης Οκτωβρίου, υπαγορεύονται από τη γενικευμένη αγανάκτηση, την οργή και την απογοήτευση του κόσμου για την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Υπ’ αυτήν την έννοια, κατανοώ τους λόγους που η επέτειος του «ΌΧΙ» στάθηκε αφορμή για να εκφράσουν οι πολίτες ένα επίκαιρο «όχι» στα ολέθρια μέτρα λιτότητας και ύφεσης. Από την άλλη όμως καταδικάζω απερίφραστα εκείνους τους ελάχιστους που αμαύρωσαν αυτήν την ημέρα με ύβρεις κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας και με προπηλακισμούς.
Όπως σε όλη την Ελλάδα, έτσι και στην Κορινθία, ήταν εκ των προτέρων γνωστό και αναμενόμενο ότι θα υπήρχαν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Προσωπικά, θεώρησα χρέος μου να παραστώ στις εκδηλώσεις, προκειμένου να τιμήσω τη μνήμη των αγωνιστών του ’40. Διότι πιστεύω ότι ένα δημόσιο πρόσωπο και, πολύ περισσότερο, ένας πολιτικός οφείλει να αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του απέναντι στην ιστορία του τόπου, αλλά και απέναντι στο παρόν.
Θεωρώ νίκη για την Κορινθία το γεγονός ότι οι διαμαρτυρίες των πολιτών κινήθηκαν μέσα στα όρια της δημοκρατίας και της ευπρέπειας. Και οφείλω να καταθέσω ότι, απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, δεν είδα περιθωριακά στοιχεία και άτομα με διάθεση να αμαυρώσουν την επέτειο. Αντίθετα, είδα επιστήμονες, φοιτητές, επαγγελματίες, συνταξιούχους, ευυπόληπτους πολίτες, οι οποίοι αισθάνθηκαν την ανάγκη αυτήν την ιστορική ημέρα να εκδηλώσουν την αντίθεσή τους σε μια πολιτική που τους στερεί στοιχειώδη μέσα επιβίωσης, που τους στερεί εθνική και ατομική αξιοπρέπεια.
Αυτές οι ειρηνικές διαμαρτυρίες ήταν ο κανόνας και για την υπόλοιπη χώρα. Δυστυχώς όμως, υπήρξαν και γεγονότα απαράδεκτα, με προεξάρχουσα την επίθεση, με αχαρακτήριστες εκφράσεις, κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτοί οι ολιγάριθμοι διαδηλωτές, οι οποίοι είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να διακρίνουν ανάμεσα στο δικαίωμα να διαμαρτύρονται και στην ανάγκη να γίνονται σεβαστοί οι θεσμοί, είμαι βέβαιος ότι αποτελούν μία μειοψηφία καταδικαστέα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Σε αυτήν την περίοδο της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής αναταραχής, η χώρα έχει ανάγκη τον θεσμό του Προέδρου, ο οποίος εγγυάται την εθνική ενότητα, το πολίτευμα και τη δημοκρατία.
Πρέπει όλοι μαζί να διασφαλίσουμε ότι αυτή η οικονομική κρίση δεν θα μετατραπεί σε κρίση θεσμών και, εντέλει, σε κρίση αξιών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος για ένα έθνος από την διατάραξη της ομοψυχίας και από την απώλεια παραδοσιακών στοιχείων της πολιτικής μας κουλτούρας. Για τους Έλληνες, ο σεβασμός στη δημοκρατία και τους θεσμούς της είναι υπέρτατο αγαθό πολιτισμού. Και επειδή κατανοώ ότι τα εκβιαστικά διλήμματα και το προφανές έλλειμμα νομιμοποίησης της Κυβέρνησης καλλιεργεί το αίσθημα ότι έχουν διασαλευθεί θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας, θεωρώ σήμερα πιο κρίσιμο από ποτέ πρώτοι οι πολίτες να προασπιστούν και να διασφαλίσουν τα ιδεώδη της δημοκρατίας και του έθνους.»
